اگر دنبال یک کافه نوستالژیک می گردی که ببردت به حال و هوای 30-40 سال قبل، حتما یک سری به کافه گودو بزن. این کافه جای دنجی نیست و اغلب دانشجوهای دانشگاه هنر فاصله بین دو تا کلاسشون رو اونجا می گذرونن، اما به خاطر دکور خاصی و فضای متفاوتش کافی شاپ دوست داشتنیه و می تونه انتخاب خوبی برای یک قرار ملاقات دوستانه یا دونفره باشه. منوی گودو فرق خاصی با منوی کافی شاپ های این منطقه نداره، ولی صمیمیت کارکنانش باعث میشه از سفارشت هم راضی باشی. در ضمن قیمت ها هم کاملا منصفانه است.
در تهران کافه های زیادی در سبک های مختلف از سنتی گرفته تا مدرن و تلفیقی از این دو وجود دارند.
نمایش بیشتر
توی ساعت شلوغی اینجا رفتم و بستنی سفارش دادم، شاکی بودن که چرا توی این ساعت بستنی سفارش میدی و برای ما سود نداره! همچین مدیریت عالی ای داره با قیمت های فضایی و مسخره
رسما توش سرسام گرفتم! شلووغ شلوووووغ و خییییییلی شلووووووووغ همه باصدای بلننننننننننند باهم حرف میزدن فرهنگ این دانشگاه هنری ها صفره واقعا! حواسشون نیست هر میز یه فضای خصوصیه که لازم نیست به کل کافه منتقل بشه! پسره باصدای بلند انگار ک کنفرانس میداد داشت از فلسفه غرب برای دوست دخترش میگفت! وقتی هم اعتراض کردیم گارسون لطف کردن صدای موسیقی رو بلندتر کردن! رسما با سرگیجه از کافه خارج شدیم!
کاش سیگار ازاد نباشه ازاد بودن سیگار به امتیاز منفیه
کافه گودوی ولیعصر هم به لیستتون اضافه کنید لطفا. بالاتر از دانشگاه امیرکبیر. خیلی محیط دوستانه ای داره. پرسنل مودب و صمیمی داره.
عاااااااالیه هم دنج هم خوشمزه
سلام.چند سالی هست که به این کافه میرم.;قدیم ترها محیطش بهتر بود.یادمه قدیم تر ها یه آقا پسری که چون هم اسمه خودم بود هنوز یادمه ...اسمش حمید بود که اطرافیان بهش میگفتند حمید بتهوون؛ سی دی موزیک های نایاب میفروخت اونجا پاتوقش بود.هر وقت به محتوای اون سی دی ها گوش می دم یاد کافه گودو و چهره مهربون و معدب اون آقا میوفتم که با مشکلی که داشت ، واست کل آلبوم رو تحلیل میکرد...الان کسی میدونه اون آقا کجاست؟یه سری آلبوم میخوام که یادمه اون موقع داشت!!!
چیپس و پنیراشو دوست داشتم
قبلا که گرون نکرده بود خوب بود
الکی گرون شده.
پاستاهاشو دوست داشتم قبلا الان نمیدونم چجوری شده