شاه تهماسب اول صفوی در آغاز سلطنت خود دستور ساخت این مسجد رو در شرق میدان صاحب آباد، در مرکز شهر قدیم تبریز، در کنار مهران رود داد. این بنای تاریخی یک گنبد و دو مناره بلند داشت. در سال 1045 ه.ق به دستور سلطان مراد چهارم عثمانی تخریب شد. کاتپ چلبی در کتاب جهان نما در جایی که از تبریز صحبت می کنه نوشته: «در قسمت شرقی میدان صاحب آباد متصل به جامع سلطان حسن، مسجد مزین دیگری وجود داشت که چون بنایش از شاه تهماسب بود عساکر (لشکرها) عثمانی جا به جا خرابش کردند.» از مسجد دوره شاه طهماسب تنها دو طاق مرمری نقش دار در ورودی های دهلیز و اندرون بقعه باقی مونده. حجاری های آن نقوش گل و بونه، اسلیمی و خطائی از تزیینات معماری بناست. سنگ نبشته مرمرینی در کنار یکی از طاق ها نصب شده. در بالای طاق دیگر سوره «جن» به خط علاالدین خوشنویس مشهور دوره شاه تهماسب نگارش شده. این مسجد پس از عقب نشینی عثمانی در زمان شاه سلطان حسین صفوی توسط وزیر آذربایجان میرزا محمد ابراهیم دوباره بازسازی شد.
براساس آخرین خبر و گزارش های بدست آمده، موزه قرآن و کتابت یکی از موزه های دیدنی شهر تبریز است.
نمایش بیشتر
یکی از مسجد های زیبایی هست که انرژی خیلی خوبی داره و حس ارامش خاصی به ادم میبخشه