شال درکی

شال درکی یا به عبارتی شال اندازی، آئینی است که چهارشنبه آخر هر سال در منطقه کرمانشاه انجام می شود. این مراسم محلی به بهترین شیوه ممکن برگزار شده و همراه با جشن و شادی هست. در این مراسم کهن، جوانان شال گردنی که از قبل تهیه شده را از منافذی که در دیوارها و یا بالای درب خانه ها تعبیه شده اند، داخل می کنند. این کار به اهل خانه نشان می دهد که میهمان در راه است و عیدی می خواهد. صاحب خانه درون شال گردن گردو، بادام، شیرینی، نخود، کشمش و تخم مرغ پخته قرار داده و بعد از سنگین شدن، جوانان آن را بالا می کشند و سلامتی صاحب خانه را از خداوند طلب می کنند. این مراسم با شوخی و خنده بسیار همراه بوده و گاهی صاحب خانه به جهت مزاح، تکه ای آتش روی شال قرار می دهد و سر به سر جوانان می گذارد. یکی از قسمت هایی که شال درکی را جذاب تر می کند، خواندن ترانه های محلی هست که شوری تازه به رگ های خشک شهر می بخشند. محلی ها معتقد هستند که با این کار تمامی بدی ها از خانه و خانواده های آنان دور شده و به اصطلاح دفع بلا می کنند. ترانه محلی مراسم شال درکی به شرح زیر هست: شال در، هات هات، پر شالم نسوزی، پر شال مان را نسوزانی (شال آویزان، آمد آمد، گوشه ی شالم را نسوزانی، آن را خالی برنگردانی)