بازیگران مردی که منجر به توقیف یک فیلم شدند! + عکس

سینمادیلی/ ‍به بهانه توقیف «قاتل و وحشی» به مرور شخصیت هایی که منجر به توقیف یک فیلم شدند می پردازیم:

عزت الله انتظامی در «حاجی واشنگتن»: «حاجی واشنگتن» تصویری کم و بیش غلوآمیز و کاریکاتوری از زندگیِ حسینقلی خان صدرالسلطنه، ‏اولین سفیر ایران در آمریکا، به نمایش می گذارد. سال 1361 بعد از نمایش فیلم در جشنواره ی فجر، برخی شعار «مرگ بر حاتمی» سر دادند و بعضی حساسیت ها باعث شد «حاجی واشنگتن» سال ها بدون دلیل منطقی در توقیف به سر ببرد.

اکبر عبدی در «آدم برفی»: عباس که سودای مهاجرت به آمریکا دارد، تصمیم می گیرد با پوشیدنِ لباس زنانه و گریم، خودش را به عنوان یک زن جا بزند و با ازدواجی صوری با مردی آمریکایی به آرزوی دیرینه ای جامه ی عمل بپوشاند. اکبر عبدی با چنان ظرافتی نقش یک زن را بازی می کند که تشخیص دادن او به عنوان یک مرد دشوار می شود. «آدم برفی» سه سال به همین دلیل توقیف بود و حتی پس از اکران نیز واکنش های تندی را برانگیخت.

نوید محمد زاده در «عصبانی نیستم!»: نوید جوان عاشق پیشه و دانشجوی اخراجی است که به هر دری می زند بن بست است. «عصبانی نیستم!» تصویری همدلانه از جوانان در یک دوران ارائه می دهد و تصویری نمادین از وضعیت جامعه در ابتدای دهه ی نود ترسیم می کند. موضوعی که باعث شد فیلم 5 سال در توقیف باقی بماند و تنها به شرط 17 دقیقه سانسور و حذف پایانِ فیلم اجازه ی اکران پیدا کند.

پرویز پرستویی در «مارمولک»: رضا مارمولک خلافکاری است که برای فرار از دست قانون، لباس روحانیت به تن می کند. با توجه به تصویری که از روحانیت در فیلم ها و سریال های قبل از انقلاب ارائه شده، بازی در نقش یک روحانی سال ها پس از انقلاب همچنان یک تابو به حساب می آمد و پرداختن به داستانی با محوریتِ زندگی روحانیون حساسیت برانگیز بود. اما «مارمولک» به یکباره از تمامی خطوط قرمز عبور می کند. نمایش فیلم در جشنواره و اکران آن به جنجالی تمام عیار تبدیل شد و کار به شورای عالی امنیت ملی کشیده شد.

حمید فرخ نژاد در «به رنگ ارغوان»: هوشنگ مأمور امنیتی است که مأموریت می یابد به شکل نامحسوس رفتار یکی از اعضای گروهی ضدانقلاب را زیر نظر بگیرد. اما هوشنگ به جای مراقبت از سوژه، رفته رفته عاشق دختر او می شود. با دستور مستقیم وزیر وقت اطلاعات از نمایش فیلم در جشنواره بیست و سوم فجر جلوگیری شد تا «به رنگ ارغوان» پنج سال در محاق توقیف باشد.

بهرام رادان در «سنتوری»: نوازنده ای معتاد که عبا به تن دارد. در همین حد هم «سنتوری» دلایل کافی برای توقیف شدن در اختیار مخالفانش قرار می دهد اما مشکل «سنتوری» ابعادی گسترده و پیچیده تری دارد. علی سنتوری جوان هنرمند و بااستعداد است که لای چرخ دنده های تضاد میان سنت و مدرنیته در جامعه ی ایران گیر اُفتاده، اسیر اعتیاد شده، زندگی اش را از دست داده و خودویرانگری را در پیش گرفته نتیجه اینکه «سنتوری» هم هیچگاه اکران عمومی نشد.