طرح تدوین دستورالعمل حفاظت از باغهای تاریخی به انجام رسید

خبرگزاری مهر/ براساس آخرین گزارشات بدست رسیده، طرح تدوین دستورالعمل حفاظت از باغهای تاریخی به انجام رسید.

آزیتا علیزاده، مجری طرح و کارشناس پژوهشکده ابنیه و بافتهای تاریخی فرهنگی گفت: با نگاهی دقیق و موشکافانه به وضعیت امروز باغ های تاریخی ایران، به خوبی میتوان چنین استنتاج کرد که شیوه های نگهداری از این باغ ها نتوانسته اند آن طور که شایسته است در حفظ و بقای این میراث ارزشمند پاسخگوی مناسبی باشند.

او یکی از مهمترین دلایلی که برای این خلل موجود میتوان یافت را نقصان کمی و کیفی در ماهیت دستورالعمل ها و ضابطه های قانونی دانست و افزود: هرچند در منشورها و کنوانسیون ها، قوانین و مقررات ملی و بین المللی، مشخصاً می توان چنین دستورالعمل هایی را پیدا کرد اما از یک طرف ضعف در اجرای آنها و از طرف دیگر نیاز به بومی شدن این قوانین مسئله را تا حدودی پیچیده کرده است؛ برای بومی کردن چنین دستورالعمل هایی بی تردید نیاز است تا زمینه، تاریخ، فرهنگ و الگوهای حفاظتی باغ های تاریخی در فرایند قانونگذاری مورد توجه و بررسی قرار گیرند.

مجری طرح تدوین دستورالعمل حفاظت از باغ های تاریخی با بررسی تطبیقی شیوه های سنتی و نوین باغبانی تصریح کرد: با توجه به تخریب گسترده باغ های تاریخی، حال چه حاصل از سو مدیریت های موجود و چه حاصل از تغییرات اقلیمی و چه حاصل از بی توجهی به نگهداری از گیاهان به عنوان عنصری بسیار مهم در باغ تاریخی و نظر به اینکه روش های امروزی پاسخگوی جلوگیری از این تخریب ها نبوده اند، ضروری به نظر می رسد تا شیوه های باغبانی و باغداری مورد بررسی قرار گیرند و الگوهای سنتی و نوین با یکدیگر مقایسه شوند.

علیزاده اظهار کرد: این طرح در نظر دارد تا با مقایسه نتایج حاصل از پژوهش صورت گرفته پیشین در بین متون و اسناد تاریخی، با نتایج حاصل از بررسی شیوه های نوین باغبانی در دهه های اخیر ایران که موضوع طرح پژوهشی پیش روست، دستورالعمل هایی برای حفاظت از باغ تاریخی امروز بیابد.

کارشناس پژوهشکده ابنیه و بافتهای تاریخی فرهنگی افزود: در واقع، آگاهی از چنین شیوه هایی هم برای شناخت کامل تمامیت و اصالت باغ ضروری است و هم برای دستیابی به شیوه های باغبانی و روش های نگهداری و حفظ باغ در طولانی مدت باید در نظر داشت که دستورالعمل ها و ضوابط برگرفته از الگوهای باغبانی باید به شیوه ای تدوین شوند که برای باغ امروز اجرایی بوده و حفاظت و نگهداری آنها را به دنبال داشته باشند.

او خاطرنشان کرد: نکته ای که حتماً باید مدنظر قرار گیرد این است که دستورالعمل های منتج شده، لازم است تا نهایتاً مختص به هر باغ، تخصصی اتخاذ شوند و بسته به شرایط و موقعیت قرارگیری و شکل و جغرافیای باغ، متفاوت و منحصر بفرد باشند.

مجری طرح با بیان اینکه تحقیق حاضر بنیادی کابردی است و در راستای طرح کلان تدوین دستورالعمل های حفاظت از باغ های تاریخی تعریف شده که در پژوهشکده بناها و بافتهای تاریخی فرهنگی در دستور کار است، گفت: روش این تحقیق توصیفی تحلیلی بر مبنای مطالعات کتابخانه ای اسناد و متون تاریخی فارسی زبان و مهمترین هدف آن نیز بررسی امکان دستیابی به روش ها و راهکارهای علمی و عملی برای حفاظت از باغ های تاریخی براساس شیوه های سنتی و نوین حفاظت و نگهداری از باغ ها در متون تاریخی و جدید است.

او افزود: آنچه ضرورت انجام این طرح را روشن می سازد، این است که شیوه های نوین حفاظت از پوشش گیاهی در باغ های تاریخی نتوانسته اند پاسخگوی نگهداری صحیح و شایسته از گیاهان باغ باشند، ضمن اینکه مطالعه کافی در مورد گونه های گیاهی و شیوه های نگهداری از آنها در باغ های تاریخی انجام نشده است.

علیزاده خاطرنشان کرد: از دیگر نکاتی که انجام این طرح را لازم و ضروری میسازد، این است که تاکنون گونه های گیاهی یک باغ تاریخی به اندازه بناهای آن مورد توجه و اهمیت نبوده اند.

کارشناس پژوهشکده ابنیه و بافتهای تاریخی فرهنگی افزود: در نهایت، باید دانست که آگاهی از روش های سنتی و نوین به موازات یکدیگر، برای دستیابی به شیوه ها و روش های نگهداری و حفظ باغ در طولانی مدت ضروری است، روش هایی که در نهایت این طرح ارائه خواهد کرد، کلیاتی است که عموماً در تمامی باغ های تاریخی قابل اجرا باشد اما قطعاً نیاز است تا بطور خاص برای هر باغ منحصراً روش ها تدقیق و بازنگری شوند.