امامزاده حسن(ع)

امامزاده حسن(ع) ‎ در جنوب غربی تهران در خیابان امین الملک میان پل امامزاده معصوم و سه راه آذری واقع شده. بر اساس شجره نامه موجود، امامزاده حسن از نوادگان حسن مجتبی (ع) و پسر عموی شاه عبدالعظیم بوده. بقعه او گنبد و بارگاه و صحن وسیعی داره. ورودی این بنا به طرف شمال قرار داره و اطراف آن رو صحن فرا گرفته. بین رواق و حرم، در خاتم بسیار عالی نصب شده که بر روی آن با خطوط نستعلیق امامزاده حسن رو فرزند حسن مجتبی معرفی کرده که تاریخ 1276 هجری قمری داره. بالای دیوارهای حرم حاشیه ای پهن مشتمل بر کتیبه قرآنیست که به خط ثلث و برجسته به رنگ طلایی بر زمینه لاجوردی گچ بری شده. گنبد بقعه با ترکیبی متناسب و موزون از کاشی های سفید و فیروزه ای بر زمینه مشکی و کتیبه ای قرآنی در دور تا دور پوشیده شده و کتیبه آن نشان می ده که مربوط به زمان ناصرالدین شاه قاجاره. رواق و حرم، تزیینات مقرنس کاری و آیینه کاری داره. تزیینات آینه کاری در سال 1358 شمسی توسط هنرمند معاصر محمدرضا نوید انجام گرفته. در میان ضریح صندوق چوبی مشتمل بر کتیبه ای به خط نستعلیق اشعار و صلوات بر چهارده معصوم به طور برجسته بر روی مرقد مطهر قرارداره که از آثار زمان فتحعلی شاه قاجاره. گنبد بقعه از کاشی کاری های عهد قاجاره.