با ما در این مقاله خواندنی همراه باشید تا بدانید مسجد جامع زنجان کجاست و با زیبایی های معماری مسجد جامع زنجان آشنا شوید.
نمایش بیشترشهر زنجان یکی از بزرگترین شهرهای شمال غرب ایران و مرکز استان زنجان است که قدمت و بافت تاریخی آن همیشه شهره خاص و عام بوده و از نظر تاریخی اهمیت بسیار زیادی دارد. این شهر از لحاظ جمعیت، بیستمین شهر ایران به شمار می رود و براساس آمار سال 1395، جمعیت شهر زنجان به 521٬302 نفر می رسد.
شهر زنجان به دلیل دارابودن معادن فلزی و غیرفلزی بسیار و همچنین صادرات های غیرنفتی بیشمارش، یکی از ثروتمندترین شهرهای ایران است.
موقعیت جغرافیایی شهر زنجان به این گونه است که از شمال به شهرستان طارم و خلخال و میانه، از مشرق به سلطانیه و طارم، از جنوب به خدابنده و ایجرود و از غرب به شهرستان ماه نشان محدود می شود.
این شهر از نظر آب و هوایی از شهرهای چهار فصل ایران با تنوع آب و هوایی بالا است و معمولا دارای تابستان های معتدل و زمستان های سرد است.
مردم این شهر به زبان ترکی آذربایجانی ولی با لهجه زنجانی صحبت می کنند بااین حال صحبت با زبان فارسی هم در این شهر رایج است که معمولا در اماکن عمومی می توانید شاهد آن باشید.
دین و دینداری برای مردم زنجان از اهمیت زیادی برخوردار است و مسجدهای تاریخی زیادی که از زمان قاجار در این شهر بنا شده اند و مراسم های هرساله محرم که با تشریفات زیادی در این شهر برگزار می شود، گواه این است.
شهر زنجان نام های زیادی را پست سر گذاشته و واژه زنجان کنونی، تغییر یافته کلمه عربی زنگان به معنی پربار و پرارزش است و جالب است که بسیاری از اهالی زنجان هنوز هم آن را با نام زنگان می خوانند ولی زندیگان به معنای اهل کتاب زند، قدیمی ترین نامی است که روی این شهر گذاشته شده است.
در نوشته ها آمده که این شهر را اردشیر بابکان که بیانگذار سلسله ساسانیان بود، بنا کرده است. به همین دلیل تا زمانی آن را شهین یعنی منصوب به شاه می نامیدند. اما به همین جا ختم نمی شود چون بعد از سکونت ایل خمسه فارس در این شهر در اواخر قاجاریه، این شهر نام خمسه را نیز برای مدتی یدک کشید.
شهر زنجان تا مدت ها به دلیل قرارگیری در مسیر ری به آذربایجان، از شانس این برخوردار بود که از لحاظ تجاری و اقتصادی پیشرفت کند و رونق بگیرد که شاید همین هم از دلایل موفقیت های تجاری کنونیش باشد.
بی شک این شهر هم از گزند و آسیب و جنگ و غارت در امان نبوده است به طوری که گفته می شود بناهای کنونی زنجان روی خرابه های جامانده از قبل، احداث شده است. شهر زنجان تا قرن نهم هجری قابل سکونت نبوده اما کم کم شهر، جان دوباره ای گرفت، ساخت و ساز و مرمت بناها آغاز شد و آرامش و حیات نسبی به شهر بازگشت که شهر زنجان همه این اتفاقات را مدیون صفویان است.
و در آخر از قدمت و تاریخی بودن این شهر همانقدر بگوییم که در سال 1372 در معدن نمک چهرآباد زنجان، مومیایی های نمکی پیدا شد که قدمت آنها به دوران ساسانیان و هخامنشیان می رسد. هرچند که تاریخ نویسان قدمت این شهر را سه هزارساله می دانند.