زرجه بستان، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان آبیک در استان قزوینه. پوشش گیاهی این منطقه بسیار غنیه و گیاهان دارویی کمیاب و باارزشی در آن رشد می کنن مثل گزنه، زنجبیل، چای کوهی، آویشن و بابونه. زرجه بستان همچنین، باغات سرسبز انگور، گردو، بادام و میوه های مختلف داره. از نظر پوشش جانوری هم زرجه بستان از وضعیت نسبتاً خوبی برخورداره. هرچند در سال های اخیر به دلیل شکار غیرمجاز و تخریب محیط زیست از جمعیت جانوری این ناحیه کاسته شده، ولی هنوز هم می شه حیواناتی مثل شغال، روباه، گرگ، گراز، آهو و خارپشت رو در آن مشاهده کرد. لازم به ذکره زرجه در زبان محلی به معنای کبک است و در گذشته به خاطر وجود تعداد زیاد کبک و قرقاول، نام زرجه بستان رو بر این منطقه گذاشتن. یکی دیگه از جاذبه های گردشگری زرجه بستان، آثار باستانی و بناهای تاریخی متعدد در اطرافشه؛ برخی از این بناها قدمتی چندهزار ساله داره. وجود بقایای قلعه های قدیمی قلاءکمر و قوطی قلاء هم بیانگر اینه که این ناحیه در گذشته از ارزش نظامی برخوردار بوده و از همین قلعه ها امنیت نواحی اطراف تامین می شده. غیر از گورستانی قدیمی که در نزدیکی امامزاده سیدپاک قرار داره و سنگ نوشته های کهن و نقاشی شده داره، در قسمت شمال غربی روستا هم بقایای قبرستانی متعلق به زرتشتیان کشف شده که حکایت از وجود ادیان مختلف در این منطقه داره.
زرجه بستان یعنی باغ کبک ولی من غذای محلی خاصی ازش تو ذهنم نیست