کشف بقایای 10 هزار ساله انسان در کمپ باستانی در آلمان

ایسنا/ براساس خبرهای واصله، کشف بقایای 10 هزار ساله انسان در کمپ باستانی در آلمان صورت پذیرفت.

باستان شناسان در شمال آلمان استخوان های سوزانده شده 10 هزار ساله ای را در اردوگاهی در کنار دریاچه عصر حجر کشف کردند که از این مکان برای شکار ماهی و برشته کردن فندق استفاده میشد. ماهی و فندق منابع اصلی غذایی برای گروههای «شکارچی ـ گردآورنده» آن زمان محسوب میشد. این استخوان ها متعلق به دوران میان سنگی قدیمی ترین بقایای انسان هستند که تاکنون در شمال آلمان یافت شده است.

این کشف نشان می دهد نخستین بار است که بقایای انسانی در باتلاق «دوفنزه» در منطقه شلسویگ ـ هولشتاین کشف می شود. پیش از این، در این منطقه ده ها اردوگاه مربوط به دوران میان سنگی یا عصر حجر میانه پیدا شده است.

باتلاق «دوفنزه» یک دریاچه داخلی ماقبل تاریخ است که در هشت هزار سال گذشته کاملا گل و لای شده و یک باتلاق ذغال سنگ نارس را تشکیل داده است. محیط بی هوازی باتلاق بطور طبیعی بقایای ارگانیک را حفظ می کند، اما استخوان های سوخته آنقدر کم بود که باستان شناسان فقط زمانی که با یک استخوان ران انسان مواجه شدند، توانستند اعلام کنند بقایای انسان کشف کرده اند.

اردوگاهی که استخوان های باتلاق در آن کشف شده، تنها یکی از حداقل 20 اردوگاه دوران میان سنگی و نوسنگی در «دوفنزه» است و در جایی قرار دارد که زمانی ساحل غربی دریاچه ماقبل تاریخ بود. این اردوگاه ها برای برشته کردن فندق و شکار ماهی استفاده میشد که هر دو، منبع بسیار ارزشمندی برای شکارچیان بودند.

«هارالد لوبکه» باستان شناس مرکز باستان شناسی بالتیک و اسکاندیناوی گفت: فندق ها جاذبه بزرگی در این منطقه بودند، زیرا مردم میان سنگی می توانستند آنها را جمع کنند و برشته کنند.

تحقیقات نشان می دهد که محل های تجمع در طول زمان تغییر کردند. در ابتدا، فقط کوره های کوچک برشته کردن فندق وجود دارد و در مکان های بعدی، این کوره ها بسیار بزرگتر می شوند که احتمالاً نتیجه گسترش درختان فندق در پی تغییر محیط است.

بقایای انسان در حفاری هایی در اوایل ماه میلادی جاری در مکانی پیدا شد که نخستین بار در اواخر دهه 1980 توسط باستان شناس «کلاوس بوکلمان» و شاگردانش شناسایی شده بود. آنها در این مکان سنگ های چخماقی را نه در حین حفاری رسمی بلکه در حین کباب کردن کشف کرده بودند.

«لوبکه» معتقد است: برخلاف دوره میان سنگی متأخر، در اوایل دوره میان سنگی هیچ مکان تدفین مشخصی وجود نداشت و به نظر می رسد مردگان در نزدیکی محل مرگ خود دفن میشدند. در مورد استخوان هایی که در «دوونسی» کشف شده، تکه هایی از بزرگترین استخوان ها پس از سوزاندن مرده باقی مانده است.

با توجه به اینکه یافتن بقایای انسان متعلق به اوایل دوره میان سنگی در اروپا بسیار نادر است، این یافته اهمیت بسیار زیادی دارد. درحالیکه گورهای میان سنگی پسین (هزاره هفتم و ششم قبل از میلاد) در شمال آلمان و جنوب اسکاندیناوی یافت شده است، تنها مورد دیگر از بقایای انسان متعلق به میان سنگی اولیه که تاکنون در اروپا پیدا شده، در «هاملف» در جنوب دانمارک، حدود 195 کیلومتری شمال «دوفنزه» بود. جالب اینجاست که بقایای انسان کشف شده در دانمارک نیز استخوان های سوخته بود که با توجه به آن میتوان نتیجه گرفت سوزاندن روش رایج آن زمان برای مراسم ترحیم مردگان بوده است.