گردشگری سیاه چند سالی است که جای خود را در میان مفاهیم مرتبط با گردشگری باز کرده است. جاذبه هایی که در این نوع از گردشگری تعریف می شوند، مرتبط با یک فاجعه یا حادثه ناگوار در گذشته هستند. مناطقی مثل چرنوبیل، آشویتس، هیروشیما و محل وقوع حادثه 11 سپتامبر در این دسته بندی قرار می گیرند.
حادثه 11 سپتامبر را فارغ از دلایل و ابعاد سیاسی آن می توان فاجعه ای انسانی دانست. حادثه تلخی که جان انسانهای بسیاری را گرفت. در سالهای بعد از 2001، بناهای یادمانی بسیاری در امریکا به احترام کشته شدگان در این حادثه ساخته شد. اما مهمترین این بناها در جای خالی دو برجی ساخته شد که روزی رکورددار بلندترین ساختمان های دست ساز بشر بودند. این دو برج روز 11 سپتامبر 2001 بر اثر برخورد هواپیماهای طالبان فروریختند، و انسانهای بسیاری در جریان این فاجعه جانشان را از دست دادند. انسانهایی که حالا از آنها نامی حک شده بر بناهای یادبود مختلف باقی مانده است. در بنای یادمانی که در محل فروریختن این دو برج ساخته شده، 2983 اسم روی 79 صفحه برنزی تنها چیزهایی است که از حاضران در این دو برج در روز 11 سپتامبر 2001 باقی مانده است.
11 سال طول کشید تا ورود عموم به محوطه وقوع این حادثه آزاد شود. یادمانی که در این محوطه ساخته شده است را «مایکل آراد» طراحی کرده و نام آن را «بازتابش فقدان» گذاشته است. او طرح خود را در میدانی 8 هکتاری اجرای کرده و اساس آنرا بر بازتاب غیبت برج های دو قلو گذاشته است. این بنای یادبود دارای دو فواره بزرگ و استخری است که در محل فونداسیون برجهای دوقلوی نیویورک ساخته شده است.
گردشگران بسیاری هر روز از این بنا بازدید می کنند و حادثه ای تلخ را در کنار بنایی مرور می کنند که نام هزاران قربانی بر آن نقش بسته است.