سرداب غیبت که به محل غیبت امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف مشهور است، در ضلع شمال غربی صحن های عسکریین علیهم السلام و در پانزده متری بقعه و حرم مطهر قرار دارد. این سرداب مقدس دارای ایوان و شبستان است و بر روی آن نیز مسجدی وجود دارد که به مسجد صاحب مشهور است. بر روی دیواره های سرداب و گنبد بالای آن کاشی کاری های زیبایی وجود داردو بر روی ورودی سرداب نیز دری نصب شده که به «باب الغیبة» معروف است. بر اساس تاریخ و روایات، امام مهدی(ع) از هنگام ولادت در اختفا به سر می برد و بنا به مصالحی تولد و زندگی او آشکار نبود و بعد از رحلت پدر گرامیشان، غیبت صغرای آن حضرت، آغاز شد. امام مهدی(ع) بعد از نماز گزاردن بر پیکر پاک پدر و تدفین آن حضرت، وارد منزل شد و دیگر کسی آن حضرت را در اجتماع و در میان مردم ندید. شیعه برای سردابی که در سامرا است، احترام خاصی قائل است و آنجا را از اماکن مقدسه می داند و در آنجا به نماز و دعا و زیارت حضرت مهدی(عج) می پردازد ؛ ولی این کار نه برای این است که امام در آنجا مخفی و پنهان است یا کسی امام را مقیم آنجا می داند ؛ بلکه برای آن است که آن محل نواحی آن و حرم عسکریین، منازل و مساکن شریفه و خانه ها و محل ولادت آن حضرت و بروز بعضی از معجزات بوده است و تجدید خاطرات آن اعصار و یاد آن زمانهایی است که امام عصر و پدر و جدّش در آنجا زندگی و عبادت می کردند و آنجا محل آمد و شد شیعیان و محبّان اهل بیت بوده است. بنابریان داستان غیبت حضرت مهدی(ع) در سرداب «سامرا» و زندگی کردن آن حضرت در این مکان، دروغ و بهتانی بیش نیست و هیچ یک از بزرگان شیعه، چنین باوری ندارند. آن حضرت بنا به روایات در میان مردم زندگی می کند و در موسم حج حاضر می شود، ولی مردم او را نمی شناسند. چنان که گذشت، شیعیان به دلایل مختلف، آنجا را مقدس و محترم می شمرند، از جمله : آنجا محل زندگی و سکونت سه امام معصوم بوده و از وجود مبارک آنان، شرافت و برکت کسب کرده است. آنجا محل عبادت و نیایش و تلاوت قرآن آن سه بزرگوار بوده است. سرداب، در جوار مرقد دو تن از امامان معصوم قرار دارد و زائران امام هادی و عسکری«ع»، آنجا را نیز زیارت می کنند. امام زمان(عج) هر سال برای زیارت قبور شریفه پدر، جدّ، مادر و عمه اش، به آنجا تشریف فرما شده است. امام زمان(عج) در آن خانه تولّد یافته از آنجا غایب شده است (نه اینکه در آنجا پنهان شده است).
خیلی دوست دارم انجا باشم
روحی لک الفداء یا صاحب الزمان