تاکنون چندین فاز عملیات مرمت در تپه ریوی انجام شده است

ایسنا/ براساس آخرین گزارش های منتشر گشته، تاکنون چندین فاز عملیات مرمت در تپه ریوی انجام شده است.

محمد جواد جعفری، سرپرست پایگاه باستانی ریوی در دشت سملقان در شهرستان مانه و سملقان با اشاره به اینکه محوطه ریوی در شمال شرق دشت کوچک سملقان و در 10 کیلومتری جنوب جلگه رود اترک قرار دارد، گفت: این محوطه از چهار تپه A، B، C و D تشکیل شده است.

وی افزود: کاوش های باستان شناسی محوطه تاریخی ریوی از سال 1391 توسط اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان شمالی آغاز شد و از فصل سوم این کاوش ها به صورت مشترک با همکاری موسسه باستان شناسی آلمان ادامه یافت. تاکنون 10 فصل پژوهش های باستان شناسی در محوطه ریوی انجام شده است.

این باستان شناس اظهار کرد: در روند فصل دهم، چهار نقطه در بخش های شمالی، جنوبی و مرکزی محوطه ریوی کاوش شد و در هر چهار بخش بقایای معماری و اشیای متعددی یافت شد که مهمترین آنها ظروف سفالین، سرپیکان های فلزی و اثر مهرهای گلی بودند. ظروف سفالین شکسته و ناقص بدست آمدند و در روند کاوش مرمت شدند که سرپیکان ها از جنس آهن و مفرغ بود و ناقص و آسیب دیده بدست آمدند و شرایط حفاظت و مرمت آنها بسیار دشوار بود. اما شاخص ترین اشیای بدست آمده تعداد 44 اثر مهر گلی از کاوش های تپه ریوی D و یا بنای موسوم به خزانه بود.

میثم لباف خانیکی، سرپرست هیأت کاوش باستان شناسی محوطه ویرانشهر در شهرستان فاروج نیز بیان کرد: منطقه ای که تحت عنوان دره اترک شناخته می شود، پهنه نسبتاً وسیعی است که امروزه در محدوده استان خراسان شمالی و در شمال شرق فلات ایران واقع شده جایی که سرشاخه های رود اترک را در خود جای داده، ناحیه ای است که در حدفاصل دو شهرستان قوچان و شیروان گسترده شده و از شرایط جغرافیایی و زیستی مساعدی برخوردار است.

این باستان شناس اظهار کرد: ویرانشهر برای سالیان متمادی از منظر توجه باستان شناسان به دور مانده بود و ابهامات و سوالاتی که درباره حضور اشکانیان و ساسانیان در اترک وجود داشت، باعث شد تا باستان شناسان این محوطه تاریخی را به عنوان محلی برای جستجوی پاسخ پرسش های مزبور مورد بررسی و کاوش باستان شناسی قرار دهند.

وی افزود: طی سه فصل گذشته بررسی سطحی سفال های این محوطه مجموعه ای ارزشمند از سفال های اشکانی و ساسانی این حوزه فرهنگی را در اختیار پژوهشگران قرار داد و به کسب اطلاعاتی درباره معماری و محدوده عرصه و حریم محوطه ویرانشهر منتج شد.

وی ادامه داد: به منظور تکمیل مطالعات فصول گذشته، طرح پژوهشی «فصل چهارم کاوش باستان شناسی ویرانشهر» انجام و طی آن کارگاه هایی در محل دروازه غربی، تپه جنوبی و میانه محوطه ایجاد و به اثبات بخش هایی از فرضیات پیشین درباره ماهیت سازه های معماری این محوطه منجر شد.