نام مسجدی در خیابان مدرس شهر کرمانشاه در غرب ایرانه که در نبش جلوخان و نرسیده به خیابان رشید یاسمی واقع شده و از آثار قابل توجه اواخر دوره زندیه ست که در سال 1196 ه.ق توسط حاج علی خان زنگنه، از نوادگان شیخ علی خان زنگنه و ظاهراً به جای مسجد قدیمی تری بنا شده .آنچه از بنای قدیمی مسجد باقی مونده، بخش
تو این موزه نسخه اشیا و نسخه های خطی قدیمی که در سیرجان کشف شده، نگه داری می شه و جزو جاذبه های تاریخی و گردشگری این شهره.
این بنا در محله ساغری سازان شهر رشت واقع گردیده و در دوره قاجار به صورت مسجد و مدرسه توسط حاج سمیع خان رشتی بنا گردیده است. طول و عرض مسجد، غیر از محوطه زیر غرفه زنانه در غرب مسجد،20×17×30/19 متر است . فضای داخلی مسجد توسط فیلپاهایی به چهار قسمت تقسیم شده است. ازاره تعدادی از فیلپاها دارای کاشیکاری
این بنا در چهار سوق محله بازار، در خیابان امام خمینی واقع شده و از آثار دوره قاجاره که در سال 1211 هـ.ق به دست حاجی حسین نامی تجدید بنا شده. در دیواره این مسجد، سنگ نوشته ای به تاریخ 1211 هـ.ق نصب شده که متضمن اشعاری در وصف بانی مسجده. این اثر در تاریخ 24 اسفند 1383 با شمارهٔ ثبت 11516 به عنوان یکی
آسیاب آبی اردکان بنایی است همانند پاکنه یا پایاب که تا عمق زمین و تا محل عبور آب قنات اردکان راه دارد . استفاده کنندگان از آسیاب پس از طی حدود 30 پله به محلی میرسند که دو سنگ آسیاب قرار دارد . این محل در عمق 8 متری زمین است . در این محل نیروی آب توربینی چوبی را به چرخش در می آورد و نیروی حاصله به سن
این پل که امروزه به طور کامل ویران شده، در گذشته بر روی رودخانه کشف رود، در نزدیکی مشهد و بقعه خواجه ربیع قرار داشته است. پل مزبور ظاهراً در دوره تیموری ، در مسیر ارتباطی توس به کلات نادری و درگز ساخته شده و در دوره صفویه و قاجاریه تعمیر یا بازسازی شده است. مصالح مورداستفاده ، آجر و ملات ساروج و گچ
قلعه سیاه در 36 کیلومتری شرق ماکو، بر روی یک توده مسطح از مواد مذاب منجمد بنا شده است. در میان برجهای مستطیلی شکلی که نیمی از آنها جلوتر بنا شده اند، دیواره هایی نیز وجود دارند که در فواصل مساوی پیش آمده یا عقب رفته اند. این پیش آمدگی ها به هیچوجه از نظر دفاعی یا استحکام بخشی به دیوارها، ارزش
این بنا در کمر بن- از دهکده های شهرستان نور- در استان مازندران واقع گردیده و شبستانی است که پوشش طاق و گنبد آن بر روی یک ردیف فیلپا قرار گرفته است . مصالح بنا از سنگ و گچ است . این مسجد در سال 1255 ه- . ق تعمیر گشته و در دوره جدیدتر، سردری بدان افزوده شده است .
این بنا یکی از مجموعه بناهای سه گانه (خانه مبشری، خانه خادم باشی، خانه صادقی) است که در بافت قدیم، محله اوچ دکان قرار گرفته. خانه مبشری یکی از آثار دوران قاجاریه ست . این بنا هشتی ورودی و حیاط اندرونی و بیرونی داره. مصالح دیوارهای بیرونی از کاهگله و تنها سر درب نمای داخلی بنا آجرکاری شده.
این بنا در روستای جمال آباد- از توابع هریس- و 21 کیلومتری جاده تبریز- سراب واقع شده است . بنای مسجد به طول و عرض 90/8×80/12 متر دارای شش ستون عظیم سنگی و سقف تیر چوبی است . ستون ها در دو ردیف قرار گرفته و همه دارای پایه و سر ستون های سنگی منقش اند . دوستون وسطی، استوانه ای و چهار ستون دیگر، به شکل م
یه حمام قدیمی توی روستای در ده از توابع فیروزکوه هست که برای 200 سال قبله. برای ورود به حمام باید از چند تا پله پایین برید، سمت چپ، رخت کن رو می بینید. فضای رخت کن مربعه و سکوهایی برای نشستن داره. بعد دوباره با یه چرخش دیگه به سمت چپ به گرم خانه می رسید، یه حوض سنگی بیضی هم اونجا هست. این حمام رو
پل پهلوی عجب شیر مربوط به دوره پهلوی اول است و در شهرستان عجب شیر، بخش مرکزی، شهر عجب شیر واقع شده و در تاریخ 27 اسفند 1386 با شمارهٔ ثبت 22719 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. پل عجب شیر که به پل پهلوی مشهور است ، حدود 12 متر طول، 6 متر عرض و 5 متر ارتفاع دارد.این پل در زمان ساخت ب
این پل در قشلاق دیمابن – از توابع رودسر – بر روی رودخانه پلورود واقع بوده که امروزه فقط پایه سنگی سمت راست و پایه آجری سمت چپ آن باقی مانده است. ظاهراً این پل به دستور سلطان میرزا علی کیا – پسر سلطان محمد کیا – در سال 893 ه. ق ساخته شده است. پل مزبور ظاهراً یک طاق یا دهانه بزرگ بیشتر نداشته که پایه
این خانه مربوط به دوره پهلویه و در محله دالان آلتی بافت قدیمی شهر زنجان، در ضلع جنوبی خیابان فعلی هفت تیر قرار داره. با توجه به سبک و نوع معماریش، این بنا به اوایل دوره پهلوی تعلق داره. خانه خدیوی از جمله بناهاییه که متأثر از الگوهای رایج غرب و ملهم از شیوه های محلی این منطقه در دهه های پایانی قرن چ
قلعه خرابه که به قلعه مرند یا تپه خاکستری هم معروفه، در قسمت شرقی شهر مرند واقع شـده و آثار بجای مانده از آن نشان میدهد که این قلعـه در هزاره چهارم قبل از میلاد یعنی 6000 سال پیش بنا گردیده است . ولادیمیر مینورسکی این قلعه را از نوع قلعه های خشتی اورارکویی میداند که در حمله سارگون دوم پادشاه آشور تخ
منزل استاد محمد علی سپانلو، از شعرای برجسته معاصر که محل برپایی جلسات شعرخوانی و نقد ادبی بسیاری از بزرگان ادب چون زنده یادان مهدی اخوان ثالث، هوشنگ گلشیری، غزاله علیزاده و عزیزانی چون محمود دولت آبادی و بسیاری از شعرا و نویسندگان معاصر بوده، به عنوان یکی از آثار ثبتی تهران شناخته می شه و در تاریخ 1
یکی از خانه های تاریخی دوره قاجار در شهرستان تویسرکان است که در مرکز شهر تویسرکان واقع شده است. این خانه در حال حاضر به عنوان موزه تاریخ و فرهنگ تویسرکان مورد استفاده قرار گرفته.
هوای گرم و سوزان کویر بر معماری مناطق کویری اثرگذار بوده است به طوری که یکی از مشخصه های کویری منطقه وجود یخدان ها بوده. در این یخدان ها نه تنها یخ بر اثر برودت شب های سرد زمستان یخ می بندد بلکه در محوطه ای که به نام چال یا گودال مرسوم است یخ ها تا اواخر تابستان نگهداری می شوند . در روستای بیابانک س
این قلعه یکی از قلعه های معروف فارس است که در 15 کیلومتری شمال نورآباد قرار دارد و قدمت آن به پیش از عهد عیلامی میرسد. گمان میرود که این قلعه در قرن پنجم هجری یکی از قلعه های معروف اسماعیلیان بوده و در سال 654 هجری قمری به دست هلاکوخان مغول خراب شده است. میگویند این قلعه دری از فولاد داشت که اح
قره تپه قمرود مربوط به هزاره 6 و4 و2 قبل از میلاده و در شمال قم، نرسیده به روستای قمرود واقع شده و این اثر در تاریخ 16 فروردین 1377 با شمارهٔ ثبت 1992 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده.
خانه فیض (عصمت السلطنه) مربوط به دوره قاجاره و در تاریخ 1 اردیبهشت 1388 با شمارهٔ ثبت 26595 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
کلیسای یوحنا مربوط به دوره صفوی است که در تاریخ 10 خرداد 1382 با شمارهٔ ثبت 9077 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این بنا در سال 1621 میلادی ساخته شده است.
از خاتون آباد پاکدشت که به سمت ایوانکی می رین، کنار رود جاجرود یه پلی هست که بهش می گن گنبد کبود. پل مال دوره صفویه است و نابود شده اما پایه وسطی اش هنوز پابرجاست. اینجا قدیم ها مسیر یه راه فرعی از دماوند به ورامین بوده و نزدیکاشم یه کاروانسرایی بوده که الان خرابه است.
این بنا مربوط به دوره قاجار و متعلق به خانواده آصفه. ساختمان آصف خانه ای یک طبقه و یک نیم طبقه به عنوان بالاخانه ست. خود ساختمان تقارن محوری داره. راهرویی به نام تختگاه دسترسی به سایر فضاها رو امکان پذیر می کنه. در انتهای این راهرو دری جهت ورود به فضاهای خدماتی قرار داره. از دو ضلع جانبی آن دسترسی ب
کاروانسرای لَردِ محیا در چند کیلومتری جاده ارتباطی بستک به لار، ودر سمت جنوب غربی کوه گردنه پاسخند به گویش محلی «کُتَل پاسخند» واقع شده ، به صورتیکه اگر از روی گردنه پاسخند (راه اتومبیل رو) به سوی قبله نظر نمائید کاروانسرا و آب انبار (برکه) «لَرد مَحیا» مشاهده می شه. در دشت لرد محیا در حدود 100 من ج
قلعه اسپیدژ مربوط به سده های اولیه تاریخی بعد از اسلام است و در شهرستان ایرانشهر، در بخش بزمان، روستای اسپیدژ واقع شده . دلیل نامگذاری اسپیدژ هم نمای سفید رنگ کوه این منطقه است که به صورت کاملا متمایزی از بقیه کوه های اطراف دیده می شود. این اثر در سال 1381 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید
این قلعه در قسمت جنوبی شهر محلات قرار دارد که قسمت عمده آن نیز تخریب شده است. در حال حاضر فقط دیوارقسمت شمالی قلعه باقی مانده است. مصالح بکار رفته در بنای رفته در بنای قلعه خشت و گل است. این قلعه توسط آقاخان محلاتی که در زمان خود نفوذ بسیاری در منطقه داشته است، ساخته شده است.
این خانه در محله قدیمی علاف خانه واقع شده، که راه دسترسی به آن، از طریق کوچه توکل و فیض مهدوی امکان پذیره. این خانه از نوع خانه های درونگراست که با عبور از هشتی به حیاط بیرونی و سپس با گذشتن از راهرویی دراز می شه وارد حیاط اندرونی شد. این راهرو، به طور مستقیم به حیاط اندرونی منتهی نمی شه، بلکه با زا
پل روسها در حاشیه جنوب غربی قم روی آب قمرود بنا شده است. این پل احتمالاْ در لشکرکشی روس و انگلیس در خلال جنگ جهانی دوم ساخته شده است. این پل در میان مردم به پل انگلیسی ها معروف است اما در منابع از آن به پل روسها یاد می شود؛ از طرفی این پل به دلیل نزدیکی به کارخانه بافندگی مرینوس به پل مرینوس نیز مع
کاروانسرای سه نخود اثری تاریخی، دیدنی و باستانیه که در جنوب ایران بر سر راه ارتباطی شهرستان لار به شهرستان بستک به شهرستان بندر لنگه در غرب استان هرمزگان واقع شده . این بنای تاریخی سازه ای سنگی با مصالح گچ و اندودهای ساروجیه که بنیان کاروانسرا رو تشکیل دادن. کاروانسرای سه نخود از دو قسمت تشکیل شد