برنامه سفر دو روزه به بهشهر؛ شهری دیدنی و دلفریب

بهشهر یکی از شهرهای دیدنی استان مازندران هست و با اینکه جاهای دیدنی زیادی دارد اما آنطور که باید و شاید مسافران چندانی ندارد. با ما در برنامه سفر دو روزه به بهشهر همراه گردید تا شما را با شماری از معروف ترین دیدنی های بهشهر آشنا نماییم. در ضمن، اگر دوست دارید که هر چه بیشتر با جاذبه های دیدنی بهشهر آشنا شوید، می توانید سری به راهنمای سفر به بهشهر زده و حسابی کسب اطلاعات کنید.

روز اول سفر به بهشهر

تالاب میانکاله

شاید یکی از دورترین جاذبه های گردشگری بهشهر از مرکز آن همین تالاب میانکاله باشد که مسیری یک ساعته از مرکز شهر دارد. بازدید از تالاب میانکاله نیاز به مجوز از سازمان محیط زیست داشته و در صورتی که علاقه به پرنده نگری در تالاب ندارید، جاده ساحلی میانکاله می تواند برایتان جذاب باشد.

غارهای هوتو و کمربند

غارهای هوتو و کمربند یا به طور دقیق تر غار هوتو و غار کمربند مربوط به دوران پیش از تاریخ ایران باستان است و در شهرستان بهشهر، روستای تروجن (شهیدآباد) واقع شده اند. این اثر در تاریخ 23 فروردین 1346 با شماره 746 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. غار هوتو در روستای تروجن (شهیدآباد)، در دامنه رشته کوه البرز، رو به غرب، در ابتدای ورودی شهر بهشهر و در فاصله پنجاه متری جفت خود یعنی غار کمربند قرار گرفته و دارای دو مدخل در دو ارتفاع مختلف و یک سوراخ تهویه در سقف است. وجود رودخانه ای که از مقابل این غار می گذرد هم آن را تبدیل به مکانی مطلوب برای سکونت انسان غارنشین کرد.

غار هوتو و غار کمربند به لحاظ کشف اسکلت انسان با قدمت حدود ده هزار سال معروفیت جهانی دارند. اهمیت این مورد از معروف ترین دیدنی های بهشهر و آثار کشف شده در آنها تا به اندازه ای است که در برخی موارد از این غارها به عنوان معدن طلای انسان شناسان یاد شده است. اسکلت های بدست آمده از این غارها به انسان هوتو مشهور هست. تصاویری از این اکتشافات که در بین سالهای سال 1327 و 1329 شمسی و در بازه های زمانی مختلف به سرپرستی کارلتون استیونز کون، استاد دانشگاه پنسیلوانیا آمریکا انجام شده، در بخش بایگانی موزه باستان شناسی و انسان شناسی دانشگاه پنسیلوانیا موجود است.

انسانهای غار هوتو از آخرین نسل از انسان های غارنشین و شکارگر بودند. بعد از این نسل، انسان با یادگیری کشت دانه و کشاورزی به تدریج از غارها بیرون آمد و با یکجانشینی اجتماعات کوچک در کنار زمین های کشاورزی را پدید آورد. این غار در در دوره پلیستوسن و بر اثر ضربات موج آب درون صخره ای از جنس سنگ آهک بجا مانده از دوره ژوراسیک تشکیل شده است.

روز دوم سفر به بهشهر

باغ چهلستون اشرف یا پارک ملت

باغ چهلستون اشرف یا باغ کاخ شاه مربوط به دوره صفوی است و در خیابان شهید هاشمی نژاد، ساختمان شهرداری واقع شد. این مورد از معروف ترین دیدنی های بهشهر در تاریخ 18 مهر 1356 با شماره 1537 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. در این باغ از شیب زمین بهره گیری شده و جنگل و کوههای پیرامون هم آن را زیباتر کرده است. این باغ که به پارک ملت بهشهر شهرت دارد، با ابعاد 170 متر عرض و550 متر درازا در سال 1021 ق و به دستور شاه عباس بزرگ طرح ریزی و طی چند سال احداث شد.

این جاذبه محل بارعام و تشریفات شاه عباس بزرگ و پذیرایی از میهمانان بوده است. این باغ دارای دو خیابان اصلی بوده که محور طولی آن با چشم اندازی به سوی شمال و دریا است و در نقطه تقاطع آنها هم استخر بزرگ باغ قرار دارد.

کاخ صفی آباد

کاخ صفی آباد مربوط به دوره صفوی است و در بهشهر، پایگاه نیروی هوایی واقع شد. این بنا در تاریخ 15 دی 1310 با شماره 58 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. کاخ صفی آباد در سال 1010 هجری قمری و به فرمان شاه عباس ساخته شد. شاه عباس اول به دلیل علاقمندی به فرزندش، این بنا را کاخ صفی آباد نامگذاری کرد. این کاخ در بالای کوهی مشرف به بهشهر قرار داشته و از بناهای تاریخی و باشکوهی است که در دوران قاجار به علت بی توجهی به کلی ویران شد ولی در دوره پهلوی و به دستور رضا شاه با همان شیوه و ویژگی معماری عصر صفوی بازسازی گشت.

باغ چشمه عمارت

در دامنه ارتفاعات جنوبی بهشهر، چشمه سارهای فراوانی وجود دارند. یکی از پرآب ترین این چشمه ها هم چشمه عمارت بوده که امروزه بیش از نیمی از آب شهر را تامین می کند. در دوره صفویه و در این محل عمارتی در دو طبقه با نقشه مربع مستطیل بنا شد. اکنون تنها یک جرز از طبقه اول آن باقی مانده است. براساس برنامه سفر دو روزه به بهشهر باید بدانید که راههای اصلی دسترسی بنا از طریق چهار ایوانی بوده که دو به دو با هم قرینه هستند و در دو سوی آنها اتاق های قرینه وجود دارند.

بنا مزین به کاشی کاری و نقاشی در سردر ایوان ها، داخل صفه ها و اطراف طاق نماها بود. باغ چشمه عمارت دارای ویژگی هایی در سیستم آبرسانی است و گردش و بازی با آب آن در نوع خود در سطح کشور یگانه است. با توجه به بررسی های بعمل آمده، آب با استفاده از قوانین فیزیکی و از طریق تنبوشه های سفالی آب به طبقه بالا و به حوضچه پخش هدایت میشد و سپس، با استفاده از همین تنبوشه ها وارد چهار حوضچه واقع در صفه های طبقه اول شده و از بالا به صورت آبشار به چشمه وسط و چهار حوض بزرگ محوطه سرازیر میگشت.

باغ عباس آباد

مجموعه عباس آباد از آثار تاریخی استان مازندران است. مجموعه باغ های عباس آباد در 9 کیلومتری شهرستان بهشهر و در دامنه رشته کوههای البرز قرار گرفته و از جمله مهمترین و بزرگترین باغ های تاریخی ایران است. این مجموعه شامل سد عباس آباد، مخزن و دریاچه سد، گل باغ، کاخ، گرمابه، آسیاب آبی و دو برج آجری می شود. این مجموعه به دستور شاه عباس بزرگ در سالهای 1020 و 1021 ه‍.ق در بخشی که پیشتر خرگوران نام داشت، ساخته شده و هم اکنون مهمترین باغ ناکویری ایران به شمار می آید. گستره آن هم نزدیک به 600 هکتار است.

سد دریاچه با گنجایش 600 هزار مترمکعب از نوع مخزنی بوده و جنس دیواره سد از ساروج هست. این سد توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره 745 در زمره آثار تاریخی و فرهنگی ایران قرار گرفت. دریاچه طبیعی عباس آباد با وسعتی بالغ بر 10 هکتار با عمارتی در مرکز آن که در زمان آبگیری دریاچه، عمارت با ارتفاعی بالغ بر 18 متر به زیر آب می رود و فقط سقف آن همراه با درختچه هایی نمایان است، بسیار دیدنی هست. در میان مرکز دریاچه مصنوعی عباس آباد بهشهر بنایی آجری به شکل چهار طاقی وجود دارد که زمانی سطح فوقانی آن بستر بنایی با مصالح چوب و سقفی سفالی را تشکیل می داد. اساس چهار طاقی بر روی 8 جرز در پیرامون و 1 جرز در مرکز بنا گردید.

ابعاد جرزها به صورت تقریبا 4*4 متر بوده که بر روی یک سکو قرار گرفته اند. آنچه مهم جلوه می کند، عدم وجود پله آجری در بنا و اطراف چهار طاقی هست. این امکان وجود دارد که نخست بنای فوق جهت مقاوم سازی سد احداث گردیده باشد و سپس، با توجه به آبگیری سد به آن کاربری تفریحی داده باشند. با بررسی های مکرر میدانی پیرامون شیوه انتقال آب به دریاچه دانسته شد که در آن زمان آب دو چشمه مهم قوری چشمه و سرچشمه را از بالادست براساس اختلاف سطح شیب دار و همچنین با بکارگیری تنبوشه که توسط دیواری آجری محافظت می گردید، به قسمت فوقانی هدایت می نموده اند.

احتمالا براساس اختلاف ارتفاع دو چشمه مذکور نسبت به چهار طاقی و همچنین قانون ظروف مرتبطه، تنبوشه آب به صورت فواره حوض مرکزی را پر می نموده و آنگاه سرریز آب آن توسط آبراه ها به حوض های دیگر تقسیم و سپس مازاد آن از چهار طاقی به داخل استخر می ریخته است. براساس برنامه سفر دو روزه به بهشهر باید بدانید که جهت کاربری تفریحی عمارت داخل استخر، دسترسی به آن از طریق یک پل چوبی اسکله مانند که آن را در جهت شمال بنای مذکور ایجاد نموده بودند، امکان پذیر می گردید. اما بنای عمارت علاوه بر کاربردی تفریحی دارای کاربری علمی و فنی در سدسازی هم بوده است.