شمسی فضل الهی: تلویزیون به قدری ممیزی دارد که بازیگر هنرش را از دست می دهد + عکس

ایسنا/ شمسی فضل الهی، پیشکسوت عرصه های سینما، تئاتر، تلویزیون، رادیو و دوبله درباره علت تمایل بیشتر هنرمندان به حضور در سریال های شبکه نمایش خانگی نسبت به تلویزیون می گوید متاسفانه در تلویزیون وضعیت به گونه ای است که حتی سراغ یک تار موی آدم هم می آیند که باید پوشانده شود و به قدری ممیزی اعمال می کنند که بازیگران هنرشان را از دست می دهند.

شمسی فضل الهی، پیشکسوت عرصه های سینما، تئاتر، تلویزیون، رادیو و دوبله درباره این که آیا دوبلاژ در این سال ها توانسته است جایگزینی مناسب برای نسل طلایی دوبلورها و صداهای ماندگاری که دیگر در بین ما نیستند، معرفی کند یا خیر، می گوید: «بنده سال هاست که در دوبلاژ حضور ندارم و کار نکرده ام که بتوانم درباره وضعیت فعلی دوبله نظری بدهم اما آن زمان که ما در دوبله کار می کردیم و خودم نوجوان بودم و به عنوان کارآموز فعالیت داشتم، با دقت فراوانی کار می شد و مدیر دوبلاژها واقعا برای کارها وقت می گذاشتند و بسیاری از آن ها افراد باسواد، باتجربه و دانایی بودند. راستش الان را نمی دانم وضعیت دوبله چه طور است. آن زمان که دوبله شروع به کار کرد، عالی نبود و بعدها به مرور زمان خوب شد و به نسل طلایی تبدیل شد به دلیل این که مدیردوبلاژها حساسیت های بی نهایتی روی جزییات داشتند.»

او سپس با تاکید بر این که دوبله احساس می خواهد، ادامه می دهد: «اخیرا آقایی نمونه ای از صدای دختر 13 ساله اش را برایم آورد و از من خواهش کرد تا در واحد دوبلاژ سفارش دخترش را بکنم. من وقتی صدای این دختر را شنیدم دیدم چقدر سریع توانسته به جای افراد صحبت کند اما به نظرم دوبله احساس می خواهد. یک دوبلور خوب احساس دارد و فقط قرار نیست بتواند از روی چیزی بخواند یا تقلید صدا کند. گویندگان جوان ما اگر به این حرفه علاقه دارند باید احساس خوب و صداسازی را یاد بگیرند. به نظرم آن دورانی که دوبله به نسل طلایی تبدیل شد خیلی خاص بود. برخی از گویندگان حال حاضر هم واقعا صدای خوبی دارند ولی وقت کافی برای عرض اندام ندارند. آن دورانی که ما دوبله کار می کردیم، مدیر دوبلاژ حساسیت های عجیبی به کار نشان می دادند.»

این صداپیشه پیشکسوت در ادامه به دشواری کار در شرایط کرونایی اشاره می کند و می گوید: «در دو سالی که کرونا آمده، واقعا همه چیز را درگیر خود کرده است. به نظرم باید فکری خاص برای این معضل شود. ما واقعا آمادگی چنین اتفاقی را نداشتیم و تجربه کافی هم در این زمینه نداشتیم؛ بنابراین این دوری هایی که از کرونا حاصل شد، ممکن است نسل خوش اخلاقی را تحویل جامعه ندهد، یعنی به نوعی نسل فعلی از این بی ارتباطی ها خسته شده اند. ما با وجود کرونا عصر خاصی را می سازیم.»

فضل الهی همچنین تصریح می کند: «در شرایط کرونایی و دشواری هایی که برای همگان پدید آورده است، چشم امید ما در زمینه کمک رسانی علاوه بر دولت به خود مردم هم هست؛ به دلیل این که مردم واقعا شهر را آلوده می کنند. به عنوان مثال همراه داشتن یک کیسه پلاستیکی هنگام تفریح به قدری برایشان سخت است که زباله هایشان را در شهر رها می کنند و همین امر موجب آلودگی می شود. ناگفته نماند که واقعا دولت هم باید در زمینه کرونا در بخش هایی چون بهداشت و نظافت شهر، رسیدگی در بیمارستان ها، روند سریع واکسینه کردن مردم و... کمک کند تا مشکل حل شود. اگر فقط بنشینیم و دعا کنیم، هیچ اتفاقی نخواهد افتاد؛ بلکه در کنار دعا، همگان باید سعی کنند تا مشکل را برطرف کنیم. بسیاری از مردم اروپا و امریکا، خانم و آقا فرقی ندارد، زمانی که برای پیاده روی به فضای باز می روند، با خودشان کیسه های نایلونی و گیره های بلندی همراه دارند که بدون این که به آن ها بربخورد، زباله هایی چون ماسک، دستکش و... را از روی زمین جمع آوری می کنند و این خیلی اتفاق خوبی است که مراقب باشیم و خودمان هم به وضعیت حال حاضر کمک کنیم.»

این هنرمند پیشکسوت در بخشی دیگر از صحبت هایش درباره تک گویی گویندگان در واحد دوبلاژ به دلیل شرایط کرونایی و نبود تعامل صدا میان گویندگان بیان می کند: «به نظرم چاره ای نیست و کار خوبی می کنند که رعایت می کنند. متاسفانه تا به حال کرونا کم کشته نداده است؛ بنابراین هر راهی که بشود سلامت مردم و هنرمندان حفظ شود، نباید از آن دریغ کرد. متاسفانه ما خیلی از هنرمندان عزیز و بزرگ مان را به خاطر کرونا از دست دادیم که واقعا برای هنر کم کسی نبودند. اگر در تک گویی کارها، مشکلاتی هم پدید می آید اما اشکالی ندارد. باید اجازه دهیم زمان بگذرد و رعایت کنیم، چون کرونا یک اتفاق جهانی است که همه را درگیر کرده است.»

او همچنین در زمینه فعالیتش در حوزه دوبله و رادیو می گوید: «همان طور که اشاره کردم مدت هاست دیگر در رادیو و دوبله فعالیتی ندارم. در حال حاضر فقط در منزلم از طریق اینستاگرام شاهنامه فردوسی را به طور شخصی می خوانم که خوشبختانه بینندگان خودش را داشته و مخاطبان کارم را دوست دارند. فردوسی کار بزرگی برایم است.»

این هنرمند در عین حال اظهار می کند: «برای بازی در تلویزیون هم گاهی پیشنهادهایی می شود اما شرایطی دارند که برای من جالب نیست و دوست ندارم قبول کنم. اخیرا در سریال «خسوف» مازیار میری بازی داشتم که نقشم به تازگی در این مجموعه به پایان رسیده است. «خسوف» برای شبکه نمایش خانگی در حال ساخت است و بازیگرانی چون امین تارخ، فریبا خادمی و دیگر هنرمندان در آن حضور داشتند. از کار کردن در این مجموعه لذت بردم و کار را دوست داشتم؛ چراکه همه چیز از قبیل رسیدگی و نظافت در شرایط کرونایی واقعا درست پیش رفت؛ ضمن این که نقشم هم در این کار خیلی متنوع و خوب بود.»

او سپس درباره حضور هنرمندان در سریال های شبکه نمایش خانگی و این که فکر می کند چرا این روزها بیشتر هنرمندان به حضور در این شبکه علاقه بیشتری نشان داده اند، تصریح می کند: «متاسفانه در تلویزیون وضعیت به گونه ای است که حتی سراغ یک تار موی آدم هم می آیند که باید پوشانده شود و به قدری ممیزی در کارها اعمال می کنند که هنرهایشان را در تلویزیون از دست می دهند؛ این در حالی است که این حرفه پر از خلاقیت و تخیل است که نباید گرفته شود. به نظرم این اتفاقات به خاطر بی سلیقگی رخ می دهد؛ بنابراین بیشتر هنرمندان تمایلی به همکاری با تلویزیون ندارند. متاسفانه در قراردادهایی که تلویزیون با هنرمندان می بندد، سعی می کنند با مبالغ کمتر باشد و دوم اینکه از هنرمندان انتظار می رود متعهد بدون حقوق باشند، یعنی منِ بازیگر در سریالی ایفای نقش دارم و کارم را انجام می دهم، به عنوان مثال چندین سکانس از کارم باقی مانده که به من می گویند آزاد هستم اما در اصل نمی توانم کار دیگری قبول کنم و باید متعهد بمانم؛ در حالی که هنوز با من تسویه حساب نکرده اند.»

فضل الهی در عین حال تاکید می کند: «وقتی خلاقیت از هنر گرفته شود، مسلما مخاطبانش را هم از دست می دهد. به عنوان مثال وقتی از تجربه ما قدیمی ها استفاده نمی شود و برای نظر دادن به حساب نمی آییم، نتیجه خوبی هم نخواهیم داشت و هیچکس با دیگری ارتباط دلی برقرار نمی کند.»

این هنرمند پیشکسوت در پایان گفت وگوی خود برای جوانان آرزوی موفقیت می کند و می گوید: «آروزی سلامت و سعادت ملت ایران را دارم. امیدوارم همه به بهترین شکل زندگی کنند، به خصوص جوانان ما که فرزندان مان هستند، ان شاءالله که موفق باشند.»