دغدغه این روزهای هنرمندان صنایع دستی

ایسنا/ براساس آخرین خبرهای بدست رسیده، بیکاری دغدغه این روزهای هنرمندان صنایع دستی است.

فریاد از کرونا، کالاهای چینی و بی خیالی

ناصر پرهیزگار، هنرمند پیشکسوتی که سابقه ای 35 ساله در حرفه دست بافته های ایلیاتی دارد، در چندین نمایشگاه داخلی و خارجی شرکت کرده است. او درباره وضعیت هنرمندان در روزهای کرونایی، بر این باور است که «وضعیت صنایع دستی پیش از شیوع ویروس کرونا نیز چندان جالب نبود، اما ضربه آخری که توسط کرونا زده شد، بسیاری از برنامه ها همچون برگزاری نمایشگاه ها را تحت شعاع قرار داد. بطور کلی بازار صنایع دستی پیش از کرونا و بدلیل پایین آمدن ارزش پول ملی، نبود امکانات صادراتی و تاثیراتی که تحریم ها گذاشته بودند بسیار آسیب دیده بود.»

او ادامه می دهد: کالاهای صنایع دستی ایران توسط استادکاران حرفه ای و با بهترین کیفیت ها ساخته می شوند و بهترین مشتری های این محصولات گردشگران خارجی یا ایرانی های خارج نشین هستند. این درحالی است که با افزایش تحریم و کاهش رفت وآمدها که حالا بواسطه کرونا بسیار کمتر هم شده است، بخش اصلی خریداران محصولات صنایع دستی دیگر وجود ندارند. از سوی دیگر، گرانی و کاهش ارزش پول ملی باعث می شود که مشتری های داخلی نیز از بضاعت کمتری برای خرید صنایع دستی برخوردار باشند.

این هنرمند پیشکسوت یکی دیگر از مشکلات اصلی بازار صنایع دستی را وجود کالاهای چینی عنوان می کند و می گوید: حدود 20 سال پیش ورود فرش چینی به کشور ممنوع شد، اما در حوزه های دیگر و بویژه در سالهای اخیر انواع و اقسام کالاهای چینی از زیورآلات گرفته تا سفال با قیمت های ارزان وارد بازار ایران شده اند. این در حالی است که با توجه به اینکه کالاهای ایران از کیفیت بالایی برخوردارند، قیمت بیشتری هم دارند و به همین خاطر بسیاری از خریداران، کالای چینی را به کالای ایرانی مشابه ترجیح می دهند.

پرهیزگار در ادامه از صنایع دستی ایران بعنوان میراث کهنی یاد می کند که پر از عشق است و حرف از محبت و صلح می زند. او در همین زمینه یادآور می شود: طرحهایی که در آثار صنایع دستی ایرانی بکار می روند، همگی پیوند عمیقی با طبیعت و زیبایی دارند و هیچ گونه خشونتی در آنها دیده نمی شود. اما، متاسفانه یکی از قربانی های اصلی تحریم ها صنایع دستی و محصولات تولید شده بود که همگی در حال از بین رفتن هستند.

این هنرمند پیشکسوت همچنین درباره کمکهایی که معاونت صنایع دستی می توانست در ایام کرونا به هنرمندان این حوزه کند، توضیح می دهد: ساده ترین کاری که می توانستند انجام دهند این بود که به هنرمندان این حوزه با در نظر گرفتن وام، کمک مالی کنند؛ اما با وجود صحبت هایی که در این زمینه مطرح شد، این اتفاق نیفتاد. بصورت کلی، در سالهای اخیر وعده های زیادی داده شد که تقریبا هیچ کدام از آنها عملی نشده اند. من به شخصه بعد از سالها فعالیت در حوزه صنایع دستی هنوز بیمه نیستم و با وجود آنکه چند سال پیش درخواست وام داده بودم، هنوز موفق به دریافت آن نشدم و اصلا رهایش کردم.