جمهوری گویان یا همانگونه که ما میشناسیم گویان کشوری واقع در کنج شمال شرقی آمریکای جنوبی است. این کشور با سورینام، برزیل، ونزوئلا و اقیانوس اطلس مرز مشترک دارد و نام آن در زبان بومیان به معنای سرزمین آب است. با اینکه کشور گویان از نظر اقتصادی وابسته به منابع طبیعی خود از جمله جنگل های بکر، کشتزارهای نیشکر، معادن طلا و شالیزارهای برنج است اما از فقیرترین کشورهای آمریکای جنوبی شناخته و باقی مانده است. با اینکه این کشور از بی ثباتی و تنش های بین قومیتی برخوردار است اما از جاذبه های طبیعی آن و راز و رمز هایی که ماجراجویان را به سمت خود می کشد نمی توان گذشت.
بیشتر جمعیت کشور در مناطق ساحلی زندگی می کنند و بزرگترین گروه های قومیتی در میان آن ها را اسلاف بردگان آفریقایی و کارگران هندی تشکیل می دهند که برای کار در مزارع نیشکر به این منطقه آمده بودند.
در این کشور زندگی شبانه جریان دارد و هر گردشگر و ماجراجویی جذب آن می شود.
تاریخ
در سراسر سرزمین گویان 9 طایفه از سرخ پوستان بومی به نام های وای وای، ماچوشیس، پاتاموناس، آراواک، کاریبس، واپیشانا، آرکوناس، آکاوایوس و وارائوس زندگی می کردند. سپس در سال 1510، اولین اروپائیان که دزدان دریایی بودند وارد این سرزمین شدند. این کشور در سده 17 تحت استعمار هلند درآمد. سپس به تصرف بریتانیا آمد و پادشاهی هلند در سال 1814 به طور رسمی حاکمیت بریتانیا را بر این سرزمین قبول کرد. در 1834 برده داری ممنوع شد و برده های فراری به شهرها بازگشتند و مهاجرت کارگرانی از اروپا و آسیا از جمله کشورهای پرتغال، آلمان، ایرلند، اسکاتلند، مالت، چین و هند برای کار در کشتزارهای نیشکر آغاز شد. در سال 1917 حدود 240 هزار آسیایی در این سرزمین زندگی می کردند.