این غار در 25کیلومتری غرب قاین نزدیک روستای اندریک واقع و دهانه آن در ارتفاع 40متری کف رودخانه رو به شرقه، ورودی آن راهروی نامنظمیه که 18متر طول داره. پس از آن فضای غار به راست و بعد به چپ امتداد داره. کف و دیواره غار به علت مرطوب بودن لغزنده ست. انسانهای اولیه زوایای غار رو کولیده وآن رو برای اطراق کردن مناسب کردن. پس از گذشتن از چند دهلیز افقی و عمودی در انتهای غار به یک چاه طبیعی می رسیم که امروزه قسمت اعظم این چاه به دلیل ریزش خاک و سنگ مسدود شده. در بعضی قسمت های غار تشکیلات آهکی زیبایی وجود داره . تمامی سطح غار انباشته از سفال های پیش از تاریخ و دوره اسلامیه. در یک کیلومتری این غار چشمه آب آشامیدنی هستش. ارزش غار از دیدگاه باستانشاسی در حد بسیار عالیه. وجود آب در فضای داخلی غار گواهی بر زیست و استقرار انسانهای اولیه در این محله. با توجه به آثار انسان غارنشین آن را می توان به عنوان یک پناهگاه مطمئن تا قرون 5و 6 اسلامی محسوب نمود.