لیست تورها سن مارتن

سن مارتن کشوری جزیره ای واقع در کارائیب است و تقریبا 300 کیلومتری شرق پورتوریکو قرار دارد. این جزیره بین دو کشور فرانسه و پادشاهی هلند تقسیم شده و هر کدام از آنها مقداری از خاک جزیره را در اختیار دارند اما با اینکه وسعت بیستر جزیره تحت تملک فرانسویان است اما قسمت هلند نشین سن مارتن از جمعیت بیشتری برخوردار است. این جزیره به دلیل داشتن تفریحات بی شمار و جاذبه های دیدنی، توریست های زیادی را به سمت خود جذب کرده و از جذاب ترین کشورهای منطقه کارائیب نیز شناخته می شود.
فرودگاه بین المللی پرنسس جولیانا با کد یاتای SXM، مهمترین فرودگاه جزیره است که در سنت مارتن در بخش هلندنشین جزیره قرار دارد. هواپیماهای جت غول پیکری که روزانه توریست های بسیاری را به این جزیره می آورند در این فرودگاه می نشینند. فرودگاه کوچکی نیز در بخش فرانسوی جزیره وجود دارد که ویژهٔ نشست و برخاست هواپیماهای کوچکتر است. هیچ کدام از دو بخش جزیره در حوزهٔ پیمان شنگن قرار ندارند و بازرسی کامل مرزی در زمان مسافرت بین جزیرهٔ سن مارتن و اروپا صورت می پذیرد. در مرز بین دو بخش جزیره تقریباً بازرسی ای وجود ندارد.

تاریخ

این سرزمین آرزوی هلندی ها و فرانسوی ها بود. در حالیکه فرانسوی ها می خواستند جزایر بین ترینیداد و برمودا را تصرف کنند، هلند سن مارتن را برای تصرف پیدا کرد. هلندی ها با تعداد کمی از ساکنان جزیره در سال 1631، محل سکونت خود را تاسیس کردند و قلعه آمستردام را به عنوان محافظت از مهاجمان ساختند. Jan Claeszen Van Campen نخستین فرماندار شد و پس از آن شرکت های هلندی شروع به استخراج معادن نمک کردند. در این جزایر نیز فرانسوی و بریتانیایی ها اسکان کردند. با توجه به استعمار موفق و خواستار حفظ کنترل تجارت نمک، اسپانیا سن مارتن را جذاب دید از این رو جنگ هشتاد ساله ای بین اسپانیا و هلند بوجود آمد سپس نیروهای اسپانیایی در سال 1633 سن مارتن را تصرف کردند و در منطقه بلانچ، قلعه قدیمی اسپانیا را ساختند. اگر چه هلند برای باز گرفتن سن مارتن تلاش کرد و پیروز شد. پانزده سال از اینکه اسپانیا فاتح جزیره بود و جنگ هشتاد ساله به پایان رسید، آنها دیگر نیازی به پایگاه در کارائیب نداشتند اسپانیایی ها برای دفاع از خود توانی نداشتند از این رو در سال 1648 جزیره را ترک کردند.
با آزاد شدن سن مارتین هم فرانسه و هلند به شانس تصرف شهرک های خود را پر کردند. این دو کشور ترجیح دادند برای جلوگیری از جنگ پیمان کنکوردیا را در سال 1648 امضا کرده و جزیره را به دو بخش تقسیم کنند. در طول مذاکرات این معاهده، فرانسوی ها ناوگان کشتی های دریایی ساحلی داشتند که به عنوان تهدید برای معامله بیشتر زمین ها، مورد استفاده قرار میدادند. به رغم این معاهده، روابط میان دو طرف همواره صمیمانه نبود. بین 1648 و 1816، مناقشات شانزده بار مرز را تغییر داد. کل جزیره تحت کنترل فرانسوی ها بود زمانی که هلند تحت حکومت دست نشانده تحت امپراتوری فرانسه قرار گرفت. در پایان فرانسه 53 کیلومتر مربع و هلند34 کیلومتر مربع از خاک جزیره را در اختیار گرفتند. با کشت جدید پنبه، تنباکو و شکر، فرانسویها و هلندی ها تعداد زیادی از بردگان را برای کار روی گیاهان وارد کردند. جمعیت بردگان به سرعت بزرگتر از صاحبان زمین شد. تحت تعقیب بی رحمانه، بردگان شورش کردند. در سال 1848، فرانسه برده داری را در مستعمرات خود از جمله طرف فرانسه از سنت مارتین لغو کرد. بردگان در جزیره و قسمت هلند اعتراض و تهدید به فرار از طرف فرانسه به دنبال پناهندگی کردند. سپس مقامات محلی هلند، برده های مستعمرات را آزاد کردند. در حالی که این فرمان به لحاظ محلی مورد احترام بود، تا سال 1863، زمانی که هلندی برده داری را در تمام مستعمرات جزیره خود لغو کرد، برده ها به صورت قانونی آزاد شدند.