جزئیات بیشتر درباره اسکلت مرموزی که در زیر قصر متعلق به ارنان کورتس در مکزیک کشف شد
ایسنا/ براساس خبرهای واصله، جزئیات بیشتر درباره اسکلت مرموزی که در زیر قصر متعلق به ارنان کورتس در مکزیک کشف شد، بدست آمد.
اسکلتی که در گوری واقع در ورودی کاخ «ارنان کورتس» فاتح اسپانیایی که باعث سقوط امپراتوری آزتک شد، قابل مشاهده است، آنطور که پیشتر تصور میشد بقایای یک راهب اسپانیایی نیست. نتایج یک تحقیق جدید نشان می دهد که استخوان ها متعلق به یک زن بومی میانسال است.
«لایوساینس» در گزارشی نوشت، هنگامی که یک زلزله قدرتمند 7.1 ریشتری در سال 2017 ایالت های «پوئبلا» و «مورلوس» در مکزیک و همچنین «مکزیکو سیتی» را لرزاند، ساختمان ها فروریخت و هزاران نفر مجروح شدند. کاخ «کورتس» که در سال 1535 میلادی ساخته شده بود و اکنون به عنوان موزه مورد استفاده قرار می گیرد، به شدت آسیب دید و به تعمیرات گسترده ای نیاز داشت که در اوایل سال 2023 به پایان رسید. در طول این پروژه مرمت، محققان تمام اشیاء داخل موزه از جمله یک گور را که در ورودی کاخ به نمایش گذاشته شده نیز مورد بررسی قرار دادند.
این گور که در ابتدا در سال 1971 میلادی کشف شد، در محل خود رها شد و در نهایت دور آن دیوارکشی شد و در کنار آن تابلویی نصب شد که نشان می داد این فرد احتمالاً یک راهب اسپانیایی به نام «خوان لیوا» است. گروهی از مورخان یک دست نوشته قرن شانزدهمی را پیدا کردند که داستان چگونگی خوابیدن «لیوا» در کنار دیوار و چگونگی دفن او در کنار دروازه این ساختمان قدیمی را روایت میکرد. همچنین باستان شناسان متوجه مشکلاتی در مهره های گردن این اسکلت شدند و پیچ خوردگی گردن با داستان «لیوا» همخوانی داشت. بر همین اساس هویت این اسکلت به عنوان راهب شناسایی شد.
با وجود این سرنخ ها، نکته های دیگری درباره این گور با آنچه برای یک راهب اسپانیایی انتظار می رفت از جمله نوع خاکسپاری جنینی مطابقت نداشت.
مؤسسه ملی انسان شناسی و تاریخ مکزیک (INAH) در بیانیه ای در هجدهم ژانویه تحلیل جدیدی از این گور را با هویتی کاملاً متفاوت اعلام کرد: اسکلت دفن شده در این گور در واقع بقایای یک زن بومی بود.
دو محقق به نام های «مونتروسو ریواس» و «گارزا گومز» با بررسی بقایای به جای مانده از اسکلت به این نتیجه رسیدند که جمجمه و لگن هر دو نشان می دهند که این فرد مونث بوده و در زمان مرگ حدود 30 تا 40 سال سن داشته است. آنها هیچ نشانه واضحی از مهره های گردن آسیب دیده که محققان در سال 1971 به آن اشاره کردند ندیدند. محققان به این نتیجه رسیدند که موقعیت دفن جنینی مانند و صاف بودن جمجمه نشان دهنده منشاء بومی اسکلت است.