بقایای این پل ، در منطقه لالی – از توابع مسجد سلیمان – در تنگه ای کوهستانی و در کنار یکی از شاخه های رود کارون دیده می شود و ظاهراً از آثار دوره ساسانی است. تنگه مزبور ، عمق زیادی دارد و آب خروشانی در عمق آن به طرف شاخه اصلی رود کارون که در چندصد قدمی آن جریان دارد ، در حرکت است. پایه ها و شالوده ای

این پل قدیمی رو می تونید در ده کیلومتری جاده اصلی فیروزکوه به تهران ببینید. انگار یه پل قدیمی تری وجود داشته که تخریبش کردن و پل جدید رو 120 سال قبل با سنگ، آجر و ملات جاش ساختن. پل 9 دهانه با قوسی داره و در دوره پهلوی اول ساختنش.

این پل که امروزه به طور کامل ویران شده، در گذشته بر روی رودخانه کشف رود، در نزدیکی مشهد و بقعه خواجه ربیع قرار داشته است. پل مزبور ظاهراً در دوره تیموری ، در مسیر ارتباطی توس به کلات نادری و درگز ساخته شده و در دوره صفویه و قاجاریه تعمیر یا بازسازی شده است. مصالح مورداستفاده ، آجر و ملات ساروج و گچ

نمازخانه - کیف پول الکترونیکی - فروش با کارت خوان - سرویس بهداشتی

پل پهلوی عجب شیر مربوط به دوره پهلوی اول است و در شهرستان عجب شیر، بخش مرکزی، شهر عجب شیر واقع شده و در تاریخ 27 اسفند 1386 با شمارهٔ ثبت 22719 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. پل عجب شیر که به پل پهلوی مشهور است ، حدود 12 متر طول، 6 متر عرض و 5 متر ارتفاع دارد.این پل در زمان ساخت ب

این پل در قشلاق دیمابن – از توابع رودسر – بر روی رودخانه پلورود واقع بوده که امروزه فقط پایه سنگی سمت راست و پایه آجری سمت چپ آن باقی مانده است. ظاهراً این پل به دستور سلطان میرزا علی کیا – پسر سلطان محمد کیا – در سال 893 ه. ق ساخته شده است. پل مزبور ظاهراً یک طاق یا دهانه بزرگ بیشتر نداشته که پایه

از خاتون آباد پاکدشت که به سمت ایوانکی می رین، کنار رود جاجرود یه پلی هست که بهش می گن گنبد کبود. پل مال دوره صفویه است و نابود شده اما پایه وسطی اش هنوز پابرجاست. اینجا قدیم ها مسیر یه راه فرعی از دماوند به ورامین بوده و نزدیکاشم یه کاروانسرایی بوده که الان خرابه است.

پل روسها در حاشیه جنوب غربی قم روی آب قمرود بنا شده است. این پل احتمالاْ در لشکرکشی روس و انگلیس در خلال جنگ جهانی دوم ساخته شده است. این پل در میان مردم به پل انگلیسی ها معروف است اما در منابع از آن به پل روسها یاد می شود؛ از طرفی این پل به دلیل نزدیکی به کارخانه بافندگی مرینوس به پل مرینوس نیز مع

این پل در عصر زمامداری قاجارها در روستای عسگرآباد قم در جوار جاده قدیم تهران قم جهت گذر کاروانیان از رود قرسو ساخته شده است. پایه های سنگی پنج ضلعی شکل بار بنده آجری پل را به دوش می کشند که دارای آب برهای سه گوش اند. در دو سوی دهانه بزرگ دو چشمه طاق کوچک قرار دارد. این پل در ابتدا دارای 6 دهانه در

پل ذغال مربوط به دوره پهلوی اول است و در شهرستان چالوس، جاده کندوان، بر روی رودخانه چالوس واقع شده و این اثر در تاریخ 10 خرداد 1382 با شمارهٔ ثبت 8805 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این پل در 18 کیلومتری جاده کندوان و بین راه چالوس به مرزن آباد و بر روی رود چالوس احداث شده. تاریخ س

این پل در دهکده کیسم، از توابع لاهیجان و بر روی رودخانه حشمت رود بنا شده و ظاهراً از آثار دوره صفویه یا قاجاریه است. درازای پل 21 و پهنای آن 25/3 و بلندی آن از سطح آب 70/5 متر است. پل دارای یک دهانه با طاق جناغی است. در طرفین سطح گذرگاه پل ، جان پناهی به ارتفاع 65 سانتیمتر ساخته شده است.

پل رضاشاهی مربوط به دوره پهلوی اول است که در تاریخ 26 اسفند 1386 با شمارهٔ ثبت 21990 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

این پل که امروزه به صورت ویرانه ای درآمده ، در شمال شرق شیراز و 2 کیلومتری شمال روستای سیوند – از توابع مرودشت – بر روی رودخانه پلوار ، در مسیر کاروان رو قدیم شیراز به کرمان واقع گردیده است. با توجه به ویرانی این پل ، از جزئیات معماری و نیز تاریخ ساخت آن اطلاع دقیقی در دست نیست؛ اما با توجه به اینکه

پل قدیمی سردرود مربوط به سده های متأخر دوران های تاریخی پس از اسلام - دوره قاجار است و در شهرستان تبریز، بخش مرکزی، شهر سردرود، بین خیابان امام و محله سنگستان واقع شده و در تاریخ 6 اسفند 1385 با شمارهٔ ثبت 17492 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. شهر سردرود از نقطه نظر موقعیت جغرافیائی

پل کسکک مربوط به اواخر دوره قاجار است و در شهرستان تربت حیدریه، بخش جلگه رخ، دهستان میان رخ، جنوب روستای کامه واقع شده و این اثر در تاریخ 18 اسفند 1387 با شمارهٔ ثبت 24989 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. پل کسکک به همراه رباط سفید و رباط کسکک توسط مرحوم امین التجار، از تجار معروف و

این اثر در تاریخ 11 دی 1380 با شمارهٔ ثبت 4528 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. از آثار تاریخی دوره قاجاریه است که در کیلومتر 7 جاده شیراز به بوشهر در سمت چپ بر روی یک رودخانه کوچک واقع شده. این پل از نظر موقعیت راه به کاروانسرای چنارراهدار منتهی میشه. این پل به صورت یک دهانه‏ای بر ر

پل آبنیک مربوط به دوره پهلوی اول است و این اثر در تاریخ 1 مهر 1382 با شمارهٔ ثبت 10397 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. مصالح احداث پل سنگ مالون تراشیده و سیمان بوده و دارای قوس نیم دایره باز است و به سبک پلهای راه آهن سراسری و دیگر پلهای اول ساخته شده است در دو طرف بالای دهانه پل و در من

پل یک دهانه لپاسر مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان تنکابن، بخش مرکزی، دهستان گلیجان، روستای لپاسر واقع شده و این اثر در تاریخ 26 اسفند 1386 با شمارهٔ ثبت 22041 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

پل قلعه شیخ مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان تویسرکان، بخش مرکزی، روستای قلعه شیخ واقع شده و این اثر در تاریخ 18 اسفند 1387 با شمارهٔ ثبت 25128 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

پل پهلوی ایوانکی مربوط به دوره پهلوی است و در شهرستان گرمسار، بخش ایوانکی، مرکز شهر ایوانکی واقع شده و این اثر در تاریخ 26 اسفند 1387 با شمارهٔ ثبت 26056 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

پل سیکان مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان جویبار، بخش مرکزی، دهستان سیاه رود، روستای درویش محمد شاه واقع شده و این اثر در تاریخ 26 اسفند 1386 با شمارهٔ ثبت 21993 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

پل ساق آباد مربوط به دوره قاجار است که در یک کیلومتری شمال شرق نوش آباد واقع شده. این اثر در تاریخ 10 خرداد 1382 با شمارهٔ ثبت 9018 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

نمازخانه - کیف پول الکترونیکی - فروش با کارت خوان - سرویس بهداشتی

از جمله ابنیه تاریخی شهرستان رشتخوار پلی آجری است که در 20 کیلومتری جاده تربت حیدریه به رشتخوار واقع شده و از یادگارهای معماری دوره قاجار می باشد . این اثر در گذشته محل عبور و تردد از رودخانه کال سالار بوده است . اما امروزه این رودخانه خشک شده و تنها در مواقعی آب در آن جریان دارد. بنابر شواهد موجود