عکس یادگاری کارگردان سریال «دل» با خانواده اش

صدای استاد اومد. استاد اومد. سلام استاد سلام استاد از هر طرف به گوش رسید. پرسیدم ایشان استاد هستند در چه رشته ای دکترا دارند و در کدام دانشگاه ها درس خوانده و تدریس می کند. گفت ایشان سواد آکادمیک چندانی ندارند و قبلا قهوه چی بودند حالا با بچه هایش گروه موسیقی تشکیل دادند و می نوازند و می خوانند و تنبک می زنند. ایشان هم شروع به خواندن کردند و در میان هیاهوی جمعیت جو گیر شدند و گفتند به عروسی عزیزان شما. هفت نسل ما مطرب بودند. فرزندانم نسل هشتم مطرب ها هستند. بیچاره خانواده هایشان و اجدادشان که به خاطر شغل شان نمی توانستند از شرمندگی سرشان را بالا بگیرند. نمی دانستم بخندم یا گریه کنم. البته این القاب را افراد تحصیل کرده ای که سالها دود چراغ خورده اند و می دانند چه مشقتی برای کسب دانش کشیده اند به این و آن نمی دهند این گونه القاب توسط افراد ناآگاه و کم سوادی داده می شود که داعیه روشنفکر بودن بدون تحصیلات عالی را دارند که چند تا کتاب از فلان و بهمان خوانده اند. یاد مرحوم نسیم شمال افتادم که واقعا پوست ترکانده بود و چنین گفته است. صد سال اگر درس بخوانی همه هیچ است رو مطربی و مسخره گی آموز