بهترین مسیرهای طبیعت گردی اطراف شیراز برای نوروز
شیراز با طبیعت متنوع و زیبای خود، مقصدی بی نظیر برای طبیعت گردان است. از آبشارهای بلند و چشمه های زلال گرفته تا دشت های گلباران شده و دریاچه های رنگارنگ همه و همه برای شروع یک طبیعت گردی جالب ایده آل هستند. با ما در این مقاله خواندنی همراه گشته تا شما را با شماری از بهترین مسیرهای طبیعت گردی اطراف شیراز برای نوروز آشنا کنیم. در ضمن، اگر می خواهید که هر چه بیشتر با جاذبه های گردشگری شیراز آشنا گردید، می توانید سری هم به راهنمای سفر به شیراز زده و حسابی کسب اطلاعات نمایید.
آبشار مارگون | بزرگترین آبشار چشمه ای ایران
آبشار مارگون یکی از زیباترین و مرتفع ترین آبشارهای ایران است. برخلاف اکثر آبشارها که از رودخانه سرچشمه می گیرند، این آبشار مستقیما از دل صخره ها می جوشد. ارتفاع 70 متری و عرض بیش از 100 متری آن هم منظره ای نفس گیر را خلق کرده است. در فصل بهار، اطراف آبشار با گل های وحشی رنگارنگ، سبزه زارهای گسترده و درختان سرسبز پوشیده می شود. مسیر دسترسی به آبشار مارگون به شرح زیر هست:
- از شیراز: ابتدا به سپیدان بروید (حدود 120 کیلومتر) و سپس از جاده یاسوج، تابلوهای مارگون را دنبال کنید.
- تا نزدیکی آبشار مسیر آسفالته است و پس از آن، پیاده روی کوتاهی (حدود 15 دقیقه) در پیش خواهید داشت.
نکات مهم:
- مناسب برای عکاسی و کمپینگ کوتاه مدت
- مسیر پیاده روی شیب دار است. پس، کفش مناسب فراموش نشود.
- بهترین زمان بازدید: اواخر اسفند تا اوایل خرداد

آبشار کوهمره سرخی | جواهری پنهان در کوهستان های فارس
آبشار کوهمره سرخی در میان جنگل های بلوط قرار گرفته و ترکیبی از آبشارهای کوچک، صخره های سرسبز و رودخانه های جاری را در خود جای داده است. آب زلال آن در بهار و تابستان حس طراوت بی نظیری را ایجاد می کند. مسیر دسترسی به این جاذبه هم به شرح زیر هست:
- از شیراز: به سمت جاده فیروزآباد حرکت کنید. پس از 50 کیلومتر، در منطقه کوهمره سرخی از جاده اصلی خارج شوید و مسیر روستایی را به سمت آبشار ادامه دهید.
- مسیر خاکی دارد و در برخی نقاط هم نیاز به خودروی مناسب آفرود یا پیاده روی خواهد بود.
نکات مهم:
- مسیر دسترسی چالش برانگیز است. پس، بهتر هست با خودروی SUV بروید.
- منطقه بکر است و امکانات رفاهی محدودی دارد. پس، آب آشامیدنی و مواد غذایی را همراه داشته باشید.
- بهترین زمان بازدید: فروردین تا اواخر اردیبهشت

چشمه جوشک | بهشتی آرام در حوالی ارسنجان
چشمه جوشک یکی از چشمه های طبیعی استان فارس بوده و در شهرک قصر قمشه و در پیرامون شهر شیراز واقع شده است. این چشمه رودخانه اعظم را تشکیل می دهد که آب آن باغ های قصردشت، قصر قمشه و منصورآباد را آبیاری می کند. این چشمه زیبا با آب زلال خود در کنار باغ های گردو، بادام و میوه قرار گرفته و فضای مناسبی را برای استراحت و پیک نیک فراهم می کند. مسیر دسترسی به این جاذبه به شرح زیر هست:
از شیراز: به سمت ارسنجان (100 کیلومتری شرق شیراز) بروید. پس از ورود به جاده فرعی هم مسیر چشمه را طی کنید.
مسیر آسفالته بوده و به راحتی قابل دسترس است.
نکات مهم:
- مناسب برای خانواده ها و گردش های روزانه
- امکان چادر زدن در اطراف چشمه وجود دارد.
- بهترین زمان بازدید: اوایل فروردین تا خرداد

دشت برم | فرشی از گل های شقایق و لاله
دشت برم بزرگترین جنگل بلوط در ایران و خاورمیانه بوده که در بخش مرکزی شهرستان کازرون واقع شده و به عنوان بخشی از ذخیره گاه زیست کره ارژن و پریشان در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید. محدوده آن هم عمده ترین زیستگاه گوزن زرد ایرانی و سایر گونه های کمیاب جانوری است. مساحت دشت برم حدود 26000 هکتار بوده و ارتفاعش از سطح دریا در بخش های مختلف بین 1500 تا 2400 متر متغیر است. دشت برم دارای پوشش گیاهی قابل توجهی بوده و علاوه بر پوشش متراکم بلوط، گونه های جنگلی دیگری همچون بادام کوهی، کیالک، ارژن، زالزالک، کیکم، انجیر وحشی و تمشک را شامل می شود.
وجود جنگل های انبوه از درختان بلوط به همراه گل های شقایق و نرگس در اواخر زمستان و فصل بهار آن را به تفرجگاهی محبوب تبدیل کرده است. در این محدوده گونه های جانوری کمیابی نیز همچون آهو، قوچ، پلنگ، خرس، کبک، گراز، کل، بز، پازن، گرگ، کفتار، روباه قرمز، شغال و سنجاب زندگی می کنند. از پرندگان شکاری این منطقه میتوان به عقاب، شاهین، قرقی، کرکس، جغد و شاه بوف اشاره کرد. همچنین، فلامینگو، قرقاول و بلبل هم با تراکم بسیار بالایی در این منطقه یافت می شوند. مناظر طبیعی، نور ملایم خورشید و هوای خنک این منطقه را برای عکاسی و پیک نیک ایده آل می کند. مسیر دسترسی به این جاذبه به شرح زیر هست:
- از شیراز: به سمت جاده شیراز استهبان بروید و سپس، مسیر فرعی دشت را دنبال کنید.
- مسیر خاکی است اما قابل تردد با خودروی معمولی.
نکات مهم:
- کمپینگ در این منطقه ممکن است اما مراقب گل ها باشید.
- برای عکاسی از گل ها اوایل صبح یا عصر بهترین زمان است.
- بهترین زمان بازدید: اواخر اسفند تا اردیبهشت

دریاچه مهارلو | شگفتی صورتی رنگ فارس
دریاچه مهارلو که به نام دریاچه نمک نیز شناخته می شود، از دریاچه های استان فارس است. این دریاچه در 20 کیلومتری جنوب شرق شیراز و میان این شهر و سروستان قرار گرفته و مساحت آن 600 کیلومتر مربع است. بیشترین طول این دریاچه 28 کیلومتر و بیشترین عرض آن 15 کیلومتر بوده و ژرفای آن در عمیق ترین بخش به 3 متر می رسد. سه رودخانه فصلی خشک شیراز، سلطان آباد و سروستان دریاچه مهارلو را تغذیه می کنند. مهمترین گونه پرنده این دریاچه فلامینگو است. آنقوت، تنجه، کاکایی و گیلانشاه، سلیم، آبچلیک، حواصیل، اردک سبز و مرغابی هم دیگر پرندگان ساکن دریاچه مهارلو هستند.
آب این دریاچه بسیار شور و از نوع کلرید سدیم، منیزیم و سولفات سدیم است و در فصل های خشک سال یکی از کانسارهای بزرگ نمک ایران به شمار می رود. به دلیل شوری بالا هیچ گونه ماهی در این دریاچه زندگی نمی کند. در گوشه و کنار محیط آن نیز میتوان گونه های مختلف دوزیستان، خزندگان و پستانداران را یافت. این دریاچه در فصل های پرآب به رنگ آبی است. از شروع بهار و با گرمتر شدن آب و افزایش تابش نور رشد جلبک ها زیاد می شود و مواد مغذی وارد شده از فاضلاب شهری و کشاورزی به رشد و تکثیر هر چه بیشتر آنها و باکتری های شورپسند (هالوفیل) کمک می کند.
با افزایش دما و تبخیر در تابستان شوری دریاچه نیز افزایش می یابد. زندگی و رشد جلبک دونالیلا سالینا و باکتری های شورپسند در این شرایط تغییر کرده و آنها برای محافظت از خود در برابر تابش بسیار زیاد، ماده ای سرخ رنگ به نام آستاکسانتین (نوعی بتاکاروتن) را تولید می کنند که موجب دگرگون شدن رنگ آب دریاچه به صورتی می شود. مسیر دسترسی به این جاذبه به شرح زیر هست:
- از شیراز: جاده شیراز فسا را دنبال کنید و پس از حدود 20 کیلومتر، به دریاچه خواهید رسید.
- جاده آسفالته بوده و به راحتی قابل دسترسی است.
نکات مهم:
- از شنا کردن خودداری کنید، چون غلظت نمک بسیار بالاست.
- برای ثبت بهترین تصاویر هنگام طلوع آفتاب مراجعه کنید.
- بهترین زمان بازدید: پاییز و بهار

قله بل | بلندترین قله استان فارس
قله بل با ارتفاع 4050 متر از سطح دریا بلندترین قله کوهستان سفید از منطقه زاگرس جنوبی، بلندترین قله استان فارس و نود و یکمین قله مرتفع کشور است. بل سرچشمه تعداد زیادی چشمه سار و رودخانه کوچک بوده که پس از بهم پیوستن رودخانه حرا را شکل می دهند. در جبهه غربی قله بل، در ارتفاع حدود 3550 متری و بر سر گردنه کوتاهی جان پناه بزرگی ساخته شده است. مسیر صعود به قله ترکیبی از دشت های سرسبز، دره های عمیق و دیواره های سنگی بوده و چشم انداز آن در روزهای صاف هم شامل بخش هایی از استان کهگیلویه و بویراحمد می شود. مسیر دسترسی به این جاذبه به شرح زیر است:
- از شیراز: ابتدا به اقلید بروید و سپس، به سمت دژکرد حرکت کنید. مسیر صعود از این منطقه آغاز می شود.
- جاده آسفالته هست اما برای صعود آمادگی بدنی بالایی نیاز است.
نکات مهم:
- مسیر صعود نسبتا دشوار است و به کوهنوردان حرفه ای توصیه می شود.
- شب های منطقه بسیار سرد است. پس، لباس گرم و کیسه خواب مناسب را همراه داشته باشید.
- بهترین زمان صعود: بهار تا اوایل مهر

کوه سبزپوشان | طبیعتی بکر با مسیرهای جنگلی
سبزپوشان یکی از کوههای استان فارس بوده که در جنوب شیراز قرار گرفته است. بقعه امامزاده ای هم در یکی از غارهای موجود در پیکره آن دیده می شود. کوه سبزپوشان با جنگل های بلوط و مسیرهای کوهپیمایی متنوع خود یکی از بهترین مقاصد برای طبیعت دوستان است. این کوه به دلیل داشتن پوشش گیاهی انبوه، در تمام فصول سال سبز و زیبا بوده و در مسیر آن هم چشمه های زلال بسیاری وجود دارند. مسیر دسترسی به این جاذبه به شرح زیر است:
- از شیراز به سمت شمال حرکت کنید و وارد منطقه گلابدره شوید. مسیر صعود از دامنه کوه آغاز می شود.
- مسیر کاملا آسفالته است و میتوان تا نزدیکی دامنه کوه با خودرو رفت.
نکات مهم:
- مناسب برای کوهنوردان نیمه حرفه ای و علاقمندان به پیاده روی طولانی
- در بهار و تابستان محل مناسبی برای چادر زدن است.
- بهترین زمان بازدید: فروردین تا اواسط پاییز

روستای قلات | بهشتی کوهپایه ای با معماری سنتی
روستای قلات با خانه های پلکانی گلی، قنات های تاریخی و باغ های سرسبز خود تجربه ای منحصر بفرد را برای بازدیدکنندگان فراهم می کند. در فصل بهار هم درختان شکوفه زده زیبایی آن را دوچندان می نمایند. مسیر دسترسی به این جاذبه به شرح زیر است:
- از شیراز: در جاده شیراز فسا و پس از حدود 80 کیلومتر وارد مسیر فرعی روستا شوید.
- جاده تا روستا آسفالته است.
نکات مهم:
- در چایخانه های محلی می توانید از چای آتشی و نان تازه لذت ببرید.
- مردم روستا میهمان نواز و خونگرم هستند و گپ زدن با آنها تجربه ای خاطره انگیز خواهد بود.
- بهترین زمان بازدید: فروردین و اردیبهشت

روستای پریشان | ترکیب دریاچه، فرهنگ محلی و غذاهای خاص
پریشان روستایی از توابع بخش جره و بالاده شهرستان کازرون در استان فارس است. زبان مردم آن لری بوده و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال 1385، جمعیتش 89 نفر (21 خانوار) هست. روستای پریشان محلی عالی برای تجربه زندگی روستایی و تماشای پرندگان مهاجر است. غذاهای محلی هم مانند آش کارده، نان تیری و ماهی تازه از جذابیت های این منطقه هستند. مسیر دسترسی به این جاذبه به شرح زیر است:
- از شیراز: در جاده شیراز کازرون مسیر روستا را دنبال کنید.
- مسیر آسفالته بوده و مناسب برای همه وسایل نقلیه است.
نکات مهم:
- در این منطقه امکان قایق سواری سنتی وجود دارد.
- برای مشاهده پرندگان مهاجر هم صبح زود بهترین زمان است.
- بهترین زمان بازدید: زمستان تا بهار

پاسارگاد | تاریخ و طبیعت در کنار هم
پاسارگاد مجموعه ای از سازه های باستانی برجای مانده از دوران هخامنشی است که در شهرستان پاسارگاد در استان فارس قرار گرفت. این مجموعه پنجمین مجموعه ثبت شده در فهرست آثار میراث جهانی در ایران است. شهر باستانی پاسارگاد نخستین پایتخت شاهنشاهی هخامنشی بوده که در قلب استان فارس و در دشت رود پلوار قرار داشت. نام شهر «اردوگاه پارس» دلالت از موقعیت مکانی شهر دارد. شهر توسط کوروش بزرگ (کوروش دوم) در سده ششم قبل از میلاد ساخته شد. محوطه اصلی (160 هکتار، حدودا 2٫7×0٫8 کیلومتر) هم توسط یک منطقه طبیعی بزرگ احاطه و محافظت شده است (حدودا 7127 هکتار).
محوطه اصلی شامل منطقه حفاری شده است اما پایتخت باستانی منطقه ای بسیار وسیع تر از این منطقه بوده و هنوز حفاری نشده است. در ساخت بناها از چهار نوع مصالح اصلی استفاده شد: سنگ، آجر، خشت خام و چوب. چوب را بیشتر برای پوشاندن در و سقف استفاده کرده و در برخی جاها تنه کلفت درختان (احتمالا سدر و سرو) را برای ستون هم به کار می گرفتند. خشت خام برای پر کردن دیوارها و بعضی اوقات هم برای لایه گذاری سکوها به کار می رفت. آجرهای به کار رفته در پاسارگاد قرمز رنگ بوده و دارای 45 سانتیمتر طول، 32 سانتیمتر عرض و 5/5 سانتیمتر قطر هستند.
ملات آنها یک نوع قیر طبیعی است که از نفوذ آب جلوگیری می کند و نمونه آنها در معماری عیلامی و آثار تخت جمشید دیده می شود. سنگ هایی که در ساختمان های پاسارگاد و تخت جمشید به کار رفته، چند گونه است: یکی سنگ آهکی سپید رنگی که به مرمر می نماید، دیگری سنگی کبود که در سختی به خارا می ماند و در جاهایی هم سنگ سیاه مرمرین که بسیار شکننده است. این سنگ سیاه پس از گذشت 25 سده چنان پخته و پیر شده که امروز به آسانی خرد و آردی می شود اما دو نوع سنگ دیگر بسیار بادوامند و همچنان پابرجا مانده اند. سنگ های سپید مرمرین را از کوه سیوند و سنگ های سیاه را از کوه تنگ سیاه و کوه تنگ بلاغی می آوردند. مسیر دسترسی به این جاذبه به شرح زیر است:
- از شیراز: به سمت جاده شیراز اصفهان حرکت کنید و پس از 130 کیلومتر، به پاسارگاد خواهید رسید.
- جاده کاملا آسفالته است.
نکات مهم:
- بازدید از این منطقه را میتوان با گشت و گذار در طبیعت ترکیب کرد.
- بهترین زمان برای عکاسی هم اوایل صبح یا عصر است.
- بهترین زمان بازدید: فروردین تا اردیبهشت

دشت ارژن | مقصدی بی نظیر برای طبیعت گردی
- منطقه ای با طبیعت بکر، درختان بلند و چشمه های زلال
- ایده آل برای چادر زدن و شب مانی در طبیعت
- آسمان شب در دشت ارژن پر از ستاره های درخشان است.

دریاچه بختگان | دریاچه بزرگ ایران بعد از دریاچه ارومیه
دریاچه بختگان دومین دریاچه بزرگ ایران بعد از دریاچه ارومیه و بزرگترین دریاچه مرکزی ایران بوده و به طول 120 کیلومتر در شهرستان های نی ریز، استهبان، بختگان، خرامه و ارسنجان جای دارد. این دریاچه زیستگاه زمستانه پرندگانی است که از روسیه و دشت های سیبری به ایران مهاجرت می کنند. منشا اصلی آب این دریاچه رودخانه کر و رودخانه سیوند هست. علاوه بر این، وجود چشمه های متعدد در اطراف دریاچه و همچنین سیلاب فصلی تامین کننده آب دریاچه هستند اما متاسفانه در سالهای اخیر به دلیل تغییرات طبیعی و انسانی رودخانه کر خشک گردیده و خشک شدن دریاچه را هم موجب شده است. این جاذبه برای گشت و گذار کوتاه در طبیعت بکر استان فارس مناسب هست.

دریاچه سد درودزن | تفرجگاهی در پنجاه کیلومتری شمال غرب مرودشت
سد مخزنی درودزن در پنجاه کیلومتری شمال غرب شهر مرودشت در استان فارس و بر روی رود کر قرار دارد. ساخت این سد در سال 1351 هجری خورشیدی به پایان رسید و آب آشامیدنی شهرهای شیراز و مرودشت و آب کشاورزی منطقه مرودشت و دشت کربال را پشتیبانی می کند. دریاچه سد درودزن مناسب برای تفریحات آبی و ماهیگیری بوده و بهترین زمان برای تجربه این فعالیت ها هم بهار و تابستان است.

تنگه هایقر | زیباترین گرند کنیون ایران
تنگه هایقر ژرف دره ای واقع در 35 کیلومتری جنوب شرقی شهر فیروزآباد در استان فارس است. عمق دیواره های این دره گاه به حدودا 450 متر می رسد. طول پیمایش کامل هایقر هم 18 کیلومتر است. این دره را گرند کنیون ایران نامیده اند و با شماره 1177 در فهرست میراث طبیعی ملی ایران ثبت شده است. برای نامگذاری این تنگه دو روایت وجود دارد: تنگه هایقر فیروزآباد فارس یکی از نمادهای مقاومت ترک های قشقایی در برابر بیگانگان است که با گفتن هایقر به معنای مردن توسط دلیران عشایر فریاد پیروزی را به گوش مردم رساندند.
به روایت برخی کتاب های تاریخی، سیاست های استعمارگرایانه انگلیس و نیز بروز ناامنی و بی ثباتی در ایران به همراه آماده شدن اروپا برای آغاز جنگی خانمان سوز، روزهای سختی را برای ایران رقم زد؛ روزهایی که در اوج جنگ جهانی اول با حضور انگلیس در جنوب ایران و گسترش ناامنی جاده ها به ویژه در فارس همراه شد اما در همین زمان نیروهای عشایری جبل انارویه در آنجا حضور داشتند و یکی از مهمترین و گسترده ترین مقاومت ها را علیه نیروهای انگلیسی انجام دادند.
کلمه هایقر از دو بخش های که عبارت اشاره ای بوده و قر به معنای نابود شده تشکیل گردیده است. در زمان کوچ عشایر در این منطقه در اواخر تابستان با بارش باران های سیل آسای فصلی یا خمینه، سیلی به راه افتاده است که گله های عشایر موجود در منطقه را با خود می برد. چوپانان هم در پی گله های خود دائم فریاد هایقر (به معنی نابود شدن گله دام هایشان) سر داده و ضمن هشدار به دیگران از این طریق درخواست کمک نیز می داده اند.
تنگه هایقر یک برش در پهنای تاقدیس ده بین است که نخست عملکرد زمین ساخت آن را پدید آورده و سپس فرسایش آب آن را گسترش داده و ژرف نموده است. دیواره های بلند دره، رودخانه پرآب جاری در کف آن و پژواک صدای پرندگان هم منطقه ای کم نظیر را پدید آورده که بستری ارزشمند برای گردشگری طبیعت به شمار می رود.

تنگ بستانک | بهشت گمشده شیراز
منطقه گمشده و مرموز درست ترین القا کننده معنی تنگ بستانک است؛ مکانی که تداعی گر همان بهشت گمشده ای بوده که بارها اسمش را شنیده ایم؛ نهرهای روان و سایه سارهای خنک در منطقه ای با آب و هوای گرم و خشک. بهشت گمشده مرودشت در حال حاضر با جذب گردشگران از شهرهای دور و نزدیک و حتی توریست های خارجی توانسته تا خود را بعنوان یکی از ناب ترین ها معرفی کند. تنگ بستانک در پنج کیلومتری کامفیروز قرار گرفته است. این جاذبه هم به دشتی مرغوب ختم می شود که البته این روزها تبدیل به زمینی برای شالیزارها شده و هم به ناحیه ای که جنوب آن به بخشهای کوهستانی منتهی می گردد.
تنگ بستانک در یک منطقه حفاظت شده با مساحتی بیش از 15 هزار هکتار خودنمایی می کند. برای رسیدن به آن، می بایست به استان فارس، 120 کیلومتری شمال غربی شیراز، مرودشت و سپس کامفیروز سفر نمایید. درختان این ناحیه در برخی نقاط چنان به یکدیگر تکیه داده که گویی به هم پیوند خورده و سقفی از نوازش را بر سر رهگذران ایجاد می نمایند. در بهشت گمشده آنچه بچشم می آید، سبزی و زیبایی مناظر شگرف و آنچه به گوش می رسد، صدای نوازشگر آب و نغمه پردازی پرندگان و آنچه احساس می شود، طراوت و سرزندگی است. یکی از ویژگی ھای این پدیده طبیعی، بستر سنگی کف دره بوده که رویشگاه درختان چنار، گردو و گیاھان سایه پسند هست.
این درختان در فضای کم نور برای دسترسی به روشنایی بیشتر در رقابت بوده و قامت بلند و پوشش به ھم پیوسته ای دارند. پوشش گیاھی این جاذبه شامل دو جامعه پسته و بادام و جامعه بلوط بوده و درختان و درختچه ھایی از قبیل کیکم، زرشک، شیرخشت، بنه، چنار و گیاھانی از قبیل خارشتر، شیرین بیان، درمنه، گون و گرامینه را داراست. گونه ھای جانوری این منطقه نیز شامل قوچ، میش، بز وحشی، خرس، سمور، کلاغ و گونه ھایی از پرندگان شکاری هستند.
تنگ بستانک درگذشته بیشتر شهرت محلی داشت و منطقه ییلاقی بخشهای کامفیروز و بیضا محسوب می گردید. در گذشته، مهمترین سودمندی آن برای روستاهای پایین دست استفاده از منابع آب برای مصرف شرب، کشاورزی و گردشگری موردی جوامع محلی بوده و تا اواخر دهه 50 برای شهرنشینان نامی ناآشنا بود. اما از اوایل دهه 60، این منطقه به تدریج توسط گروههای کوهنوردی و گردشگران طبیعت معرفی گردید و به لحاظ زیبایی های خیره کننده و چشم انداز طبیعی منحصر بفرد توسط بازدید کنندگان علاقمند بهشت گمشده نامگذاری شد. در حال حاضر، در حدود شش ماه از سال و در بهار و تابستان منطقه مورد استفاده بازدیدکنندگان قرار می گیرد و در چهار ماه اردیبهشت، خرداد، تیر، مرداد بیشترین بازدیدکنندگان به آنجا مراجعه می کنند.

تنگ براق | مسیری سبز در دل کوهستان
تنگ براق نام دره زیبایی در نزدیکی روستای تنگ براق و در 95 کیلومتری جنوب غرب اقلید است. در این تنگه شاهد رویش گیاهان و تشکیل پاسیوهای طبیعی در دیواره ها و شکاف ها هستیم. رودخانه پرآبی که در این دره جریان دارد، به رود کر می ریزد. این رودخانه دیواره کوه را بریده و شکافی با دیواره هایی عمودی به پهنای چهل متر و در حدود صد متر بلندی در کوه را بوجود آورده است. در دیواره صخره سمت چپ تنگ هم غاری زیبا وجود دارد که منشا آهکی داشته و آب از سقف آن به صورت قطرات باران به کف غار می ریزد.
دیواره و کف غار پوشیده از خزه است. تنگ براق یکی از تنگه های متعدد استان فارس است که به دلیل کارستی بودن منطقه دارای آب فراوان در میان لایه های آهکی ارتفاعات اطراف هست. این امر موجب نمناک بودن اغلب بخش های دیواره ها و سرازیر شدن آب به میان تنگه گشت و محیط زیبا و فرح بخشی را پدید آورد. این تنگه در میان انبوه درختان سر به فلک کشیده با چشمه های متعدد و رودخانه ای خروشان، غارهای زیبا، آبشارها، آبچک ها و ستون های آهکی معلق مناظری بدیع و چشم نواز را بوجود می آورد.

تنگ تیزاب | یکی از تفرجگاه های دیدنی و خوش آب و هوای استان فارس
تنگ تیزاب منطقه ای تفریحی و گردشگری در استان فارس است. تنگ تیزاب در 28 کیلومتری غرب شهر اردکان (فارس) و در جاده اردکان یاسوج قرار دارد. در این تنگ رودخانه ای جاری بوده که آب آن از کوههای سپیدان سرچشمه می گیرد. در این مکان زیبا کمپ هایی هم برای استراحت گردشگران در نظر گرفته شده است. برای رسیدن به این تنگ نیازی به پیاده روی نیست و میتوان با ماشین به خود رودخانه رسید. اما برای دیدن برم های آن بایستی مسافتی را پیاده رفت. همچنین، در نزدیکی این محل پایگاه جاده ای هلال احمر هم قرار دارد.
