آشنایی با هفت مومیایی و رازهایی که امروزه از آنها مطلع هستیم

ایسنا/ این خبر به جهت آشنایی با هفت مومیایی و رازهایی که امروزه از آنها مطلع هستیم، برای شما نوشته شده است.

اوتسی، مرد یخی

زمانی که مومیایی «اوتسی، مرد یخی» در سال 1991 در «آلپ» کشف شد، مقام های اتریش در ابتدا فکر میکردند این جسد به یکی از کوهنوردان امروزی تعلق دارد؛ چرا که جسد خیلی سالم باقی مانده بود. پس از اینکه جسد از درون یخ بیرون آورده شد، دانشمندان دریافتند این جسد به مردی از عصر مس تعلق دارد.

«اوتسی» در کوهستان و در سه هزار و 210 متر بالاتر از سطح دریا کشف شد. کارشناسان معتقدند او در پنج هزار و 300 سال پیش زندگی میکرده است. او مرگ خشونت باری داشته است؛ پس از اینکه هدف اصابت تیر قرار گرفت، بر اثر جراحات ناشی از ضربه سر جانش را از دست داده است.

براساس مقاله آشنایی با هفت مومیایی و رازهایی که امروزه از آنها مطلع هستیم باید بدانید که مومیایی این مرد اطلاعات بسیار زیادی درباره زندگی در عصر مس اروپا ارائه کرد. دانشمندان براساس ژن های او دریافتند اوتسی یکی از بومیان اروپای مرکزی بوده است. همچنین بررسی محتوای شکم این مومیایی نشان داد او از گوشت بز کوهی استفاده کرده است. او در زمان مرگ حدودا 40 ساله بوده و به آرتروز مبتلا بوده است اما برای التیام درد از گیاهان دارویی استفاده میکرد.

مرد تولوندی

«مرد تولوندی» جسدی آغشته به باتلاق است که در سال 1940 در دانمارک کشف شد. این مومیایی بسیار سالم به مردی تعلق دارد که در طول عصر آهن یعنی بین 405 تا 380 پیش از میلاد زندگی کرده است. او در آخرین روز زندگی اش حریره جو و ماهی خورده بود و سپس به دار آویخته شده بود. محققان معتقدند این امکان وجود دارد که مرگ این مرد بخشی از یک مراسم قربانی کردن باشد؛ چرا که جسد «مرد تولوندی» به حالت جنینی قرار داده شده بود و دهان و چشمان او هم با دقت بسته شده بودند.

این مومیایی اکنون در «موزه سیلکبورگ» نگهداری می شود و براساس اطلاعات این موزه، «مرد تولوندی» در زمان مرگ بین 30 تا 40 سال داشته و قد او حداقل 163 سانتیمتر بوده است. او کلاهی از پشم گوسفند و کمربندی چرمی به همراه داشته و طنابی که با آن به دار آویخته شده است نیز در زمان کشف هنوز دور گردن او بوده است.

فرعون توت عنخ آمون

احتمالا مومیایی «توت عنخ آمون»، فرعون جوان مصر، مشهورترین مومیایی جهان باشد. این فرعون در حدود 3000 سال پیش و در سن 19 سالگی درگذشت. گشایش مقبره او در سال 1922 یک موفقیت جهانی بشمار می آید؛ چرا که مقبره «توت عنخ آمون» به رغم سایر مقبره های سلطنتی هدف حمله غارتگران قرار نگرفته بود. مقبره این فرعون جوان درحالی کشف شد که مومیایی او در سه تابوت قرار داشت که یکی از آنها از طلای خالص ساخته شده بود.

اشیای نفیسی که در مقبره «توت» قرار داده شده بودند، اطلاعاتی از تاریخچه مصر باستان را در اختیار محققان قرار دادند و جزئیات بیشتری درباره سبک زندگی و تغییرات فرهنگی که در حوالی 1324 پیش از میلاد به وجود آمد را آشکار کردند. محققان با بررسی DNA «توت» توانستند دو مومیایی را به عنوان والدین این فرعون شناسایی کنند. بررسی DNA «توت» همچنین نشان داد، این فرعون به مالاریا و نوعی ناهنجاری نادر در استخوان پا مبتلا بوده است و در نهایت مالاریا یا نوعی عفونت دیگر جان «توت عنخ آمون» را گرفته است.

شین زویی

جسد مومیایی ها اغلب سفت و خشک شده است، اما مومیایی «شین زویی» که با نام «بانو دای» هم شناخته می شود اینطور نیست. مومیایی این زن ثروتمند که در طول سلسله «هان» در چین زندگی میکرد در سال 1971 درون مقبره ای مجلل و مهر و موم شده کشف شد. این جسد به نحوی در مقبره قرار داده شده بود که فضای پیرامون آن عاری از اکسیژن باشد و درون تابوت «شین زویی» نیز نوعی ماده ریخته شده بود که از جسد حفاظت میکرد. مومیایی «شین زویی» در حالی کشف شد که اعضای بدن او همچنان منعطف بودند، پوستش نرم بود و حجم قابل توجهی مو بر سرش باقی مانده بود.

این مومیایی به سال 168 پیش از میلاد تعلق دارد و اکنون در موزه «هونان» در چین در کنار صدها شی دیگر که به همراه جسد او دفن شده بودند، نگهداری می شود. از جمله این اشیا به سرویس غذاخوری مجلل، سازهای موسیقی و ابریشم های نقاشی شده میتوان اشاره کرد. محققان با توجه به اطلاعاتی که در مقبره وجود دارد دریافتند، «شین زویی» همسر «لی کانگ» بوده است. همسرش نیز در همان نزدیکی دفن شده است. همچنین جسد یک مرد حدودا 30 ساله که گمان می رود فرزند یا برادر «لی کانگ» باشد نیز در یک مقبره دیگر دفن شد.

محققان توانستند کالبد شکافی کامل روی جسد «شین زویی» انجام دهند و در نهایت دریافتند او در حوالی 50 سالگی و بر اثر حمله قلبی درگذشته است.

مومیایی های چینچورو

«مومیایی های چینچورو» در مکانی کشف شدند که امروزه به عنوان بخشی از کشور «شیلی» شناخته می شود. این مومیایی ها در زمره قدیمی ترین اجسادی هستند که توسط انسان مومیایی شده اند و به هفت هزار سال پیش یعنی دو هزار سال قبل از قدیمی ترین مومیایی مصری تعلق دارند.

براساس گزارش «مجله باستان شناسی»، این مومیایی ها همچون مومیایی های سلطنتی مصریان باستان با دقت مومیایی شده اند. اعضای داخلی بدن آنها از بدن خارج شده اند. سپس از ساقه گیاهان و گل برای جایگزین کردن امعاء و احشاء استفاده شده و پوست به رنگ سیاه و یا قرمز رنگ آمیزی شده است. در نهایت نیز کلاه گیس و نقاب های رسی روی مومیایی قرار داده شده است.

مردم «چینچورو» که این اجساد را مومیایی کرده اند، هیچ اسناد مکتوبی از خود به جای نگذاشته اند، در نتیجه این اجساد اطلاعات بسیار ارزشمندی درباره باورها و فرهنگ این مردم ارائه می دهند. به گفته «مجله باستان شناسی»، مردم «چینچورو» همه افراد را فارغ از موقعیت اجتماعی یعنی حتی نوزادان را نیز مومیایی میکردند.

رامسس دوم

«رامسس دوم» که با نام «رامسس کبیر» هم شناخته می شود، به مدت 68 سال بر مصر حکومت کرد. «معبد رامسیوم» یکی از بناهای مجللی است که «رامسس دوم» در دوران حیاتش ساخت. بسیاری از آثار مربوط به دوران حکومت «رامسس دوم» همچنان پابرجا هستند و از جمله آنها به یک مجسمه 83 تنی گرانیتی این فرعون میتوان اشاره کرد.

مومیایی «رامسس دوم» همچنان تا به امروز باقی مانده است. با آغاز تزلزل «پادشاهی نوین» مصر باستان در قرن یازدهم پیش از میلاد، کاهنان مومیایی های سلطنتی را جابجا کردند تا از آنها در مقابل غارتگران حفاظت کنند. در نهایت مومیایی «رامسس دوم» از یک تابوت ساده در انبار مخفی مومیایی های سلطنتی سر درآورد. مومیایی او در سال 1881 کشف شد.

براساس تحقیقات صورت گرفته، «رامسس دوم» حدود یک متر و 80 سانت قد داشته و در زمان مرگ 90 ساله بوده است. مومیایی «رامسس دوم» اکنون در موزه ملی تمدن مصر نگهداری می شود.

دوشیزه یخ زده سیبری

«دوشیزه یخ زده سیبری» در عصر خود زن مهمی محسوب میشد. او یکی از اعضای «فرهنگ پازیریک» بود و در قرن پنجم پیش از میلاد زندگی میکرد. مقبره او در سال 1993 و در جمهوری آلتای واقع در روسیه کشف شد. جسد او درحالی کشف شد که در یک تابوت چوبی قرار داشت و در نزدیکی او شش اسب دفن شده بودند.

«دوشیزه یخ زده سیبری» احتمالا در زمان مرگ 25 ساله بوده است. پیش از دفن جسد، چشم ها و مغز او را خارج کرده بودند و در کاسه چشم هایش خز حیوان قرار داده بودند. روی سر او سربند قرار داده شده بود. او موهای رنگ شده قرمز، خرمایی و زرد داشت و پیراهنی از جنس پشم شتر بر تن داشت.

این مومیایی در مجموع رازهای شگفت آوری را درباره مردم «پازیریک» آشکار کرد که در فاصله بین قرن ششم تا سوم پیش از میلاد زندگی میکردند، برای مثال یکی از لباس های این مومیایی از ابریشمی درست شده بود که از هند وارد شده بود. این مسأله نشان می دهد، در حدود 2400 سال پیش مردم این منطقه به مسیرهای تجاری طولانی دسترسی داشتند.