اخذ گواهی استاندارد توسط 1700 واحد هتلی و غیر هتلی
ایلنا/ براساس آخرین خبرهای بدست رسیده، اخذ گواهی استاندارد توسط 1700 واحد هتلی و غیر هتلی صورت گرفت.
طی چند ماه گذشته علاوه بر تعطیلات نوروز که با پیک سفر همراه بودیم و از قضا به دلیل برداشته شدن محدودیت های سفر در دوران پساکرونا با سیلی از انواع سفرها در مناطق مختلف کشور همراه شدیم، تعطیلات عید فطر و البته تعطیلاتی که بواسطه شهادت امام علی (ع) با آن روبرو بودیم نیز از دیگر زمانهای پرمسافر بود که سیلی از مسافران در جاده ها به راه افتادند و بیشتر مناطق گردشگری کشور مملو از مسافر شد.
این حجم از سفر سبب شد تا در برخی استانها با مشکلاتی از قبیل کمبود مواد غذایی، اسکان و حجم ترافیکی روبرو شویم. در این میان مسئولان از تشدید نظارت ها بر اماکن توزیع غذا و رستوران ها در صورت اخطار بهداشتی و همچنین لزوم تامین آب آشامیدنی در شهرهای پرمسافر خبر می دهند. همچنین ارتباط با سامانه 09629 راه ارتباطی بیان شکایات و مشکلات در حوزه گردشگری معرفی شده است.
تشدید نظارت ها و بازدید ویژه از رستوران ها، تهیه ارزاق و اطلاع رسانی تردد ماشین ها در ورودی شهرها، اطلاع رسانی برای تعطیلی اماکن گردشگری و موزه ها در تعطیلات 14 خرداد، مدیریت و اسکان استانها از مواردی است که ستاد مرکزی هماهنگی خدمات سفر بر آن تاکید دارد. در این میان با یحیی نقی زاده محجوب (مدیرکل نظارت و ارزیابی خدمات گردشگری) به گفتگو نشستیم تا از کم و کیف چگونگی نظارت بر تاسیسات گردشگری و اخذ گواهی استاندارد توسط 1700 واحد هتلی و غیر هتلی سخن بگوید.
در آستانه تعطیلات خرداد و به تبع آن پیک سفری دیگری قرار داریم که همچون تعطیلاتی که گذشت نیازمند رسیدگی و نظارت است. اداره کل نظارت و ارزیابی خدمات گردشگری معاونت گردشگری کشور در این راستا چه ماموریت هایی را برعهده دارد؟
سیاست های نظارتی ما برگرفته از دستورالعمل ها و آیین هایی است که قبلا به دستگاه ها و تاسیستات گردشگری اعلام شده و شامل مواردی ازجمله رعایت حقوق مصرف کننده از باب کیفیت، قیمت و تسهیل دسترسی مردم به این تاسیسات است. در باب موضوعات فنی تاسیسات گردشگری نیز به صورت مستمر مواردی از جمله آموزش نیروی انسانی، ایمنی، بهداشت و… را مدنظر داریم و در این میان درجه بندی و اخذ گواهینامه استانداردسازی در حوزه کیفی مورد بررسی و نظارت قرار می گیرند.
معمولا در پیک های سفر و قبل از فرارسیدن پیک سفر این موضوعات به مدیران استانی یادآوری و تاکید می شود و ماموریت هایی به آنها محول می شود تا بازدیدهایی قبل از شروع پیک سفر از تاسیسات گردشگری داشته باشند و متعاقبا در ایام سفر نیز آمادگی لازم برای رسیدگی به شکایات و درخواست بررسی را داشته باشند. موضوعاتی از جمله گران فروشی، کم فروشی و… از جمله مواردی است که در ایام سفر گزارش می شود. از این رو هماهنگی با سایر دستگاه های فرابخشی نیز در دستور کار ما قرار دارد.
به این نکته اشاره داشتید که در حوزه کیفیت و قیمت های ارائه شده از سوی تاسیسات گردشگری نیز در ایام سفر و زمان پرمسافر نظارت دارید. آیا براساس استانداردها، قیمت هایی که در تاسیسات گردشگری ارائه می شوند با کیفیتی که ارائه می دهند، همخوانی دارد؟
تمام سعی و تلاش ما در قالب کمیته های فنی، نظام ارزیابی و استانداردها و کمیسیون های نرخ گذاری بر آن است که این تناسب ایجاد شود. اصل و پایه این تفکر برآن است که این تناسب وجود دارد حال آنکه ممکن است در مورد خاصی از نظر شخصی عدم تناسب بین قیمت و کیفیت خدمات ارائه شده وجود داشته باشد، این مهم قابل بررسی است چرا که ما نمی گوییم لزوما صد در صد این تناسب همیشه از نظر همه افراد تامین است. اما براساس جهت گیری کلی بحث قیمت گذاری، تناسب آن با کیفیت و کمیت خدمات است، یک محور اصل و راهبردی است که ما پیگیر آن هستیم.
آیا اگر یک هتل 3 ستاره تخت خود را شبی حدود 300 هزار تومان به مسافر می فروشد، این قیمت با خدماتی که ارائه می دهد، همخوان است؟
بحث قیمت موضوع کلی است و نمیتوان آن را به همه تعمیم داد. نرخ ها بر حسب مورد، درجه، موقعیت استان و شهرستان، نوع خدمات و… متفاوت است. گردشگری یک موضوع کیفی و نسبی است و دارای قیمت از پیش تایین شده نیست. ممکن است در یک شهرستان به سادگی و راحتی به تاسیسات گردشگری دسترسی داشته باشید اما در شهرستان دیگر این دسترسی آسان نباشد و نیاز باشد تا مسافت طولانی برای دسترسی یافتن به تاسیسات گردشگری طی شود.
این عوامل بر کیفیت سفر تاثیر دارد. حتی نمای ساختمان، امکانات و تجهیزات، نو بودن و… در کیفیت و درجه بندی تاثیر دارد. صرفا دارا بودن درجه و ستاره لازمه قیمت گذاری خدمات تاسیسات گردشگری در کل کشور نیست. این موضوع قابل بررسی و قابل بحث است که هر مورد باید در ظرف زمانی و مکانی خود مورد بررسی قرار گیرد و صرفا نمیتوان گفت 300 هزار تومان برای یک شب در هتل درجه 3 در همه جا مناسب است یا نه. میزان رضایتمندی مسافر، آلودگی صوتی، آلودگی نوری و… تاثیرگذار است. حتی میزان انتظار مسافران و تمکن مالی آنها در داوری این قیمت ها تاثیرگذار است. در کل نمیتوان خط کشی برای تناسب قیمت و کیفیت خدمات ارائه شده قائل شد.
با توجه به آنکه سیاست وزارت میراث و گردشگری بر ارزان سازی سفر بنا نهاده شده، از این رو قطعا بحث نرخ گذاری و تناسب آن با خدماتی که توسط تاسیسات گردشگری ارائه می شود، اهمیتی دوچندان پیدا می کند. اگر بخواهید از این منظر به سئوال قبل پاسخ دهید چه راهکاری برای تحقق این سیاست وزارتخانه متبوع خود دارید؟
ارزان سازی سفر یک سیاست و راهبرد است. این راهبرد یا سیاست در نتیجه اقدامات و تمهیدات متعددی قابل تحقق است. اینگونه نیست که همه انتظارات را از بخش خصوصی داشته باشیم که از سرمایه و امکانات خود کم کند چراکه کم کردن قیمت در یک واحد اقامتی ارتباط مستقیم با کاهش کیفیت خدمات آن دارد. هیچ واحد اقتصادی نباید در فعالیت خود دچار خسارت شود.
صرف نظر از آنکه بازار عرضه و تقاضا نیز در این حوزه تاثیرگذار است. عموما تاسیسات گردشگری در زمان پیک سفر، نرخ های مصوب خود را ارائه می دهند اما در زمانهای غیرپیک سف بعضا تخفیفاتی ارائه می دهند که می تواند در فضای رقابتی برای مسافران جذاب باشد. بطور کلی ارزان سازی سفر از آن جهت است که با این مهم مواجه نشویم که بدون منطق و بدون سیاست مشخصی، گران فروشی یا افزایش نرخ در خدمات سفر اتفاق بیفتند. این موضوع با همکاری بخش خصوصی و تشکل ها محاسبه و ارائه می شود.
یکی از مباحثی که در حوزه نرخ گذاری ها مطرح است، استانداردسازی است. استانداردسازی تاسیسات گردشگری از آن بحث هایی است که بیش از 13 سال است که هنوز به نتیجه دلخواه نرسیده و فراز و فرودهای زیادی را طی کرده. این حوزه بالاخره به کجا رسید و وضعیت استانداردسازی تاسیسات گردشگری ما چگونه شد؟
استانداردسازی تاسیسات گردشگری روالی است که حدود 15 سال است ادامه دارد و همچنان نیز ادامه خواهد داشت. در طول سالهای اخیر، تعداد زیادی از کاشناسان در قالب ارزیاب، مدیرفنی، شرکتهای عامل تطبیق مجوز فعالیت در این حوزه رادریافت کرده اند و ارزیابان در یک پروسه تعریف شده ای با هتلها و ادارات کل استانی درصدد استانداردسازی و تایین درجه و اخذ گواهی های استاندارد اقدام می کنند. بر این اساس نرخ این مراکز به صورت رقابتی درمی آید و می توانند براساس بازار عرضه و تقاضا، نرخ آزاد و پیشنهادی خود را ارائه دهند.
برای مدت طولانی شاهد فعالیت تنها یک شرکت به عنوان عامل تطبیق بودیم که از قضا سبب بوجود آمدن انحصار در این حوزه و به تبع آن کندی روند استانداردسازی شده بود. از بررسی پرونده این انحصار طلبی و حضور و فعال شدن شرکت های عامل تطبیق برایمان بگویید.
هرچند برای سالهای طولانی در گذشته تنها یک شرکت عامل تطبیق بود اما اکنون حدود 31 شرکت عامل تطبیق داریم که در استانها فعال هستند و به نوعی عامل رقابتی یکدیگر تبدیل شده اند. در آن سالها سیاست تمرکز در شرکت عامل تطبیق برای استاندارسازی مطرح بود و امور بر این اساس پیش می رفت. هرچند ممکن است این امر سبب کند شدن روند بود و استقبالی از سوی تاسیسات صورت نمیگرفت از این رو در سالهای نخست شاهد انجام نهایتا 10 تا 12 بررسی در سال و دریافت یک یا دو مورد گواهی استاندارد بودیم. اما اکنون استقبال از یک سو افزایش عاملان تطبیق از دیگر سو و مشخص شدن قیمت های استاندارسازی سبب شده تا این روند سرعت گیرد.
بنابر گزارش های دریافتی، حدود 1700 واحد از تاسیسات هتلی و غیر هتلی موفق به اخذ گواهی استاندارد شده اند. البته تاکنون حدود 70 درصد هتلهای یک تا سه ستاره استاندارسازی شده اند. اگر در هر شرایطی تاسیسات گردشگری مبلغی افزون بر نرخ موصب دریافت کنند، قطعا مورد بررسی قرار خواهند گرفت. ارائه اخطار و تذکر به واحدهای گردشگری هرساله در قالب پروسه ای طی می شود و مورد بررسی قرار میگیرد.