اگر در خانه بیمار آلزایمری دارید که بدخلق است، بخوانید

دکتر نیما گنجی روانشناس به بیان مسائل پیرامون مبتلایان به آلزایمر و خانواده هایشان پرداخت و گفت: فضای آرام و دور از تنش خانه می تواند بدخلقی های بیمار را بهبود بخشد؛ همچنین موقعیت های جدید، سر وصدا، افراد متعدد، اصرار و تحت فشار قرار دادن بیمار برای به یاد آوردن یا انجام فعالیت های پیچیده ممکن است در بیمار اضطراب ایجاد کند که در این صورت رکود توانایی ذهنی بیمار بیشتر می شود.

این روانشناس با بیان اینکه مراقبت از بیماران مبتلا به آلزایمر نیازمند صرف هزینه جسمی و احساسی است، اظهار کرد: احساس خشم، گناه، استرس، ناامیدی، نگرانی، غم و انزوا در افرادی که از بیماران مبتلا به آلزایمر مراقبت می کنند معمول است. مراقبت از بیمار حتی ممکن است سلامتی جسمی مراقبین را به خطر بیندازد، بنابراین مراقبین باید به خاطر خود و بیمارشان حتماً مراقب سلامتی خود باشند.

به گفته وی، مطالعه هر چه بیشتر در مورد بیماری آلزایمر، مشورت خواستن از افراد مختلف مانند پزشکان و روانشناسان و اعضای تیم درمان، کمک خواستن از دوستان و اعضای خانواده در مواقع نیاز، در نظر گرفتن اوقات استراحت و تفریح به طور روزانه، وقت گذراندن در جمع دوستان، مراقبت از سلامتی و انجام معاینات منظم توسط پزشک، خوردن غذاهای سالم و ورزش منظم و شرکت کردن در انجمن های حمایتی می تواند مسیر مراقبت از بیماران مبتلا به آلزایمر را برای خانواده هایشان هموارتر کند.

گنجی با بیان اینکه آلزایمر در زنان بیشتر از مردان مشاهده می شود و غالبا در افراد بالای 65 سال بروز می کند، ادامه داد: علائم این بیماری با از دست دادن قدرت حفظ اطلاعات بخصوص حافظهٔ کوتاه مدت در دوران پیری آغاز شده و به تدریج با از دست دادن قدرت تشخیص زمان، افسردگی، از دست دادن قدرت تکلم، گوشه گیری و سرانجام مرگ در اثر ناراحتی های تنفسی به پایان می رسد. مرگ پس از پنج تا ده سال از بروز علائم اتفاق می افتد؛ اما بیماری حدود بیست سال قبل از ظهور علائم آغاز شده است.

این روانشناس به برخی مواردی که خانواده های دارای سالمند به آن باید توجه کنند اشاره کرد و گفت: خانواده های دارای سالمند باید به علائمی نظیر اختلال حافظه به گونه ای که فعالیتهای روزانه را دچار اشکال می کند، مشکلات در انجام کارهای عادی مثلاً فراموش می کند غذا بپزد، ضعف بیان و استفاده از کلمات نامناسب برای صحبت کردن، گم کردن زمان و مکان مثلاً روز و شب، جابه جا گذاشتن اجسام مثلاً ساعت را روی گاز می گذارد و... به عنوان علائم ابتدایی این بیماری توجه کنند و هوشیار باشند.

گنجی معتقد است که خانواده های مبتلایان به آلزایمر باید بیماران را از محیط های پر استرس دور نگه دارند و ورزش منظم، پرهیزهای غذایی، حضور در محیط مفرح و شاد، انجام فعالیت های اجتماعی و فعالیت های فکری متناسب با سطح عملکرد شناختی، استفاده از روش های بازتوانی شناختی، ورزش منظم را در برنامه روزانه بیمار قرار دهند.

وی با بیان اینکه بیماری آلزایمر، یکی از انواع زوال عقل و یک نوع اختلال عملکرد مغزی است که بتدریج توانایی های ذهنی بیمار تحلیل می رود، افزود: هنوز راه ثابت شده ای برای جلوگیری از ابتلا به آلزایمر وجود ندارد، چراکه عامل یا عوامل اصلی ابتلا به این بیماری ناشناخته است. پژوهش ها نشان می دهند که دیابت و هر بیماری دیگری که بر قند خون تأثیر داشته باشد، در عملکرد مغز و سیستم اعصاب اختلال وارد می کند.

این روانشناس به بیان راهکارهایی برای پیشگیری از آلزایمر پرداخت و گفت: کنترل موارد مهمی که بر سلامت قلب تاثیر دارد، مانند، فشارخون بالا، چاقی و دیابت ممکن است بتواند به پیشگیری از ابتلاء به آلزایمر کمک کند. همچنین افزایش تحرک و فعالیت جسمی، ارتباطات اجتماعی، رژیم غذایی سالم می تواند، خطر ابتلاء به آلزایمر را کاهش دهد.

گنجی معتقد است که برای پیشگیری از آلزایمر، استفاده از ذهن مثل یادگیری دو زبان و حل جدول، معاشرت با دیگران، انتخاب زندگی سالم، کنترل کلسترول، جلوگیری از چاقی، تغذیه سالم، مصرف مرتب امگا3 و ماهی، ورزش کردن و توجه به فشار و قند و پیشگیری از ضربه سر کمک کننده است. همچنین بیماری لثه می تواند مشکل حافظه در بیماران آلزایمری را تشدید کند. محققین دریافته اند زوال عقل در افرادی که توامان آلزایمر و بیماری لثه دارند سریعتر است.

این عصب روانشناس ادامه داد: در موارد پیشرفته بیماری آلزایمر، شناخت بیمار شدیدا مختل شده و متوجه مسائل اطراف خود نیست اما اخیرا از طریق برخی روشهای پیشرفته درمانی و بازتوانی عصب شناختی مانند لورتا، می توان تا حد زیادی مسایل خلقی، اضطرابی، مشکلات رفتاری وحتی کارکردهای شناختی این بیماران را بهبود بخشید و یا حداقل از اضمحلال آن کاست.