آیا ابن بابویه را برای مسیر ماشین رو صاف کردند؟

ایسنا/ بدنبال خبرهای منتشر شده، این سوال پیش می آید که آیا ابن بابویه را برای مسیر ماشین رو صاف کردند؟

قضیه چیست؟

بیش از گذشت یک ماه از انتشار نخستین خبرها از صاف کردن زمین قبرستان ابن بابویه با نام طرح ساماندهی قبرهای دومین قبرستان تاریخی پایتخت و از بین بردن بخشی از نشانه های آنچه در این محوطه به عنوان یک قبرستان تاریخی شناخته می شد، فیلمی از این محوطه تاریخی در فضای مجازی منتشر شد که فعالیت بیل مکانیکی کوچکی را نشان می داد که در حال کندن زمین است؛ نقطه ای که سنگ قبرها هم در آن به وضوح مشخص اند و اصلا جای زخم تیغ لودر بر تن سنگها را به وضوح نشان می دهد!

حالا همه چیز با هم می خواند، از یک سو سنگ قبرهایی که در طرح ساماندهی شکسته شده و پیمانکار جای آنها سنگهای یک دست کوچکی را نشانده و از سوی دیگر سنگ قبرهای قدیمی که به واسطه فرونشست زمین چندتکه شده و زیر سنگ خالی شده یا حتی تکه های قدیمی و شکسته شده سنگ که بین دیگر قبرها نشانه هایشان به روشنی دیده می شود.

تجربه اش را قبل ترها هم داشتند؛ از همین دو سه سال قبل برای امامزاده عبدالله که نبود تجربه نه تنها سنگ قبرهای قدیمی را از بین برد بلکه نشان اصلی یک قبرستان تاریخی را نیز در بخش ورودی امامزاده از بین برد و همه چیز صاف و یک دست شد با سنگهای مرمری و بعد از آن، تجربه این طرح منجر به این شد تا ابن بابویه در بخش وسیع تری نشانه های تاریخی را از دست بدهد. کارگران با یکسان کردن سطح زمین و قبرها، سنگ قبرهای قدیمی را که توانسته اند به هر روشی از دل زمین جدا کنند دست کم چندده میلی متر بالاتر از جای قبلی روی سیمان و مصالح سخت، جاساز می کنند و بعضا با این روش در بخشهایی زیر قبر زمین به مرور خالی می شود و سنگ قبرها به مرور نشست پیدا می کنند و می شکنند.

و حالا در کنار این همه تجربه، متولیان ابن بابویه گویا طرح جدیدتری در دست اجرا دارند. در مدت زمان حدودی سه تا چهار روز بخشی نوار مانند در ضلع شمالی قبرستان را که به در ورود و خروج بزرگراه آوینی می رسد تا شعاع حدود 100 متر صاف کرده اند و کارگران در حال کار می گویند؛ «خیری پیدا شده که می خواهد برای ایجاد فضای سبز و شاید ورود و خروج ماشین به قبرستان هزینه کند تا این مسیر ساماندهی شود»!

حالا همه نشانه ها صاف شده اند و بخشهای مسطح شده زمین و سنگ قبرها، نوع استفاده از این فضاها را نشان می دهد. در نقطه ای خانواده ای دور قبری نشسته اند و آش عصر روز تعطیل خود را می خورند و در نقطه های دیگر خدمه قبرستان در حال چیدن صندلی هایی به ردیف و پشت یکدیگر برای برگزاری مراسم هستند.

هر چند در پاسخ به همه اعتراضات، متولیان دو قبرستان تاریخی بطور دائم تاکید دارند که سنگ قبرهای قدیمی را سر جای اصلی خود برگردانده اند، اما به نظر می رسد حتی میراث فرهنگی هم نکته اصلی را برای این محوطه های تاریخی فراموش کرده است، آن هم نشانه هایی که اصلا به واسطه آنها «امامزاده عبدالله» و «قبرستان ابن بابویه» را در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رساندند، یعنی علاوه بر سنگ قبرهایی که امروز بخش زیادی از آنها به هر دلیلی از بین رفته اند، شاکله اصلی قبرستانی که نخستین گورستان ری و دومین قبرستان تهران هم محسوب می شود، از بین رفته است.