در ماه جولای سال 2011، بزرگترین کشور آفریقایی یعنی سودان به دو بخش تقسیم شد و پس از تقسیم، سودان جنوبی، جدیدترین کشور جهان متولد شد. این کشور از فقیرترین و شاید از بدترین کشورها در وضعیت سلامتی در جهان باشد. نفت و وجود رود نیل باعث اهمیت این کشور شده البته این کشور به لحاظ منابع جنگلی نیز دارای اهمیت است. با اینکه سودان جنوبی از فقیرترین کشورهای توسعه یافته در دنیاست اما به دلیل زیبایی های بکر همچنان ناشناخته مانده است با اینکه هر گردشگری پا به سرزمین می گذارد جذب آن می شود.
تاریخ
مناقشه میان شمال و جنوب از سال 1955 میلادی تا سال 2005 باعث جنگ داخلی و جان باختن دست کم 2 میلیون نفر شد. ریشه این جدایی به جنگ های داخلی سودان باز می گردد. جنگ های داخلی سودان تنها مربوط به دوران جدید سودان نمی شود و این جنگ ها در زمان جعفر نمیری آغاز شد. پس از سرنگونی نمیری و استمرار جنگ داخلی، عمر البشیر در سال 2005 زیر فشارهای ناشی از جنگ و فشارهای بین المللی به قرارداد صلحی با شورشیان جنوب تن در داد.
دولت سودان بر طبق توافق نامهٔ صلحی که در ژانویه 2005 در کنیا امضا شد و به جنگ داخلی دوم سودان پایان داد، به بخش جنوبی سودان این حق داده شد که بین اتحاد با بخش شمالی یا استقلال کامل از آن، یکی را انتخاب کند. بر اساس این توافقنامه قرار شد در ژانویه 2011 یک همه پرسی برای تعیین تکلیف قسمت جنوبی برگزار شود.
در 9 ژانویهٔ 2011 مردم جنوب سودان برای شرکت در یک همه پرسی دربارهٔ استقلال از بخش شمالی این کشور، به پای صندوق های رای رفتند. نتیجهٔ همه پرسی به نفع استقلال جنوب سودان شد، کشور جدید آفریقایی روز نهم ژوئیه 2011، یعنی درست شش سال پس از معاهدهٔ صلح، تأسیس شد و (سالوا کیر مایارادیت) رئیس جمهور آن کشور مستقل شد. با پذیرش این همه پرسی از سوی کشور مادر، جمهوری سودان جنوبی به عنوان پنجاه و پنجمین کشور در قاره آفریقا، یکصد و نود و ششمین کشور جهان و یکصد و نود و سومین کشور عضو سازمان ملل متولد شد.