پل قوزیوند یکی از پل های تاریخی استان کرمانشاه است

جاذبه ها/ براساس آخرین خبرهای واصله، پل قوزیوند یکی از پل های تاریخی استان کرمانشاه است.

این پل در سه و نیم کیلومتری شمال شرق شهر بیستون و در مسیر جاده آسفالته صحنه به کرمانشاه قرار دارد. این پل که به نامهای قوزیوند و اتحادیه معروف است، در جهت شرقی غربی بر روی رودخانه زرداب ساخته شد. پل قوزیوند دارای طول 30/18 متر است. از پایه اول تنها نمای غربی آن دیده می شود و قسمت های دیگر آن به وسیله انباشت خاک پوشیده شده است. در نمای جنوبی این پایه، بخشهایی از آب شکن دوره ساسانی قابل رویت بوده که بر روی آن با اندکی عقب نشینی، آب شکن دوره پهلوی ساخته شده است.

پایه دوم نیز مانند پایه اول در دو مرحله ساخته شده است. دوره اول ساخت آن به دوره ساسانی تعلق دارد. از سنگهای پایه ساسانی تنها یک ردیف قابل رویت است. در دوره پهلوی بر روی پایه ساسانی، پایه ای به ابعاد کوچکتر ایجاد کردند. پایه سوم نیز مانند پایه اول بلافاصله بر روی سنگهای دوره ساسانی احداث شد. بخشهایی از این پایه به وسیله خاک پوشیده شده است. از سنگهای پایه ساسانی دو ردیف قابل رویت هست. بر روی پایه ساسانی پایه پهلوی ایجاد شده و شامل چهار ردیف سنگ های پلاک است.

طاق های هر دو دهانه از نوع طاق های هلوچین است. متأسفانه جان پناه این پل تخریب شده و تنها اثری از آن باقی مانده است. در نمای جنوبی پل، قوس طاق ها اندکی از سطح دیوار جلو آمد. در حد فاصل این قوس ها و نمای دیوار، یک ردیف آجر تراش خورده به صورت دایره اطراف قوس را احاطه کرده است. در دو طرف هر طاق تزییناتی بچشم میخورد که این تزیینات به صورت ستون نماهای شش ضلعی است که هم سطح تیزه طاق شروع شده و احتمالا تا روی دیوار جان پناه ها ادامه داشت، ولی متأسفانه بخش فوقانی این ستون نماها از بین رفته است. تعداد این ستون نماها چهار عدد است.

همچنین، نمای شمالی پل تخریب شده و به نظر می رسد از هر جهت شبیه نمای جنوبی باشد. در حدفاصل طاق دهانه ها، کتیبه سنگی به ارتفاع 62 سانتیمتر در قسمت فوقانی ناودان شمالی دیده می شود. متن کتیبه حاکی از زمان تکمیل این پل به سال 1305 ش توسط اداره فواید عامه کرمانشاه است. شواهد باستان شناختی نشان می دهد پایه های سنگی این پل در اواخر دوره ساسانی ساخته شد، ولی هرگز در این دوره به اتمام نرسید. براساس کتیبه موجود، این پل در دوره پهلوی اول کامل شده است. این اثر در تاریخ 23 شهریور 1382 با شماره ثبت 10165 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.