کدام خوراکی ها علاوه بر هویج برای چشم مفیدند؟
امروزه چشم ها نتنها برای دیدن که برای انتقال احساس و ایجاد و حفظ رابطه اهمیت دوچندانی یافته اند.
نظریه انتقال ویروس از طریق چشم نیز لزوم توجه به بهداشت و سلامت چشم را به سطحی بالاتر ارتقا داده است و این در حالی است که با رعایت برخی نکات تغذیه ای می توان سلامت چشم و تقویت بینایی را تضمین کنیم.
چشم پزشک فانتین ولی، گفت: بهترین ویتامین ها برای سلامت چشم ویتامین A، ویتامین C، ویتامین E و ویتامین های گروه B هستند.
استفاده از مکمل ها جزئی از ملزومات زندگی مدرن شده است در حالیکه تغذیه متناسب می تواند مواد مورد نیاز بدن را تامین کرده و به حفظ سلامت افراد کمک کند.
چشمان ما به یک تعادل حیاتی از ویتامین ها نیاز دارد تا بینایی ما را در بهترین حالت حفظ کند، به ویژه در دوران افزایش سن؛ اگر برخی ویتامین ها مانند A و B12 به اندازه کافی دریافت نشوند احتمال ابتلا به بیماری های چشمی که منجر به کاهش بینایی و حتی کوری می شوند افزایش می یابد.
در بسیاری از موارد، داشتن یک رژیم غذایی متعادل همراه با مقدار زیادی میوه و سبزیجات برای سلامت چشم کافی است و تنها در صورت ابتلا به برخی بیماری های جدی چشم ممکن است لازم باشد مکمل های ویتامین نیز مصرف شود.
مهمترین ویتامین های لازم برای تیزبینی در این 4 گروه قرار دارند:
1. ویتامین A
سونیر جی گارگ، پزشک و استاد چشم پزشکی از دانشگاه توماس جفرسون می گوید: "همه ما شنیده ایم که هویج برای چشم مفید است. این به دلیل وجود مقادیر بالای ویتامینA درآن است.
گارگ تاکید می کند که ویتامین A هم برای بخش جلویی چشم که قرنیه نام دارد و هم برای پشت چشم که شبکیه نامیده می شود مهم است.
هنگامی که در یک رژیم غذایی کمبود ویتامین A وجود داشته باشد می تواند به قرنیه و شبکیه و بینایی آسیب برساند؛ همچنین ممکن است برای دید در نور کم مشکل داشته باشید.
خوشبختانه این نوع کاهش بینایی اغلب با بازگشت سطح ویتامین A به حالت طبیعی بهبود می یابد. سیب زمینی شیرین، کدو حلوایی، هویج و تخم مرغ، به ترتیب، میزان قابل توجهی از این ویتامین دارند.
2. ویتامین های گروه B
B6 ، B12 و اسید فولیک می توانند با جلوگیری از انحطاط ماکولای وابسته به سن (AMD)، وضعیتی که در آن شبکیه با افزایش سن ضعیف شده و باعث تاری دید می شود، به بهبود سلامت چشم کمک کند.
یک مطالعه وسیع در سال 2009 نشان داد که احتمال ابتلا به AMD در زنانی که کمبود ویتامین B12 دارند دو برابر بیشتر از افراد با سطح B12 طبیعی است. علاوه بر این، زنانی که به مدت دو سال مکمل B6 ،B12 و فولات مصرف کردند 35 تا 40 درصد کمتر دچار AMD شدند.
کمبود ویتامین های گروه B همچنین می تواند منجر به مشکلات عصب بینایی شود که در کمبود شدید باعث کاهش بینایی یا لکه های کور خواهد شد. بادام زمینی، مرغ، اسفناج و پرتقال منابعی غنی از این ویتامین ها هستند.
3. ویتامین C
آب مروارید، بروز نواحی ابری که روی عدسی چشم، از جمله مهمترین مشکلاتی است که با افزایش سن، بدتر می شود. ویتامین های C و E آنتی اکسیدان هایی قوی هستند که خطر بروز آب مروارید را کاهش می دهند.
آنتی اکسیدان ها به محافظت در برابر رادیکال های آزادی که می توانند باعث تغییر لنز در چشم و ایجاد ابری که بینایی را مختل می کند شود کمک می کنند.
چندین مطالعه نشان داده است که دریافت روزانه ویتامین C می تواند از پیشرفت آب مروارید جلوگیری کند اما مراقب باشید که زیاد مصرف نکنید زیرا یک مطالعه بسیار گسترده در سال 2013 نشان داد که دریافت بیش از 500 میلی گرم ویتامین C برای مردان سیگاری یا چاق ضرر داشته باشد.
ویتامین C همچنین می تواند با تقویت عروق خونی در چشم که از شبکیه چشم پشتیبانی می کنند روند پیشرفت AMD را کند کند. یک مطالعه بزرگ در سال 2016 نشان داد که افرادی که ویتامین C بیشتری مصرف می کنند به طور قابل توجهی کمتر دچار AMD می شوند.
فلفل دلمه ای رنگی، توت فرنگی، پرتقال، بروکلی و اسفناج مقادیر قابل ملاحظه ای از این ویتامین دارند.
4.ویتامین E
این ویتامین نیز به عنوان یک آنتی اکسیدان در بدن عمل می کند و مطالعات نشان می دهد که ممکن است باعث عدم از دست دادن بینایی در سنین بالا شود.
مصرف یک رژیم غذایی غنی از ویتامین E یا مصرف مکمل های ویتامین E برای مدت طولانی می تواند به جلوگیری از آب مروارید و AMD کمک کند.
برای دریافت روزانه این ویتامین مصرف بادام، روغن آفتاب گردان، آووکادو و فلفل دلمه ای قرمز توصیه شده است.