قلعه دا و دختر

در سه کیلومتری شمال شهر رامهرمز در جاده کمربندی رامهرمز به ایذه روبه روی روستای بقدک در روی کوه های گچی قلعه زیبای داو دختر قرار گرفته که از لحاظ تاریخی دارای قدمت زیاد و به دوران ساسانیان تعلق داره. این قلعه در شمال رامهرمز در دامنه های میانی کوهی گچی بر روی دو تپه در امتداد هم واقع شده. شکل گرد و دایره مانند هر دو واحد قلعه چنان است که معماری قلعه سازی رومی را می رساند و مانند آثاری است که از قلاع رومی در جنوب مدیترانه کمابیش بر جای مانده. این قلعه شبیه دژی است که در روزگار ساسانیان برای حفاظت راه تجاری و نظامی شوش، واجار، اصفهان یا برای نگهبانی کاخ و خزائن رامهرمز یا نظارت بر جلگه زراعی، باغها، مزارع و انبارهای غله ساخته شده باشد و رومی ها در ساختن و یا در طرح و نقشه آن دخالت داشته باشند. پیشینیان آن را به نام قلعه «دا و دور» به معنای «مادر و دختر» می خواندند. برخی پژوهشگران و مردم نگاران نام «داوو و دختر» را بیانگر میزان نفوذ و اقتدار زنان در برهه ای از تاریخ می دانند و گروهی دیگر نیز بر این باورند که این لفظ، شکل تغییریافتهٔ لفظ «دادور» به معنای دادگستر می باشد، هرچند این نظریات محکم نیستند. در ساخت این قلعه سترگ از مصالح ساختمانی چون سنگ، ملات گچ و در برخی از نقاط از آجر و قیر استفاده شده که سنگ آن از رودخانهٔ «اعلا» و سنگ پی آن را از معادن اطراف آن که در حدود سه کیلومتری شرق و شمال شرق قلعه قرار دارد، آورده اند. قیر آن که قیر طبیعی می باشد از معادن قدیمی در سه کیلومتری ضلع شمالی قلعه به محل آورده شده است. بیش ترین استفاده از آجر در این بنا مربوط به برج های ظلعه جنوبی است. این قلعه در 3 کیلومتری شمال شهر رامهرمز بر روی کوه های مرتفع گلچین مشرف بر شهر و دشت رامهرمز قرار دارد. قلعهٔ دا و دختر در ارتفاع حدوداً 600 متری بر روی کوه قرار دارد به طوری که از سینه کش پایین کوه تا قلعه حدود 30 دقیقه راه است.