تلاش برای زنده ماندن رشته زری بافی

ایسنا/ این خبر پیرامون تلاش برای زنده ماندن رشته زری بافی برای شما مخاطبان گرامی نگارش شده است.

زری یا زربفت، پارچه ای ظریف و گرانبهاست که چله یا تار آن از ابریشم خالص و پودهای آن از ابریشم رنگی است؛ بجز یکی از پودها که از نخ گلابتون یا زرین یا سیمین است. تنوع رنگ و نقش در این پارچه بیشتر از سایر پارچه های دستباف سنتی است.

برخی منابع قدمت زری بافی را تا دوره هخامنشیان عقب می کشند و به سفرنامه های افرادی چون هرودوت، مورخ یونانی اشاره می کنند که گفت: «رومیان بخاطر زیبایی و اشتهار زربفت های سنتی ایران همه ساله مبالغ هنگفتی می پرداختند.»

به اعتقاد برخی پژوهشگران، دوران صفویه بخاطر فعالیت کارگاهی به نام «شاهی» عصر طلایی بافندگی در ایران بوده و دوره قاجار را یکی از بدترین دوران در طول تاریخ ایران برای این صنعت می دانند، چون در آن زمان کارخانه های پارچه بافی کشورهای اروپایی شروع به تولید انبوه پارچه کردند و ورود بی رویه و ارزان پارچه های روسی به کشور از ادامه فعالیت کارگاه های دستی و سنتی جلوگیری کرد.

در حال حاضر، کارگاه زری بافی شیخ الاسلام، هنرستان هنرهای زیبای اصفهان و اداره میراث فرهنگی کاشان تنها کارگاه های فعال در این صنعت محسوب می شوند. مهدی شمسعلی را میتوان یکی از تنها هنرمندان بازمانده رشته زری بافی در اصفهان معرفی کرد؛ هنرمندی که از سن هشت سالگی در کارگاه پدر خود کار میکرده و پس از بازگشت از خدمت سربازی، در هنرستان هنرهای زیبا به تدریس زری بافی مشغول شده است. او بیش از 50 سال از عمر خود را در راه حفظ، احیا و آموزش هنر زری بافی صرف کرده و با حمایت میراث فرهنگی اصفهان، در سال 1375 با استقرار در خانه نساجی اصفهان (خانه شیخ الاسلام) برای زنده ماندن این رشته تلاش می کند.

عکاس: پیمان شاه سنایی