تصاویری بی نظیر از فستیوال عقاب طلایی در مغولستان
اسارت عقاب های آزاد توسط قبایل قزاق، مهارتی است که این قبایل برای بقا در دشت های سرد بدست آورده اند.این شیوه که از قرن 17 رایج بود، امروز شکل فستیوال درآمد برای نشان دادن ارتباط عمیق بین انسان و شکارچی آسمان ها. فستیوالی منحصر به فرد و دیدنی در ارتفاعات و کوه های آلتای.شکارچیان قزاق هر ساله در شهر Bayan-Ulgii، غربی ترین در مغواستان و در همسایگی روس و چین، همراه با عقاب های طلایی که آموزش داده شده اند در این فستیوال معروف به نام Berkut (در زبان مغولی به معنی قلعه) شرکت می کنند تا سرعت، دقت و چابکی عقابشان را محک بزنند. بزرگترین گردهمایی از شکارچیان و عقاب ها در جهان، که اولین بار در سال 1992 با حضور 70 شکارچی آغاز شد و به عنوان میراث فرهنگی در یونسکو به ثبت رسید.در ادامه با تصاویری از فستیوال عقاب طلایی در مغولستان همراه باشید
بیش از دو قرن است که قبایل قزاق، از عقاب طلایی تربیت شده برای شکار استفاده می کنند. شکاری که طبق افسانه ها، تا قبل از بارف برف انجام نمیشد و درست بعد از سفید شدن دشت از اولین بارش، مردان قبیله همراه با عقاب هایشان سوار بر اسب ها به سمت ارتفاعات آلتای حرکت می کردند تا شکار کنند. بعد از رسیدن بر بلندی، صبر می کردند تا شکار مناسب را ببینند. بعد چشم بند عقاب را باز می کردند و او به محض دیدن شکار ، پرواز می کرد و به تعقیب خرگوش یا روباه و گرگ (که معمولا برای پوستشان شکار می شوند ) می رفت.
عقاب به سرعت و با چالاکی خود را بالای سر شکار می رساند، با منقار تیزش، زخمیشان می کرد و بر روی آن خیمه می زد تا صاحبش سوار بر اسب برسد.تکه ای گوشت هم، سهمش می شد از شکار که اگر آزاد بود ...
فستیوال عقاب طلایی در مغولستان : و اما نقش عقاب ها در فستیوال…
مراسم با رژه شکارچیان و به نمایش در آوردن لباس های سنتی و همین طور لوازم شکارشان شروع می شود.
مسابقه اصلی هم بر سر پوست روباهی است که بر پشت اسبی گذاشته شده و شروع به دویدن می کند. عقاب ها باید پوست را گرفته و پیش صاحبشان بیاورند.
مسابقات، جشن، موسیقی و رقص محلی به مدت دو روز ادامه دارد و در انتها جوایزی به بهترین شکارچی و بهترین لباس محلی داده می شود و اما در انتها با هم میبینیم تصاویری زیبا از عکاس معروف باتزایا | Batzaya، از فستیوال عقاب های طلایی.
جالب بود هنوز هم مغول ها مثل گذشته زندگی میکند