معرفی شماری از معروف ترین شهرهای پارچه بافی ایران

پارچه و لباس از دیرباز برای بشر دارای اهمیت خاصی بوده است. نگاهی به تاریخچه تولید پوشاک نشان می دهد که آسیا مهد پارچه های مرغوب با نقش و نگارهای زیبا بوده و در این میان، ایران در تولید پارچه پیشتاز بوده است. دقت در طرح، زیبایی و کیفیت پارچه ها در ایران باستان از اهمیت خاصی برخوردار بوده و همچنان این فاکتورها را در دوخت لباسهای محلی می بینیم. با ما در مقاله معروف ترین شهرهای پارچه بافی ایران همراه شده تا با شماری از برترین شهرهای پارچه بافی ایران آشنا شوید.

پارچه های فاخر در استان فارس

شاید اسم پارچه های زربفت را شنیده باشید. این پارچه های فاخر در دوخت لباس پادشاهان بکار میرفته و در بافت این پارچه های اعلا، تارهایی از طلا و نقره کشیده می شدند. از مراکز مهم بافت این نوع پارچه فارس بوده و در شهر فسا پارچه های زری مخصوص لباس پادشاهان بافته میشده اند. جالب است بدانید که نام هر پادشاه را روی لباسش شبیه پر طاووس و به رنگهای سبز و آبی نقش و قلاب دوزی میکردند. بی مثال ترین پارچه های فارس در توج یا توز تولید شده و شیراز هم به تولید پارچه های لطیفی که با آن قبا می بافتند، مشهور بود.

پارچه های مشهور استان خوزستان

خوزستان از دیرباز یکی از پیشتازان صنعت پارچه بوده و شهرهایی مثل شوش، شوشتر، طیب، قرقوب و ایذه از شهرهای مهم بافندگی خوزستان قدیم بوده اند. شوشتر به بافت پارچه های ابریشمی و نخی مشهور بوده و دیبای شوشتری در بازار بزازان شوشتر از پارچه های بی مثال بوده است. محله عتابیه هم به بافت پارچه های ابریشمی مشهور بوده و پارچه هایی مانند صوف، مخطط و موجدار با رنگهای گوناگون را داشته است.

پارچه های مرغوب خوارزم و منسوجات در دیگر شهرهای ایران

خوارزم از نظر بافت پارچه های ابریشمی، پنبه ای و پشمی معروف بوده و پارچه های رنگارنگ، مقنعه های ابریشمی و نخی و لباسهای زنانه آن بی مثال بودند. پارچه های با کیفیت و مرغوب این مورد از برترین شهرهای پارچه بافی ایران به سراسر دنیا صادر میشده اند.

صنعت بافت پارچه و تولید لباس به شهرهایی که نام برده شد، محدود نمی شود. بطور مثال، در ساری پارچه های پرنیان و حریر معروفی بافته گشته که صادر هم میشدند. شهرهایی مانند اصفهان و قزوین هم به عباهای بی مثالشان شهرت داشتند. بم به سبب وجود بافته های پنبه ای، طیلسان های بلند حاشیه دار و دیباهای مرغوبش مشهور بود که آنها به عراق، مصر و دورترین نقاط خراسان برده میشدند. آمل به دستارهای خیش و دستارچه های زربفت، جامه کتان و پاپوش سنتی بنام کیمخته و طوس به جوراب ها، شلوار بندها و عباهای مرغوبش شهرت داشت. پارچه های برد و طیلسان های پشمین ری در جهان اسلام نامدار بوده و جامه های صوف، شلوار بند، پنبه و رودینه از تولیدات آذربایجان امروزی بوده اند.

پارچه های ابریشمی طبرستان

از دیگر قطب های مهم بافندگی، طبرستان بود. این منطقه شامل مازندران امروزی، گیلان و قسمتهایی از گرگان بوده و از لحاظ لباسهای ابریشمی، نخی و پشمی شهرت یافت. مثلا، در گرگان روسری های ابریشمی بافته شده که به یمن هم برده میشدند. علاوه بر این، دیبا و کژین، وقایه و لباسهای ابریشمی سیاه از دیگر محصولات معروف گرگان بوده که همچنان در لباسهای محلی این منطقه بچشم می خورند. رودان طبرستان هم به بافت جامه های سرخ رنگ پشمین معروف بوده که به گرگان هم برده میشدند. همچنین، پارچه های درشت بافت و طیلسان ها از طبرستان به مکه و نقاط دیگر جهان انتقال پیدا میکردند. از ابریشم این مورد از معروف ترین شهرهای پارچه بافی ایران بند شلوار ارمنی هم شکل میگرفت.