استان خوزستان ساکنانش را از مسافرت به مناطق شمالی بی نیاز می کند

ایرنا/ براساس آخرین خبرهای بدست آمده، استان خوزستان ساکنانش را از مسافرت به مناطق شمالی بی نیاز می کند.

گرمای طاقت فرسا، شرجی، کم آبی و هر واژه دیگری را که بتوان با گرمای شدید قیاس کرد، همه را میتوان با استان خوزستان مرتبط دانست. اما این همه واقعیت در مورد این خطه از کشور نیست، زیرا درست همان زمان که نمیتوان گرمای طاقت فرسای روز در شهری مانند اهواز یا خرمشهر را تاب آورد، در ارتفاعات شرق و شمال شرق این استان نه تنها نیازی به هیچ وسیله سرمایشی نیست، بلکه شاید در شب هنگام نیازمند وسایل گرمایشی هم باشید.

منطقه ای بسیار خوش آب و هوا که در مرز سه استان خوزستان، کهگیلویه و بویراحمد و چهارمحال و بختیاری است و با وجود اینکه هر قسمت از کشور زیبایی خودش را دارد، اما دور از انصاف نیست اگر بگوییم مناظری از این منطقه کشور شاید در کل کشور بی رقیب است.

گزارش استان خوزستان ساکنانش را از مسافرت به مناطق شمالی بی نیاز می کند، به معرفی این منطقه از خوزستان اختصاص دارد که حتی مطالعه آن در این گرمای طاقت فرسا می تواند قدری از شدت گرمای این استان بکاهد. هرچند بیشتر مردم استان خوزستان از مناطق ییلاقی این استان اطلاع کافی دارند، اما این نگارش برای کسانی است که زیبایی ها و شگفتی های طبیعت ایران را مختص به سه استان شمالی می دانند.

یکی از مسیرهای رهایی از گرمای خوزستان از شهر «مسجد سلیمان» میگذرد. گرچه مسجد سلیمان در فصل تابستان گرمای شدیدی دارد، اما با عبور از این شهر به سمت مناطق کوهستان بختیاری و شهرکرد میتوان شاهد جنگلهای وسیع بلوط در دامنه های زاگرس بود.

«دشت شیمبار» یکی از این مناطق بکر است که تماشای زیبایی های آن یکی از شگفتی های خوزستان است. این منطقه سرسبز با چشمه ها، آبشارها و جنگل های مخمل پوش خود، بسیاری از گردشگران را در فصول مختلف سال به خود فرا می خواند.

دشت شیمبار از توابع بخش «چلو» شهرستان «اندیکا» است که بیش از 50 هزار هکتار مساحت دارد. دشت شیمبار که با نام «شیرین بهار» نیز شناخته می شود، یکی از جذاب ترین مقاصد طبیعت گردی و جاهای دیدنی مسجد سلیمان است. این محوطه سرسبز از یک طرف در دامنه کوه «دلا» قرار دارد. چشمه های متعدد، آبشارهای زیبا، شط شیمبار و جنگلهای پوشیده از درختان بلوط، بادام، بوته های وحشی، انواع قارچ و مرکبات، انگور کوهی، توت، انار و سیب، از جلوه های بی نظیر طبیعت در این منطقه هستند. پوشش گیاهی دشت شیمبار شامل درختان بلوط، بادام کوهی، مهلو، ارزن، افرا، اسفندان، بنه، کلخنگ و جاز است. همچنین دشت جنگلی شیمبار درختان خودرویی مانند توت، سیب، انگور و انجیر دارد.

در گذشته انواع خرس، گرگ، کفتار، گله های گراز و پرندگان شکاری مانند عقاب و کرکس در دشت شیمبار زندگی می کردند؛ به نحوی که هر کسی جرات ورود به قلب جنگل شیمبار را نداشت. اما متاسفانه امروزه به دلیل شکار غیرقانونی، چرخه اکوسیستم منطقه با مشکل مواجه شده و اگرچه هرزگاه گزارش های محلی از دیده شدن خرس و برخی جانوران دیگر شنیده می شود، اما حیات وحش منطقه از وضعیت چندان مناسبی برخوردار نیست.

مسیر مسجد سلیمان به شهرکرد که درست از وسط دشت شیمبار می گذرد با آب و هوای خنک کوهستانی در فصل تابستان یکی از مسیرهای ییلاقی استان خوزستان است که در ادامه مسیر به «کوهرنگ»، در شهر «بازفت» و «صمصامی» میتوان زیبایی خیره کننده رودخانه بازفت به عنوان یکی از شاخه های اصلی کارون را هم تماشا کرد.

این جاده مسیر باستانی کوچ ایل «هفت لنگ» بختیاری است. مردمان شیمبار و اطراف آن، ایلات کوه نشین بختیاری هستند که قرنها به دامداری و کشاورزی در این منطقه مشغول بوده اند. این عشایر صنایع دستی و تولیدات دامی متعددی دارند، از جمله چوقابافی، گلیم بافی، قالی بافی، لباس های محلی، پنیر محلی، کره محلی، روغن محلی، کشک، قارا، عسل و نان تیری.

مسیر دیگری که میتوان از طریق آن به کوهستان و هوای خنک در تابستان دست یافت، مسیر اصلی خوزستان به استان اصفهان است. مسیری که برای گذر از آن باید از شهر ایذه و درست در پای زاگرس مسیر را آغاز کرد. مسیری که یکی دیگر از سرشاخه های کارون از آن می گذرد. این مسیر بعد از آبگیری سدهای کارون 3 و4 و تشکیل دریاچه های آن که در برخی از قسمتها کاملا از روی دریاچه میگذرد به تنهایی جذابیت زیادی برای بییندگان ایجاد می کند.

«دشت سوسن» در 35 کیلومتری شمال غربی شهرستان ایذه در بخش سوسن یکی از مقاصد و جاذبه های گردشگری استان خوزستان است. دشت تماشایی و سحرانگیز سوسن، از زیباترین مناطق طبیعی شهر ایذه است. جریان رود کارون، وجود چشمه های آب، تپه ها و ارتفاعات سرسبز، گونه های مختلف گیاهی از جمله درختان انار، بلوط، انجیر، بابونه، گل های نرگس و شقایق، جاذبه های تاریخی و روستاهای تماشایی دشت، سوسن را به نگین گردشگری ایذه تبدیل کرده است.

در دشت سوسن، رود خروشان کارون با عبور خود سرسبزی، پرآبی و حاصلخیزی را به این دشت هدیه بخشیده و آن را به دو بخش سوسن غربی و سوسن شرقی تقسیم کرده است که هر یک از آنها زیبایی و طبیعت بکر خود را دارد. در این دشت روستاهای پلکانی و با معماری سنتی وجود دارد که برای رسیدن به آنها باید از رود با قایق عبور کنید. مردمان روستاهای دشت سوسن بختیاری های مهربان و خون گرمی هستند که به دامپروری و کشاورزی مشغول هستند و محصولاتی چون برنج کشت می کنند. قایق سواری، پیاده روی در طبیعت، روستاگردی و عکاسی از جمله تفریحاتی است که میتوان در این مسیر از آن لذت برد.

آنچه که گفته شد در رابطه با طبیعت زیبای دو قسمت شمال شرقی و شرقی خوزستان بود، این در حالیست که سراسر این استان زرخیز، در هر فصل سال زیبایی ها و جاذبه های خیره کننده ای دارد که پرداختن به همه این موارد در یک گزارش نمی گنجد. با این حال صحبت از شهرهای «دزفول» و «اندیمشک» و جاذبه های طبیعت گردی آن در فصل تابستان اجتناب ناپذیر است. مثلا آبشار شوی با حدود 85 متر ارتفاع که یکی از بزرگترین آبشارهای ایران است، در این قسمت قرار دارد. این آبشار باشکوه حدودا 100 کیلومتر با دزفول فاصله دارد. مسیر رسیدن به این آبشار آنقدر جذاب و تماشایی است که از دیدن آن سیر نمی شوید و دوست دارید مسیرتان همین طور ادامه داشته باشد. آبشار شوی به عنوان یکی از آثار ملی ایران نیز به ثبت رسیده است.

کول خرسون دیگر جاذبه طبیعی و خوش آب و هوا به ویژه برای ورزش های آبی است. دره ای شگفت انگیز و عجیب که از فیلم های سینمایی بیرون آمده است. با برداشتن هر قدم در این دره اسرارآمیز جلوه های خارق العاده و متفاوتی در جلوی چشمانتان نمایان می شوند. گاه راه عبور در این دره آنقدر باریک می شود که تنها امکان عبور یک نفر وجود دارد.

دیواره های دو طرف گاهی در بالای سرتان به هم می رسند و تنها روزنه باریکی از بالا دیده می شود و حالت ترسناکی به آن می دهد. این دره دیدنی در آخر به رود دز منتهی می شود و از آنجا بوسیله قایق یا با شنا کردن می توانید خود را به خشکی برسانید. اگر به دنبال سفری ماجراجویانه و هیجان انگیز هستید، کول خرسون بهترین گزینه است.

دریاچه شهیون هم در این منطقه قرار دارد که قطع به یقین یکی از زیباترین دریاچه های ایران است. این دریاچه فوق العاده دیدنی پشت دو کوه شاداب و تنگوان پدید آمده و چشم انداز بی نظیری را برای منطقه شهیون به ارمغان آورده است. این دریاچه برای تفریحات و ورزش های آبی از قبیل قایقرانی، اسکی و شنا بسیار مناسب است. همچنین وجود چند جزیره کوچک و بزرگ که روی آنها پوشش جنگلی انبوه دیده می شود، جلوه متحیر کننده ای به دریاچه بخشیده است. این دریاچه در 23 کیلومتری شمال شرق اندیمشک، مجاور روستای پامنار قرار دارد.

دره توبیرون هم یکی دیگر از دیدنی های شگفت انگیز و بکر دزفول در فصول گرم سال است. این دره به واسطه هزاران سال فرسایش آبی حاصل از بارندگی های فصلی در قسمتهای بالاتر و سرازیر شدن آبها در کوه و تپه ها بوجود آمده است. وجود انبوه درختان انگور، انجیر وحشی، برگهای شاووشان، آبشارها و آب چکان ها زیبایی فوق العاده ای به این دره داده که هر بیننده ای را محو زیبایی های این ناحیه می کند.

نویسنده: امیرحسین غلام زاده نطنزی