سارا آدم رو یاد خونه عمو کوچیکه میندازه که هر وقت حوصله اش سر می ره یا دلش شادی و شلوغی می خواد می تونه سری به اونجا بزنه. بچه های دانشگاه هنر و امیرکبیر این کافه رو خوب می شناسن چون بیشتر وقت ها میزهاش رو اشغال کردن. سارا دو تا سالن داره؛ یک سالن که در نیم طبقه بالا قرار گرفته و راست کار سیگاری هاست و همیشه یک ابری از دود تو فضاش موج می زنه و یک سالن در نیم طبقه پایین که مخصوص غیرسیگاری هاست. تو این کافی شاپ می تونید 3-4 ساعت هم پشت میزتون بمونید بدون اینکه کسی کاری به شما داشته باشه. قیمت هاش هم با جیب دانشجوها می خونه.
قیمتش چطوره؟
واقعن تجربه خوبی بود! همه چی خوب از برخورد بسیار خوب نیروها! تا مزه غذا و آبمیوه و فضای دنج و آرومش! پیشنهاد میشه
پاستاهاش واقعا عالی بود. محیطش آروم و دوست داشتنیه، تاریکه ولی دلنشینه. برخورد پرسنلش واقعا دوستانست من از بار اولی که رفتم احساس صمیمیت میکردم و با پرسنلش بگو بخند میکردم. در کل دوست دارم بازم برم ولی یکم برای جیب دانشجو گرونه هرچند به نسبت جاهای هم رده خودش مناسبه
قهوه ترک ملایم و خوش مزه ای داره. یه کمی هم تاریکه. اگه هر میزی یه آباژوری چیزی داشت خیلی عالی میشد.
بعد از یک امتحان سخت فکر میکنم جای خوبی برای تجدید نیرو باشه
محیط خیلی دلگیری داره، کیفیت غذاهاشم معمولیه، سالاد سزار بیش از کاهو سیر داره، شیرینی هاشو از بی بی تهیه میکنه ولی خب اون هم تا حدودی کهنس. خلاصه اگر مجبور نبودم و نزدیک دانشگاه نبود هیچ وقت نمیرفتم!
بسیار بسیار بسیار خوش برخورد و مؤدب
اولا خوب بود ولی الان رفتار گارسوناش افتضاحه+گرون+کیفیت پایین+محدودیت گذاشتن رو زمان نشستن در کافه و حق سرویسم میگیرن در حالیکه هیچکاری نمیکنن جز بی احترامی
لازینا هاش خوبه ولی خب عالی نیست....
من همیشه ی پنه ی گوساله با بروکلی شو سفارش می دم و به نظرم خوشمزه است.