رسوم عجیب و غریب کفن و دفن در سراسر جهان

باشگاه خبرنگاران جوان/ در این مقاله با تعدادی از رسوم عجیب و غریب کفن و دفن در سراسر جهان آشنا خواهید شد.

فامادیهانا

فامادیهانا که در واقع نبش قبر محسوب می شود، مراسم تدفین در ماداگاسکار است. در این مراسم، مردم اجساد اجدادشان را از آرامگاه های خانوادگی بیرون می کشند و آنها را دوباره با لباس های جدید می پوشانند. سپس در اطراف مقبره آنها موسیقی زنده اجرا می کنند. از نظر آنها این راهی است که یاد عزیزان و خویشاوندان از دست رفته را زنده نگه می دارد. آنها در یک بازه زمانی مشخص به سراغ اجساد می روند و لباس های جدید برای آنها می برند. بعد از چرخاندن اجساد در اطراف دهکده دوباره آنها را دفن می کنند.

بستن اجساد به درخت

در این آیین، مردگان به درختان قدیمی بسته می شوند تا به این ترتیب مردم اطمینان حاصل کنند که مردگانشان همیشه در قلبشان هستند و به دیگران یادآوری کنند که باید برای مرگ و زندگی پس از آن آماده شوند.

آویزان کردن تابوت

این آیین باستانی توسط سلسه های چینی اجرا می شد و تابوت هایی را در صخره ها آویزان می کردند. آن ها معتقد بودند این کار مردگانشان را به آسمان نزدیک می کند و آنها راحت می توانند به بهشت بروند. با این کار روح درگذشتگان آن ها در مرتبه بالایی قرار دارد و آزاد است که در تپه ها و صخره ها بچرخد. این تابوت ها توسط باستان شناس ها در تمدن های باستانی کشف شده اند.

مردارخواری

این آیین باستانی توسط مردمان محلی در سواحل شمال غربی اقیانوس آرام در آمریکای شمالی اجرا می شود. در این آیین تمامی اجساد افراد مرده را به یک چاله می انداختند و به حیوانات وحشی اجازه می دادند تا از این اجساد تغذیه کنند. به این ترتیب دیگر لازم نبود که مراسم و شیوه دیگری مثل تدفین برای آن ها اجرا شود. به زعم بومی ها، این روش باعث میشد که مردگان تنها در یک بعد بمانند و دیگر هیچ چیزی در این دنیا نماند که به آنها تعلق داشته باشد.

رها کردن جسد برای کرکس ها

یکی دیگر از رسم هایی که توسط افرادی در بمبئی اجرا می شد. در این مراسم، اجساد شست و شو داده می شدند و آنها را در بالای معابد مذهبی خود رها می کردند تا خوراک کرکس ها شوند. ایده پشت این سنت این است که مردگان باید از دست فرم فیزیکی خود راحت شوند و تنها در یک بعد باقی بمانند که آن هم بعد روحانی آنهاست.

مرده سوزی

این رسم که سوزاندن جسد بر روی آتش است، هنوز هم در بعضی از کشور های مدرن اجرا می شود. خاکستر جسد سوزانده شده نیز توسط نزدیک ترین خویشاوندان او در یک ظرف شیشه ای نگه داشته می شود. البته گاهی نیز از طرف خود افراد خواسته می شود که خاکسترشان در هوا پخش شود. در هند نیز ممکن است درخواست شود که خاکستر آنها را در رودخانه گنگ یا اقیانوس رها شود.

خفه کردن

ایده های این رسم از آیین باستانی ساتی در هند نشات می گیرد. این رسم در جزیره فیجی در جنوب اقیانوس آرام اتفاق می افتد، این رسم نشان می داد که فرد فوت شده نباید در دنیای بعدی تنها بماند و باید یکی از افراد نزدیک به او نیز همراهش باشد تا درد و رنج مرگ برایش کمتر شود.

همنوع خواری

یکی از عجیب ترین سنت های تشییع جنازه از پاپوآ گینه نو و برزیل این بود که در آن جوامع مردم از اجساد تغذیه می کردند. این عمل غیرانسانی که اکنون به ندرت مورد استفاده قرار می گیرد به نظر می رسد از ملت هایی پدید آمده که سوء تغذیه داشته اند و بدنبال راههای دیگری برای سیر کردن خودشان بوده اند. خانواده فرد متوفی دور بدن مرده جمع می شدند و از آتش و سایر ابزارهای ابتدایی برای خوردن آن استفاده می کردند.

خاکسپاری آسمانی

یکی از عجیب ترین سنت های تدفین که گاهی هنوز هم انجام می شود. این مراسم در تبت و در چین و نیز در مغولستان انجام می شود. در این آیین یک جسد انسان را به قطعات کوچک بریده و در بالای کوه قرار می دهند تا گوشت آنها بر اثر هوای آزاد از بین برود و یا توسط پرندگان گوشت خوار خرده شوند.

ساتی

ساتی یکی از سنت های بسیار قدیمی هندوهاست و امروزه توسط کمتر کسی اجرا می شود. ساتی نوعی مجازات برای زنی بود که همسرش می میرد. نه تنها هندو ها بلکه در مناطق دیگری هم برگزاری این مراسم دیده شده است. در این رسم بیوه ها مجبور می شدند به منظور احترام به همسر فوت شده، خودشان را با سوختن در آتش قربانی کنند.