تمدن عصر برنز بلخ و مرو بخشی از منطقه خراسان بزرگ بوده است

خبرگزاری مهر/ براساس آخرین خبرهای منتشر شده، تمدن عصر برنز بلخ و مرو بخشی از منطقه خراسان بزرگ بوده است.

سرگی لپتف، معاون پژوهشی و سردبیر مجله موزه میهو ژاپن در نشست «تمدن بلخ و مرو» گفت: تمدن عصر برنز بلخ و مرو متعلق به اواخر هزاره سوم، اوایل هزاره دوم پیش از میلاد و بخشی از منطقه خراسان بزرگ بوده و به دلیل موقعیت دشت، ارتباط بین گروههای قومی آن آسان تر بوده است.

وی افزود: محوطه باستانی «گونورتپه» در ترکمنستان (مربوط به 2300-1800 قبل از میلاد) توسط ویکتور ساریانیدی در سال 1972 کاوش شد؛ از آن زمان تاکنون و با گذشت بیش از نیم قرن حفاری، نه تنها سازه های معماری در مقیاس بزرگ، تدفین ها و داده های خوبی آشکار شده بلکه ارتباط این حوزه با شهداد و سایر محوطه های عصر مفرغ در ایران به اثبات رسیده است.

لپتف خاطرنشان کرد: همچنین این پیوند از راه مجموعه های موجود در موزه ها هم چون موزه میهو قابل فهم می آید.

وی این محوطه تاریخی را در شمار یکی از مراکز مهم مبادله و توزیع سنگ لاجورد (ماده معدنی کمیاب) خواند که در فاصله کمی از آن معادن کوههای بدخشان و در امتداد اوراسیا پراکنده بوده است.

معاون پژوهشی موزه میهو ژاپن اظهار کرد: از این دست همانندی ها میتوان به پیکره هایی گواه پیوندهای محکم با فرهنگ های عیلامی و بین النهرین، ظروف سنگی همانند با فرهنگ جیرفت، عصای سنگی و تزئینات روی سفال و …اشاره کرد که اشاره بدین مبادلات در اختلاف و دشمنی میان انمرکار، پادشاه اکد و بنیانگذار اوروک و فرمانروای ارته (منظومه حماسی) قابل فهم است.

وی گفت: عیلامی ها مواد معدنی مختلفی چون سنگ آهک، بازالت، لاجورد و همچنین چوب را به بین النهرین صادر و جو و گندم را از آنجا دریافت می کردند.

سردبیر مجله موزه میهو ژاپن افزود: حوزه بلخ و مرو با قرارگیری بین میان رودان و دره سند در تجارت اوراسیا نقش اساسی داشت. این موضوع بر پایه مهرهایی به خط میخی از یکسو و نیز کتیبه های باستانی دره سند یافته شده در گنور تپه از سوی دیگر قابل اثبات است.