حقایقی در مورد سواستفاده از فیل ها در صنعت گردشگری

فیل ها از مهربان ترین، باهوش ترین و دوست داشتنی ترین موجودات جهان هستند. علاوه بر اینها، وقت گذرانی با این حیوانات تجربه ای خارق العاده بوده و بسیاری از گردشگرانی که به این کار علاقه دارند، فیل سواری را در فهرست برنامه سفرهای آینده قرار می دهند. نشستن پشت این حیوان بزرگ و پیمودن مسیرهای جنگلی ممکن است به نظر هیجان انگیز بیاید؛ اما وقتی این کار را انجام می دهید، متوجه می شوید که حس خوشایندی در مقابل انجام آن ندارید. در واقع، اگر در مورد فیل سواری و صنعت استفاده از حیوانات در گردشگری تحقیق کنید، حقایق تلخی را درباره آنها متوجه می شوید. در مورد سواستفاده ای که از حیوانات می شود و شرایط بسیار بدی که آنها در آن زندگی می کنند، می آموزید. سپس، به احتمال زیاد از خودتان شرمنده خواهید شد. اگر هنوز هم در مورد فیل سواری و شرکت کردن در ویژگی های منفی صنعت استفاده از حیوانات در گردشگری دودل هستید و تردید دارید، بهتر است این نوشتار را بخوانید تا حقایق تلخ در مورد سواستفاده از فیل ها در صنعت گردشگری را بدانید و رفتن به سیرک، باغ وحش و مراکز مشابه را تحریم کنید.

فیل ها تمام عمرشان را در اسارت می گذرانند

هم اکنون حدود 50 هزار فیل آسیایی وجود دارند و اتحادیه بین المللی حفاظت از محیط زیست که بیشتر با نام اختصاری «آی یوسی ان» IUCN شناخته می شود، آنها را در فهرست جانورانی که در خطر انقراض قرار دارند، جای داده است. فیل ها در هندوستان، تایلند، سری لانکا، لائوس، کامبوج و ویتنام برای سواری دادن و کار در سافاری ها استفاده می شوند. جامعه جهانی پشتیبانی از جانوران یا WAP گزارشی با عنوان "حیات وحش روی یک بند" بیرون داد که در آن به توصیف شرایط زندگی اسارت بار فیل ها در تایلند پرداخت. این گزارش از 118 مکان نام می برد که در آنها مجموعا بیش از 1600 فیل زندگی می کردند. بیشتر این مکان ها فیل سواری و سایر جاذبه های مورد علاقه گردشگران را به آنها ارائه می کردند. این گزارش بیان می کرد که بیش از نیمی از این حیوانات دوست داشتنی در شرایطی بسیار وحشتناک و تحت "محدودیت های بسیار شدید" زندگی می کردند. بسیاری از آنها اجازه نداشتند با سایر فیل ها ارتباط برقرار کرده و برخی از آنها اصلا مورد معاینه و بازرسی دامپزشک قرار نمی گرفتند. این حیوانات بی پناه وقتی تنها چند ماهه بودند از مادرهایشان جدا شده بودند. روش های متعددی برای شکستن روح آنها و وادار نمودنشان به درست رفتار کردن و انجام اجراهای مورد علاقه مالکشان به کار برده شدند. در بخش های بعدی به این روش های وحشتناک خواهیم پرداخت.

پروسه خرد کردن فیل ها

فیل سواری ممکن است بنظر یک فعالیت مفرح به نظر برسد؛ اما اصلا اینطور نیست. فیل ها یک نوع از حیوانات وحشی هستند و نباید توسط انسان ها مورد سواری قرار بگیرند. بهتر است این نکته را بدانید که آنها به این دلیل به شما اجازه می دهند رویشان سوار شوید که در هر مرحله از پروسه ای که طی کرده اند، با آنها با خشونت و بی رحمی رفتار شد. کانال نشنال جغرافی در سال 2002 اولین مستند خود در مورد پروسه مشهور "خرد کردن" را به نمایش گذاشت. در این مستند می توانید مردانی را ببینید که روزهای متوالی یک بچه فیل را در قفس با بی رحمی مورد آزار و ارعاب قرار می دهند تا روحش را خرد کرده و او را برای زندگی در صنعت گردشگری آماده نمایند. روش وحشیانه دیگری که فیل ها به وسیله آن به اسارت گرفته می شوند، روش در تله قرار دادن است؛ در این روش یک گله فیل را به سمت مسیر راهرو مانندی که در آن یک گودال دفن شده، هدایت می کنند. اگر این روش های وحشتناک برای اینکه شما را از فیل سواری و رفتن به جاذبه های گردشگری که از حیوانات سوء استفاده می کنند باز دارد کافی نیست، بخش های بعدی را بخوانید تا اوج ظلم به این موجودات دوست داشتنی را دریابید.

رام کردن فیل ها

رام کنندگان حیوانات سیرک برای مطیع کردن فیل ها از ترفند ساده اما بی رحمانه ای استفاده می کنند. زمانیکه حیوان هنوز کم سن و سال است، یکی از پاهای او را به تنه درختی می بندند. حیوان هرچه تلاش می کند نمی تواند خود را از بند خلاص کند. بنابراین، اندک اندک این عقیده که تنه درخت از او خیلی قوی تر است، در فکرش شکل می گیرد. وقتی حیوان بالغ و نیرومند شد، کافی است شخصی نخی را به دور پای فیل ببندد و سر دیگرش را به شاخه ای گره بزند. فیل برای رها کردن خود تلاشی نخواهد کرد. پای ما نیز همچون فیل ها اغلب با رشته های ضعیف و شکننده ای بسته شده است. اما از آنجا که از بچگی قدرت تنه درخت را باور کرده ایم، به خود جرات تلاش کردن نمی دهیم غافل از اینکه برای بدست آوردن آزادی، یک عمل جسورانه کافی است.

روش وحشیانه ای به نام فاجان

فاجان phajaan یا له کردن به معنای "طلاق یک بچه فیل از روحش" یا "شقه کردن اراده یک بچه فیل" است. این پروسه از عقیده ای ناشی می شود که می توان روح یک فیل را از بدنش جدا کرد تا روح وحشی یک فیل را از او خارج کرده و حیوان را مجبور به فرمان پذیری کنند. شکنجه حیوان از زمانیکه فیل جوان معمولا بین 3 تا 6 ساله است، شروع می شود. در آغاز حیوان را به زور در قفس کوچکی حبس کرده، دستها و پاهایشان را با طناب می بندند تا دست و پایشان کشیده شوند. سپس، کسانی که مسئولیت رام کردن آنها را برعهده دارند، به طور مرتب بچه فیل ها را با مجموعه ای از ابزارها از جمله ابزارهای تیز فلزی و دسته های چوبی کتک می زنند. از یک شی نوک تیز به نام بول هوک bullhook برای ضربه زدن به سر حیوان، خراش دادن پوست و کشیدن گوش هایش استفاده می شود. بسیاری از فیل ها در اثر خراش و کشیدن هایی که توسط بول هوک bullhook انجام می گیرند، دچار چندین بریدگی در گوش هایشان می شوند. در تمام مدت انجام این کار، به آنها آب و غذا داده نمی شود و تمام مدت از گرسنگی و تشنگی رنج می برند. فاجان phajaan می تواند به مدت چندین هفته ادامه داشته باشد، تا زمانیکه رام کنندگان مطمئن شوند که فیل تحت کنترل کامل آنهاست. شکنجه بدین شکل پایان می یابد که رام کننده اولین تکه از غذا و آب را به فیل داده و با این کار این نکته به آنها القا می شود که این انسان "منجی" آنهاست - کسی که آنها می توانند به او اعتماد کنند. فشارهای روحی و فیزیکی در این شیوه از اهلی کردن شدیدا اعمال می شوند.

سلامتی فیل ها

ستون فقرات فیل ها قادر به تحمل وزن انسان ها نیست و فیل هایی که تمام روز را به حمل کردن انسان ها می پردازند، ممکن است دچار مشکلات دائمی ستون فقرات شوند. اگر دلتان می خواهد بهتر متوجه وحشتناک بودن این مسئله شوید، کافیست تصور کنید که هر روز به مدت 9 ساعت مجبور باشید یک کوله پشتی به وزن 25 کیلوگرم را حمل کنید. بعلاوه، فیل ها مجبور هستند وزن یک کجاوه را نیز که برای راحتی ما انسان ها روی آنها نصب می شود، تحمل کنند. این کجاوه ها مرتبا بر روی پوست این حیوانات حساس کشیده شده و باعث به وجود آمدن تاول هایی می شوند که به راحتی ممکن است به عفونت و مرگ منتهی گردند.

ارتباط اجتماعی فیل ها

فیل ها نیز مانند انسان ها موجودات زنده هستند. آنها دوست دارند با همنوعان خود و بویژه با خانواده و دوستانشان در ارتباط باشند. متاسفانه، در بیشتر نقاط گردشگری آنها قادر به انجام این کار نیستند. آنها را از خانواده حتی از مادرشان جدا کرده و اجازه نمی دهند به هیچ فیل دیگری نزدیک باشند. آنها بیشتر زندگی خود را در زنجیر و بدون هیچ ارتباطی با سایر فیل ها می گذرانند.

شرایط زندگی فیل ها

این نکته تقریبا در تمامی چهار بخش قبلی توضیح داده شد؛ اما باز هم همه مطلب ادا نمی شود. در سفر به نقاط گردشگری مختلف، قطعا با ردیفی از فیل ها مواجه می شوید که بچه فیل ها را با زنجیر به مادرشان بسته اند و بچه فیل می بایست سرعت خود را با سرعت مادر هماهنگ کند که مسلما برایش سخت است و باعث می شود خیلی زود خسته شود. در این لحظه، راهنما یا فیلبان با بول هوک bullhook او را می زند تا مجبور شود به راه رفتن ادامه دهد. این بول هوک bullhook شی ترسناکی بوده که فیل ها آن را تا آخر عمرشان بیاد خواهند داشت و این شی قدرت این را دارد که هر لحظه ترس را در آنها برانگیزد.

چرا انسان ها هنوز فیل سوار می شوند؟!

متاسفانه، بیشتر افراد بخاطر نبود آگاهی این کار را انجام می دهند. آنها هیچ چیز در مورد سختی و رنج هایی که فیل ها و سایر حیوانات در صنعت گردشگری متحمل می شوند، نمی دانند. اگر در مورد این موضوع مطالعه داشتند یا ویدیوهای مربوط به آن را دیده بودند، مطمئنا بیشتر آنها فیل سواری را از فهرست برنامه سفرهای آینده خود حذف می کردند. اگر بول هوک bullhook را کنار بگذاریم، هنوز هم دلایل خوبی برای انجام ندادن فیل سواری و پیدا کردن یک راه انسانی تر برای ارتباط برقرار کردن با فیل ها وجود دارد. نقاطی دیده شده که از فیل ها بخوبی مراقبت می کنند؛ اما شما به عنوان گردشگر می بایست آنها را زیر نظر بگیرید؛ اگر فعالیت هایی مانند فیل سواری یا فعالیت های مشابه در آنها انجام می شوند، این نقاط اصلا دوستدار حیات وحش نیستند و با رفتن به این نقاط و پرداختن پول به آنها، باعث تداوم این روش های ظالمانه خواهید شد. در بخش های بعدی، در مورد اینکه چطور این نقاط را بشناسید و چه کاری در قبال آنها انجام دهید، می نویسیم.

مراقب این به اصطلاح پناهگاه های حیات وحش باشید

بسیاری از این به اصطلاح پناهگاه و مراکز توانبخشی اصلا در جهت نام خود فعالیت نمی کنند و تنها یک ماسک برای انجام کارهای دیگر هستند. آنها مانند بسیاری دیگر از نقاط توریستی در جهان بخاطر منفعت خود از فیل ها سو استفاده کرده و آنها را آزار می دهند. مشکل این است که بیشتر گردشگران فکر می کنند با حمایت از این گونه مراکز، عملی اخلاقی انجام می دهند. آنها فرض می کنند که زندگی در این مراکز اصلا مملو از آزار و سختی نیست و هیچ عمل وحشیانه ای در حق این فیل ها انجام نمی گیرد. اما، دقیقا برعکس است. اگر در این مراکز مشغول فعالیت هایی از جمله فیل سواری، تماشای اجرای فیل ها یا تماشای حرکات موزون می شوید، هرگز و قطعا هیچ لطفی در حق فیل ها نمی کنید.

یک طومار خاص را امضا کنید

شما می توانید طومار ویژه ای به نام "تعهد سازمان جهانی حمایت از حیوانات" را امضا کرده و همبستگی خود را بر علیه خشونت و سو استفاده از حیوانات وحشی را ابراز نمایید. امضایی که شما پای این برگه می زنید، واقعا مهم و تاثیرگذار بوده و می تواند تغییرات مهمی را ایجاد کند.

چگونه می توانیم یک پناهگاه دوستدار فیل ها را تشخیص دهیم؟!

وقتی هیچ فعالیت سرگرمی ساز از فیل ها مشاهده نمی کنید و آنها را در حال اجرای هیچ چیز خاصی نمی بینید، می توانید مطمئن باشید که در حال تجربه برخورد کاملا اخلاقی با آنها هستید. در این پناهگاه نباید فیل سواری، نمایش فیل ها صورت گیرد. می توانید سابقه آن پناهگاه خاص را در اینترنت بررسی کرده و مطمئن شوید که سابقه ای شفاف دارد. در اینگونه پناهگاه های اخلاقی، هیچ نشانه ای از اسیر گرفتن حیوانات و اجبار آنها به جفت گیری نمی بینید؛ چرا که اینگونه اجبارها معمولا موفق نیستند و گاهی ممکن است به مشکلات فیزیکی برای جانور منتهی شوند. بعلاوه، توجه مجموعه را از نجات دادن و مراقبت از فیل ها بر می دارند. در اینگونه مراکز، خرید و فروش فیل ها صورت نمی گیرد؛ بلکه این جانوران از راه مصادره، اهدا از طرف مردم و به عنوان بخشی از کمک مردم منطقه به حیوانات به پناهگاه آورده شده اند. فیل ها می بایست در گروه های طبیعی با همنوعان خود ارتباطات اجتماعی داشته و باید قادر باشند آزادانه حرکت کنند و از نقطه ای به نقطه دیگر بروند. و در نهایت، مراکزی که فعالیت اخلاقی داشته، در آنها آموزش های ویژه برای بازدیدکنندگان در زمینه آگاهی رسانی در مورد نیازهای حیوانات وجود دارند. بخاطر داشته باشید که همیشه تقاضا باعث بوجود آمدن عرضه می شود. بنابراین، تقاضای گردشگران برای دیدن سرگرمی های مربوط به حیوانات و تماشای اجراهای آنها باعث شده تا مراکز غیرانسانی مانند آنچه که ذکر شد، بوجود بیایند. تا زمانیکه مردم یا روراست تر بگوییم "شما" به چنین نمایش ها و فعالیت هایی علاقمند هستید، این حیوانات بیچاره بخاطر سودآوری و پول، مورد سو استفاده و خشونت قرار خواهند گرفت.