چایخانه آزادگان (قهوه خانه حاج میرزا)

اینجا تنها یک قهوه خانه معمولی نیست، آزادگان که در گذشته حاج میرزا نام داشته، لقب قدیمی ترین قهوه خانه دوران صفوی در شهر اصفهان را دارد که برای دیدن زیبایی های آن نیاز به زمان زیادی نیز خواهید داشت. هنگامی که وارد این قهوه خانه می شوید احساس می کنید تابلو اشتباه است و وارد فروشگاه عتیقه جات یا موزه شده اید اما کمی که به محیط نگاه می کنید و افرادی که در حال خوردن دوغ با گوشه فیل هستند می فهمید که مسیر را درست رفته اید.
روی در و دیوار این قهوه خانه مملو از لوازم عتیقه و با ارزش است که همگی یادگار از روزگارانی است که در این مکان تعزیه خوانی، شاهنامه خوانی و نقالی برگزار می شده . در آن زمان خیلی از افراد که خود به ابزارآلات تاریخی و سنتی علاقه مند بودند به مناسبت های مختلف چون محرم، ابزاری چون نیزه، تخت بند (تخت های چوبی)، شمشیر، کلاه آهنی، سنگ های گران قیمت، تابلوهای نقاشی از مینیاتورهای قدیمی، زره های آهنی و ... به این قهوه خانه اهدا می کردند. این وسایل هر کدام در نوع خود بی نظیر و زیبا هستند و فکرش را بکنید که همگی اینها از در و دیوار قهوه خانه آویزانند.
در بین تمام اشیا از خنجر و نیزه گرفته تا کتاب های قدیمی که از جلد آنها می توان فهمید که مربوط به چند صد سال پیش و مربوط به دوران قاجار و پادشاهی ناصرالدین شاه می شوند.
جدا از تعاریف فضای چایخانه باید بدانید که این مکان در گذشته به نام چاه حاج میرزا ساخته شد که امروزه محلی ها با همین نام صدایش می کنند.

دسترسی به چاه حاج میرزا

وارد میدان نقش جهان می شویم. سمت راست سردر بازار قیصریه راسته بازار قنادها قرار دارد، به این راسته وارد می شویم که در انتها به یک سه راهی منتهی می شود، اینجا تابلوی مدرسه علمیه ملاعبدالله به چشم می خورد؛ سمت راست این سه راهی و بعد هم اولین کوچه سمت چپ به کوچه چاه حاج میرزا می رسیم. البته راه دیگری هم هست، از سمت خیابان حافظ نیز مسیر دیگری برای رسیدن به کوچه چاه حاج میرزا وجود دارد، یعنی ابتدای خیابان حافظ، سمت چپ، کوچه بازار لوافها. به نیمه این کوچه که می رسیم بعد باید به سمت راست برویم یعنی کوچه چاه حاج میرزا...
کمی جلوتر، "قهوه خانه حاج میرزا" قرار دارد که از آن با نام "چایخانه آزادگان" نیز یاد می کنند...