تاثیر تنفس و آلودگی هوا روی مغز

نمناک/مغز یکی از مهمترین ارگانهای بدن است. همه تغییرات بدن بر مغز تأثیر می گذارد بنابراین تنفس نیز روی مغز اثر می گذارد. تنفس فرآیندی است که با استفاده از آن اکسیژن به دست می آوریم و دی اکسید کربن را از طریق ریه های خود دفع می کنیم.

اثرات تنفس روی مغز چیست؟

تنفس بخش بسیار مهمی از تکنیک های مراقبه و رشته هایی مانند یوگا است. مطالعات نشان می دهد که بین تنفس و آرامش مبتنی بر مکانیسم های مغزی رابطه وجود دارد. تنفس عمیق برای مقابله با استرس یا هراس عالی است.

مغز مانند هر بافت بدن دیگری در بدن ما، برای انجام وظایف خود به اکسیژن نیاز دارد. در کل سیستم عصبی مرکزی حدود 350 نورون توزیع شده است. آنچه سبب متمایز شدن آنها می شود، این است که آنها سریعتر عمل تنفس را فعال می کنند یعنی این نورون های خاص وقتی سریعتر نفس می کشیم بیشتر فعال می شوند.

این فرایند مهم است زیرا این نورون ها قسمتهای دیگر مغزمانند وحشت، خواب و استرس را تحریک می کنند بنابراین ، یکی از اثرات تنفس روی مغز ارتباط مستقیم با چنین احساساتی دارد.

با تنفس صحیح می توان سبب کاهش استرس و اضطراب شد وشرایط ترس را بسیار مؤثرتر اداره نمود. در تمرینات یوگا و مراقبه از تنفس کنترل شده ، ریتمیک یا عمیق استفاده می شود. در این تنفس باید به جای قفسه سینه از دیافراگم نفس بکشید.

تکنیک های تنفسی برای زایمان به مادران کمک می کند تا با درد زایمان کنار بیایند و بتوانند راحتتر ان را تحمل کنند. کنترل تنفس شما سلاحی است که می توانید برای مقابله با کارهای روزمره از آن استفاده کنید.

اثر آلودگی هوا بر روی مغز و توانایی تفکر

این روزها قرنطینه به یکی از مسئله های مهم ما تبدیل شده است، زیرا دیگر نمی توانیم اوقات زیادی را در کنار خانواده و دوستانمان باشیم. شاید برایتان جالب باشد که همین کمبود تعامل، روی محیط اطراف ما نیز اثرگذار بوده است.

هنگامی که افراد کمتر رانندگی می کنند، تولیدات کاسته می شود و ... سطوح کربن دی اکسید هم در بیرون از منزل افت می کند ؛ به طوری که در ماه می سال 2020، سطوح کربن دی اکسید 17 درصد افت داشته است.

افزایش کربن دی اکسید زمانی اتفاق می افتد که میزان آلودگی هوا بالا باشد و سوخت های فسیلی زیادتر بسوزند. همه این عوامل که به دلیل تغییرات سبک زندگی اتفاق افتاده است، روی توانایی تفکر ما اثر گذار است.

رابطه بین آلودگی هوا و بیماری های نورولوژیکی

اگر به تیتر های وب سایت های علمی نگاهی بیاندازید، رابطه ی بین آلودگی هوا و بیماری های نورولوژیکی را خواهید دید. مطالعات زیادی در این باره انجام شده است و نشان می دهد افرادی که بیشتر در معرض آلودگی قرار می گیرند، 30 درصد احتمال بیشتری برای ابتلا به ام اس دارند. آن ها همچنین خطر ابتلا به پارکینسون را با افزایش آلودگی هوا بیشتر می دانند.

آلودگی هوا همچنین با بیماری آلزایمر در افراد سالخورده هم ارتباط دارد. آلودگی های موجود در هوا پروتئین های مغز را از بین می برد؛ مخصوصاً آلودگی هایی که توسط سوخت، بنزین، گاز، زغال و چوب ایجاد می شود و آن ها را تنفس می کنیم و همین سم ها وارد جریان خون می شوند.

تاثیر آلودگی هوا بر نوزادان و کودکان

نوروتوکسین در سیستم عصبی تاثیر منفی روی عملکرد مغز دارد و سیستم تنفسی و قلبی عروقی انسان را دچار مشکل می کند و عاملی برای سرطان، حمله قلبی، سکته و مرگ زودرس خواهد بود. همچنین کودکان نیز بیشتر در معرض خطر قرار می گیرند.

مادرانی که در دوران بارداری در معرض آلودگی هوا هستند، احتمال اینکه کودکان آن ها به مشکلاتی مثل نقص توجه، رفتار های وسواسی یا دیگر رفتارهای عجیب و غریب دچار باشند، بیشتر است. معمولا سطح استرس آن ها نیز بالاتر از کودکان دیگر خواهد بود. پس افزایش نوروتوکسین ها برای مغز به شدت مضر است و روی مغز نوزادان نیز اثر منفی دارد.

غلظت بالای کربن دی اکسید تاثیر منفی روی قدرت ادراک نیز دارد و وضعیت را برای ما ناامن می کند. جالب است بدانید که افزایش سطح کربن دی اکسید در محیط داخل خانه هم اتفاق می افتد. حتی در اداره ها و کلاس های درس نیز افراد کربن دی اکسید زیادی بیرون می دهند و از آنجا که تهویه هوا به طور گسترده در دسترس نیست، این خطر در محیط های داخلی هم وجود دارد.

به همین دلیل است که با وجود محدودیت های سفری در کل کشور و رفت و آمدها، باز هم آلودگی هوا کمتر نشده و غلظت کربن دی اکسید بالا است.

تنها کاری که ما می توانیم در روز های قرنطینه برای خودمان انجام دهیم، این است که از دستگاه های تهویه هوا استفاده کنیم و اگر آن ها را در اختیار نداریم، پنجره ها را باز بگذاریم و اجازه دهیم که مقداری از کربن دی اکسید ها توسط گیاهان جذب شوند و غلظت آن در محیط داخل منزل افزایش پیدا نکند.