واقعیت های جالب درباره ناف

الو دکتر/ آنچه در مورد ناف ایجاد نگرانی می کند: گروهی از محققان دانشگاه ایالت کارولینای شمالی از ماه فوریه درباره میکروب هایی که در ناف زندگی می کنند، تحقیق کرده اند و به پروژه خود نام "زندگی های گوناگون در ناف” را اختصاص داده اند.

تحقیق عجیبی به نظر می آید، اما واقعیت این است که ناف مکان بسیار مناسبی برای تحقیق درباره انواع میکروب هاست. دکتر Jiri Hulcr سرپرست تحقیقات و معاون پژوهشی پروژه ، می گوید:

"ما در تلاش برای ارتقاء دانش خود، در باره نقش باکتری ها ، در جهان هستیم. باکتری ها همیشه روی پوست و در بدن ما وجود دارند. در حقیقت تعداد باکتری های روی پوست و داخل بدن ما، از تعداد سلول های بدن ما ، بیشتر اند. هر فرد تقریباً حامل 100 تریلیون میکروب است؛ در حالی که بدن تنها حدود 10 تریلیون سلول دارد.

بر خلاف برخی قسمتهای بدن مانند بینی و زیر بغل ، چیزی در داخل ناف پنهان نمی شود. با وجود اینکه اکثر مردم بطور کلی سعی در نادیده انگاشتن نقش ناف خود ، دارند و هیج وقت به ناف خود مانند صورتشان اهمیت نمی دهند و آن را تمیز نمی کنند. به همین منظور باکتری های داخل ناف بدون هرگونه مزاحمتی، رشد می کنند. باور می کنید یا نه اما ناف محل بسیار مناسبی برای رشد باکتری ، در بدن انسان هاست. ”

میکروب های خوب و میکروب های بد

دانشمندان نزدیک به 500 نمونه مختلف از انواع موجوداتی که درحفره ناف زندگی می کنند را، شناسایی کرده اند-یک تصویر عجیب از حیات وحش و میکروب هایی که در بدن انسان ها زندگی می کنند! گوناگونی این میکروب ها بر اساس نوع فرهنگ و روش زندگی افراد متفاوت است. لازم نیست یک میکروب شناس حرفه ای باشید تا وجود این گوناگونی را درک کنید.درباره ناف

اما چه نوعی از باکتریها حفره ناف را به عنوان زیستگاه خود انتخاب می کنند؟

جواب این است:هر نوع باکتری که فکرش را می کنید. دکتر هالکر اظهار می دارد:تیم وی دو نوع عمده از باکتری را روی پوست پیدا کرده اند:به نامهای Streptococcus و .Staphylococcus اما اکثر باکتری های موجود در بدن بی ضرر هستند. به زبان دیگر انسان ها برای بقاء ، به این نوع باکتری ها نیاز دارند. مانند ارتباطی که حیوانات با جنگل و محیط زندگی خود دارند.

وجود باکتری ها به نوبه خود مضر نیست. فقط تحت شرایطی خاص، می توانند به بدن آسیب رسانده و سبب بیماری شوند. مانند زمانی که سیستم ایمنی فرد ، ضعیف شده و یا دچار زخم های پوستی شده باشد. از جمله آسیب هایی که تحت تاثیر آفتاب سوختگی ایجاد می شود. در نتیجه در شرایط عادی لزومی ندارد، نگران میکروب های داخل ناف خود باشید.

واقعیت های بیشتر در مورد ناف

از دکتر هاکلر و چند تن دیگر از متخصصات خواسته شد تا ما را با آنچه تاکنون در مورد ناف خود نمی دانستیم، آشنا کنند. 7 بخش زیر ، یافته های جالب آنها در این خصوص است.

1- داشتن ناف توخالی یا حفره ای

گروه تحقیقات هاکلر از شرکت کنندگان در تحقیق خود، در خصوص شکل ناف آنها، توخالی (حفره ای) یا توپر (بیرون زده) سئوال کرده بودند و نتایج نشان داده است تنها 4% از افراد ، دارای ناف بیرون زده هستند.

2- شما در خصوص شکل ناف خود قدرت انتخاب ندارید

بر اساس نظریه علمی ، ناف نمایانگر ارتباط بند ناف مادر با جنین او در داخل رحم است. بند ناف راه ارتباطی جنین برای تغذیه از بدن مادر است. و تامین کننده غذا ی ضروری زندگی، اکسیژن و راه دفع مواد زائد همچون دی اکسید کربن است. اینها گفته های دکتر کارن ماری جف پزشک بیماریهای زنان و زایمان دانشگاه علوم پزشکی کلولند است. بند ناف بلافاصله پس از تولد نوزاد از بین می رود و جایی که باقی می گذارد، شکل ناف را تشکیل می شود.

شکل نهایی ناف وابسته به عوامل متعددی است. بنا بر اظهارات دکتر بری اپلی ، جراح پلاستیک ایندیاناپلیس، یکی از این عوامل ، نحوه اتصال ناف به ماهیچه های زیرین آن است. عامل دیگر شلی یا سفتی پوست اطراف ناف است و میزان چربی زیر پوست و اینکه ناف چقدر مسطح یا بیرون زده باشد. او در وبلاگ خود اعلام می کند که اشکال و سایز ناف در افراد بسیار متفاوت و متغیر است.

3- شکل ناف شما تغییر خواهد کرد

در یک صورت خاص یعنی بارداری. بر اساس گفته دکتر جاف بزرگ شدن شکم مادر بر اثر رشد جنین در ماههای آخر بارداری باعث می شود، مادرانی که دارای ناف توخالی و حفره ای هستند بر اثر رشد شکم ، ناف بالا آمده و به شکل نافهای بیرون زده و توپر درمی آید. اما در اکثر مواقع تغییر زیادی در شکل ساختاری آن صورت نمی گیرید و بعد از زایمان به شکل اولیه خود بر می گردد.

4- آیا از شکل ناف خود رضایت ندارید؟

امکان عمل جراحی برای تغییر شکل آن وجود دارد. بله بسیاری افراد برای تغییر ناف خود به شکل مورد نظرشان دست به عمل جراحی زیبایی می زنند. به این عمل جراحی umbilicoplasty می گویند. مدیر بخش جراحی دانشگاه سان دیاگو و رئیس بخش جراحی پلاستیک بیمارستان اسکریپس مموریال آقای ریچارد چافو اظهار می دارد:محبوبیت استفاده از شلوار های جین فاق کوتاه و بلوزهای کوتاه زیر سینه در جوانان باعث افزایش غیر عادی درخواستها برای جراحی های زیبایی ناف شده است.

بر اساس آخرین نتایج بدست آمده از انجمن جراحی پلاستیک آمریکا ، بیش از هشت هزار عمل جراحی زیبایی ناف بین سالهای 2002 تا 2005 انجام گرفته است. که 92% افراد را خانمها تشکیل می دادند. بیشتر جراحی ها برای تبدیل نافهای توپر به مدل ناف توخالی انجام گرفته است.

5- فرم ایده آل شکل ناف

بر اساس تحقیقات دانشمندان دانشگاه میسوری که اشکال مختلف ناف را در بین مردان و زمان بررسی کرده اند،آنهایی که دارای ناف کوچک، عمودی و T شکل که با زائده کوچک پوست بودند از سایر افراد جذاب تر شناخته شدند. بر اساس پایان نامه آکی سینکون که فرضیه خود را در ژرنال فدراسیون انجمنهای بیولوژی تجربی آمریکا منتشر کرده است، داشتن ناف زیباتر می تواند شما را به همسری جذاب تر تبدیل کند

6- بعضی افراد بیشتر از بقیه دچار پرز ناف می شوند

مخصوصاً آقایان، افراد مسن و پر مو و آنهایی که دارای ناف توخالی و حفره ای هستند. بر اساس تحقیقات Karl Kruszelnicki محقق استرالیایی، که تاکنون نزدیک به 5000 نفر را با این مشکل بررسی کرده است،

بیان می کند که پرزهای موجود در ناف مخلوطی از تارهای لباس که در ناف گیر می کند و عرق بدن و سلولهای مرده پوست و باکتریهاست. به عنوان مثال بوی نامطبوعی که گاهی اوقات از ناف ، استشمام می شود، به علت رشد مقدار فراوانی باکتری در فضایی محدود است. به گفته دکتر هلکر بویی مثل بوی بد جوراب کثیف.

7- بر اساس گزارشات تیم هالکر مردم اغلب ناف خود به طور اختصاصی نمی شویند

اما چه چیز آن را بهداشتی و تمیز نگه می دارد؟ او می افزاید ” لازم نیست ناف خود را بسابید. همان قدر که دوش بگیرید کافی است. ”

8- قبل از سوراخ کردن ناف خود تامل کنید

معمولاً زخم حاصل از سوراخ کردن ناف نسبت به سایر قسمتهای بدن زمان بیشتری برای بهبود لازم دارد. (حداقل تا 9 ماه ) برای مثال زخم ناشی از سوراخ گوش یا ابرو 6 تا 8 ماه باقی می مانند. بر اساس تحقیقات مرکز سلامت خانواده آکادمی آمریکا هرچه زمان لازم برای بهبود کامل طولانی تر گردد، احتمال ایجاد عفونت نیز بیشتر خواهد بود.

استفاده از لباسهای تنگ نیز احتمال ایجاد عفونت را زیاد می کند. این مرکز استفاده از آویزهای سوزنی را توصیه کرده چرا که این نوع آویز ها نسبت به آویزهای حلقه ای التهاب و زخم کمتری ایجاد می کنند. می توان آویز حلقه ای را پس از بهبود کامل زخم استفاده کرد.