تاریخچه روستای لافت، روستایی زیبا در خلیج فارس

یکی از روستاهای دیدنی در جنوب ایران، روستای لافت است. دیدنی های روستای لافت را می توان جزئی از دیدنی ها خلیج فارس دانست. اگر به جنوب ایران و به جزیره قشم سفر می کنید حتما از تاریخچه روستای لافت باید دیدن کنید. در ادامه به معرفی مختصری از دسترسی به روستای لافت پرداخته ایم. با ما همراه باشید.

معرفی

دیدنی های روستای لافت در شمال غربی جزیره قشم، در خلیج فارس قرار دارد. این روستا به جنگل حرا معروف می باشد که در قسمت شرقی این جنگل ها قرار گرفته است. لافت جزیی از دهستان سلخ محسوب می شود. لافت در خود درختان گرمسیری بسیاری دارد. خانه ها در اینجا دارای بادگیر هستند و زیبایی منحصر به فردی دارند. از نظر آب و هوایی این منطقه دارای آب و هوای گرم و مرطوب است و تنها در برخی از ماه های سال هوا رطوبت کمتری دارد و برای مسافران هوای مطلوب تری هستند. دمای هوا در دیدنی های روستای لافت به طور میانگین در طول سال 26 درجه سانتیگراد است.

ساختار روستا

بنای اصلی در این روستا مسجد بوده که در این روستا 7 مسجد وجود دارد. قسمت قدیمی این روستا در بخش مرکزی این روستا قرار دارد که در کنار ساحل بوده است. همچنین این بافت قدیمی در کنار آب انبار و چاه های آب قرار گرفت. بافت جدیدتر روستا نیز در کنار ساحل گسترش پیدا کرد. تاریخچه روستای لافت را از نظر بافت و کالبد می توان به 3 بخش تقسم کرد: بافت قدیمی، جنوب شرقی روستا و شمال روستا. همانطور که گفته شد این بافت قدیمی در قسمت مرکزی اصلی شهر قرار دارد، می توان گفت این قسمت، هسته اصلی روستا و به صورت پیوسته است. بافت قدیمی بین دریا و تپه های موجود در اطراف قرار گرفت. در این منطقه محله هایی وجود دارد که در واقع با حضور مساجد تعریف شده اند. تعداد مسجدهای این منطقه 4 عدد است که هر کدام مرکز محله ها در تاریخچه روستای لافت به حساب می آیند. در منطقه جنوب شرقی روستا ساخت و سازهایی بر روی زمین صاف و همچنین دامنه تپه ها و دور از دریا انجام شده که بیشتر به صورت پراکنده هستند و جمعیت کمی در این قسمت زندگی می کنند. بین این قسمت و بخش مرکزی روستا می توان امکانات و تجهیزات مختلفی همچون، خدمات درمانی، آموزشی، تاسیسات را دید. منطقه شمالی روستا در تپه ماهورها و بر روی شیب بسیار زیاد واقع شده و نسبت به منطقه جنوب شرقی ساخت و سازهای پراکنده تری در آن صورت گرفته شده است. این ساخت و سازها و توسعه ها با توجه به طرح جامع و برنامه هایی است که برای این منطقه در نظر گرفته شد.

سیستم جمع آوری آب

آب شیرین این روستا از جمع آوری آب های سطحی تپه های میانی بدست می آید. آب های ناشی از سیل و باران های شدید در مجراهای ساخته شده یا طبیعی جاری می شوند و از طریق مسیر انسان ساخت به آب انبار اصلی و چاه های تلا ریخته می شوند. در این قسمت زمانی که بارش باران زیاد باشد دریاچه ای شکل می گیرد که بسیاری از مردم برای تفریح در چنین مواقعی به این منطقه می آیند. اگر آب انبار و چاه ها پر شوند آب اضافی در تاریخچه روستای لافت به دریا ریخته می شود.

پوشش مردم و نامگذاری فرزندان

این منطقه مردم دارای لباس های محلی بسیار زیبایی هستند. خانم ها عری یا روسری های لئو بر سر دارند، برقع با روبند می زنند و لباس بومی خود را می پوشند البته دخترانی که مجرد هستند و هنوز ازدواج نکرده اند، الزامی ندارند که از این پوشش استفاده کنند. خانم ها هنگام اقامه نماز کیسه ای به پاهای خود می کنند. لباس محلی مردان این منطقه دشتاشه و عمامه سفید است. در گذشته نام فرزندان ترکیبی از یک نام عربی، نام پدر و نام خانوادگی بود اما امروزه این گونه نامگذاری رو به فراموشی است و مردم بومی نام های مختلفی بر روی فرزندانشان می گذارند که این مورد از زیبایی های دسترسی به روستای لافت می باشد.

گویش مردم

در این روستا، گویش مردم مانند فارسی بندری و شبیه به گویش قشمی است. جالب است بدانید مردم این منطقه برخی از کلمات را انگلیسی می گویند مانند چاکلت. این چنین کلماتی نشان دهنده دوران استعماری این منطقه توسط انگلیسی ها است.

تفریح

به طور کلی زندگی روستایی، تفریحات کمتری دارد و مردم کمتر به سراغ تفریح و اوقات فراغت می روند. روستای لافن نیز این چنین است. فقط در روزهای خاصی مانند نعطیلات عید نوروز و سیزده بدر به نخلستان های نزدیک خود می روند و یا برخی از زنان که تعدادشان نیز بسیار کم است به جنگل های حرا می روند.

مسجد

در بین اهالی بومی این روستا مسجد و اذان از اهیمت بسیاری برخوردار است. همانطور که گفته شد، مساجد، مراکز و محله ها شناخته می شوند. مساجد این روستا مکان جداگانه ای برای خانم ها ندارند و به همین دلیل خانم ها تنها در روزهای عید و شب های جمعه به مسجد می آیند. مردم این روستا به اذان بسیار اهمیت می دهند و با شنیدن بانگ اذان هر جا که باشند خود را به مسجد می رسانند. می توان تغییر جهت افراد در این زمان را به وضوح دید. مردم همچنین از اذان به عنوان شاخص زمانی استفاده می کنند. چنین آداب و رسومی را می توان در تمامی روستای های قشم مشاهده کرد.

شغل مردم

مردم در این روستا چندین شغل متفاوت مانند لنج سازی، لنج داری، کشاورزی و صیادی دارند. لنج سازی جز مشاغلی است که به تازگی در این روستا رواج پیدا کرده است. افرادی که مشغول به لنج داری هستند، کالاهایی را از بندر عباس به بنادر پاکستان و دبی جا به جا می کنند. این افراد تنها مالکیت لنج را دارند و خودشان این جا به جایی ها را انجام نمی دهند. هر بار جا به جایی برای هر لنج به طور متوسط 4 میلون درآمد دارد که بین ملوان ها و مالک لنج این مقدار نصف می شود. برای سرویس و هر سفری معمولا 10 روز زمان برده می شود. کشاورزی در این منطقه به دلیل آن که آب شیرین کم است، رونق کمی دارد و بیشتر منحصر به نخل ها و کشت دیمی گندم است. صیادی، در گذشته در این منطقه از رونق بسیاری برخوردار بوده اما امروزه کمتر کسی برای فروش صیادی می کند و بیشتر برای مصارف شخصی به این کار در زمان دسترسی به روستای لافت می پردازند.

مکان های دیدنی و تاریخی روستا

این روستا دارای طبیت بسیار زیبایی است که می توان گفت از جمله مهمترین مکان های دیدنی در این منطقه است. در کنار این طبیعت زیبا و شگفت انگیز، مکان های تاریخی بسیاری در اینجا وجود دارد که برخی از آن ها قلعه پرتغالی ها، قلعه نادری، گنبدی مدور، گورستان، برکه یا دو آب انبار، زیارتگاه های شیخ اندر آبی و سید حسن منصور است.