مشکل بیمه و وضعیت معیشتی هنرمندان صنایع دستی
ایسنا/ این خبر پیرامون مشکل بیمه و وضعیت معیشتی هنرمندان صنایع دستی برای شما نوشته شده است.
صدایشان دیگر رمق انتقاد کردن هم ندارد. خسته شده اند؛ از وضعیت نامطلوب و کرونایی که یک شبه آمد، اما دوسالی است که مهمان کسب و کارهایشان است. هنرمندان حوزه صنایع دستی درحال حاضر در کنار نگرانی برای بالا بردن آمار فروششان باید هر لحظه دلهره قطع شدن بیمه را همواره چون باری بر دوش بکشند.
بیمه یکی از امکاناتی که همه افراد از هر صنفی تا پیش از رسیدن به سن بازنشستگی برای دست یافتن به آن تلاش می کنند. در این میان برخی افراد خوش شانسی آورده و زمانی که دیگر توان کار کردن ندارند، از خدمات بیمه بهره مند می شوند. برای بیشتر هنرمندان حوزه صنایع دستی اما گویا تحت پوشش بیمه قرار گرفتن درنهایت به کوه مرتفعی تبدیل می شود که کمتر هنرمندی با موفقیت آن را فتح می کند.
مدت زمان زیادی از به تصویب رسیدن جزییات معافیت بیمه ای قالیبافان و شاغلان صنایع دستی نمی گذرد اما همچنان تلاشی از سوی مسئولان صنایع دستی کشور برای قرص کردن دل هنرمندانی که بدون کارفرما اقدام به بیمه خود کرده اند، دیده نمی شود و این درحالی است که در میان هنرمندان این حوزه نیز تضادی درمورد این جزییات دیده می شود.
در تماس تلفنی با چند هنرمند پیشکسوت حوزه صنایع دستی، پای درددل این هنرمندان نشستیم و باید بگویم که اگر به سناریوهای غم انگیز علاقه دارید، درددل های این پیشکسوتان درباره مشکل بیمه و وضعیت معیشتی نامناسبشان دقیقا متناسب با سلیقه شما خواهد بود.
نازی فیروزی یکی از هنرمندان این حوزه است. او که حالا حدودا 60 سال سن دارد، نه عضو موسسه هنرمندان پیشکسوت است و نه تحت پوشش بیمه قرار دارد. با صدایی که گویی از تکرار مشکلات خسته شده، درباره مشکل بیمه چنین گفت: دیگر اصلا به ما اهمیت ندادند. شاید با خودشان فکر کردند که ما بزودی از دنیا خواهیم رفت و تمام می شود. من دوستانی را دیدم که خیلی با بیمه مشکل داشته اند. دوستانی داشتم که بیمه هایشان را پرداخت کردند اما پس از مدتی منحل شده است.
او ادامه داد: شاید برایتان جالب باشد بدانید که برای پیشکسوتان پول جمع آوری می کنند تا بتوانند در بیمارستان بستری شوند. بالاخره یک گوشه ای از هویت ملی ما همین هنرمندان هستند اما هیچ توجهی به آنها نمی شود بطوریکه وقتی هنرمندی فوت می کند، برای برگزاری مراسم خاکسپاری او گلریزان می کنند.
فیروزی همچنین اضافه کرد: به یاد دارم که زمان آقای احمدی نژاد گفته شد هرکسی که حتی پولک دوزی بلد باشد، می تواند بیمه شود؛ بنابراین آموزشگاه ها پول دریافت می کردند و مدرکی میدادند درصورتیکه این افراد اصلا هنرمند نبودند. عده ای رفتند و به این طریق تحت پوشش بیمه قرار گرفتند و من فکر می کنم درست همان زمان همه چیز تغییر کرد.
او با انتقاد از کارشناسان مسئول برای اعطای درجه هنری به هنرمندان اظهار کرد: سالهاست به این موضوع که صنعتگر هم هنرمند محسوب می شود، تأکید کرده و گفته ایم که باید هنرمند را درجه بندی کرد. نه اینکه یک خانم یا آقایی که کمتر از من میداند، پرسش و پاسخ کند و بعد بگویند بیایید درجه هنریتان را بگیرید. این درجه دیگر به چه درد من می خورد؟
این هنرمند در نهایت گفت: سالهاست که گفته ایم و هیچ اثری نداشته است. شما فکر نکنید که ما بی خیال نشسته ایم و فقط غر می زنیم. بارها گفته یم، اما ترتیب اثر داده نمی شود.
سیدهاجر ندافی ماسوله یکی دیگر از هنرمندان حوزه صنایع دستی است که در شهر ماسوله فعالیت دارد. او که حدودا سه سال از قطع شدن بیمه اش سپری می شود، درباره این مشکل چنین اظهار کرد: من نزدیک شش هفت سال بیمه پرداخت کردم اما چون با کمی تأخیر پرداخت کرده بودم، بیمه ام قطع شد و این درحالی است که من خودم در حوزه بافندگی حتی درحال حاضر مشغول به فعالیت هستم و کار می کنم. کارهایم را جلو در منزلم میگذارم و می فروشم. من از سال 1397 بیمه ام باطل شد و خیلی پیگیری کردم اما به نتیجه ای نرسیدم. در استان گیلان اهمیت ندادند و گفتند ما نمی توانیم بیمه ات را برقرار کنیم.
او ادامه داد: من مشکل آرتروز دارم و باید دارو بگیرم. برای همین رفتم و خودم را بیمه مشاغل خانگی کردم اما خیلی گران است و برای من از نظر اقتصادی بصرفه نیست. حق من است که بیمه صنایع دستی باشم، چرا من که بافنده هستم و کارم صنایع دستی است، باید بیمه ام باطل شود؟
او درباره تأخیر در پرداخت بیمه اش گفت: آنها می گویند سه ماه تأخیر داشتی ولی من خودم 1397/07/01 که باید پرداخت می کردم، 1397/07/02 پرداخت کردم. در دوره کرونا ما خیلی شکست خوردیم و هیچ توریستی نبود. الان هم وضعیت بد نیست. باز هم شکر که مسافران از ما حمایت می کنند. در تعطیلات نوروز هم متأسفانه برف شد و مسافری نیامد.
زیبا اسلامی از دیگر هنرمندان آسیب دیده از مشکل بیمه در حوزه صنایع دستی محسوب می شود. او در گفت و گویی با معضل خواندن کارشناسان صنایع دستی گفت: دو سال پیش ما را تحت عنوان «بیمه جدید قالیبافان» بیمه کردند. به ما گفته شد این بیمه یک ساله است، منتها همان زمان هم گفتند یک جورهایی در حرف یک ساله است و ادامه خواهد داشت. ما آمدیم و بیمه شدیم اما سال بعد درست پس از عید متوجه شدیم که بیمه مان قطع شده است. فکر کنم در کل ایران 800 نفر هستیم که تحت عنوان «بیمه جدید قالیبافی» تحت پوشش قرار گرفتیم.
او ادامه داد: گفتند درست می شود و رایزنی کردند و درست شد. باز هم سال پیش این اتفاق افتاد و امسال هم همینطور. بیمه ما مرتب بعد از عید قطع می شود و با تصویب جزییات معافیت بیمه ای، درست شدن آن خیلی بعید به نظر می رسد.
وضعیت حال حاضر صنایع دستی کشور معلولی است که از علت های متعدد از جمله ارائه آمارهای نادرست، سیاستگذاری نامناسب، نابلدی دست اندرکاران این حوزه و... ناشی شده است و اکنون هنرمندان را به دردی مبتلا کرده که کمتر کسی توانایی پیدا کردن دوای آن را دارد. خبرنگار همچنین با هنرمندان پیشکسوتی تماس داشته که به دلیل محدودیت سنی دیگر نمی توانند تحت پوشش بیمه قرار بگیرند و این درحالی است که از کمتر حمایتی نیز برخوردار هستند.