لندینگ کرافت ها اجازه حمل مسافر را ندارند

براساس تازه ترین سخنان مدیر کل امور دریایی سازمان بنادر و دریانوردی، حمل مسافر در دریا با لندینگ کرافت غیرمجاز بوده و مورد تایید سازمان بنادر نیست.

حمل مسافر در دریا با لندینگ کرافت

کاپیتان نادر پسنده در چهل و چهارمین نشست ستاد مرکزی هماهنگی خدمات سفر با طرح ابهام های قانونی دریانوردی کشور و بلاتکلیفی متولیان در کنترل ایمنی مسافران دریا و موضوع گردشگری دریایی، نتیجه سه سال نظارت مستقیم بر سواحل و آب های ایران را گزارش کرد. او تجهیزات سفر و گردشگری را به هفت دسته شناورهای مسافربری، شناور تفریحی، لندینگ کرافت، بارج های تفریحی، قایق های تشتی، جت اسکی و انواع جت های تفریحی دسته بندی کرد و گفت: سازمان بنادر و دریانوردی تنها در چهار نوع از این تجهیزات، توان و اختیار عمل دارد و در ارتباط با تجهیزات دیگر معمولا برای هماهنگی با سایر دستگاه ها با مشکل مواجه می شود. به گفته پسنده پیرامون حمل مسافر در دریا با لندینگ کرافت، در حال حاضر در 45 پایانه مسافری 62 فروند لندینگ کرافت با ظرفیت 10 هزار و 800 سرنشین و 2640 خودرو و 58 فروند شناور مسافربری با 7199 صندلی وجود دارد. مدیرکل امور دریایی، ذی مدخلان حوزه گردشگری دریایی را وزارت میراث فرهنگی و گردشگری و صنایع دستی، دریابانی، شهرداری و بنادر اعلام کرد و افزود: بررسی وظایف هر یک از این دستگاه ها نشان می دهد در بخش هایی غفلت صورت گرفته و مشخص نیست برخی از این دستگاه ها چه وظایفی در خصوص دریا دارند. وی سپس با شرح وظایف هریک از دستگاه های مسئول نسبت به حوزه دریا گفت: ثبت و صدور گواهی نامه و اسناد رسمی، نظارت بر ایمنی فنی شناورها، تایید صلاحیت کارکنان دریایی و تامین ایمنی و نظارت بر تردد شناورها در وظایف سازمان بنادر و دریانوردی است که بر این اساس تلاش می کند تا شب عید هیچ شناوری بدون گواهینامه نباشد. همچنین اجرای الزامات و قوانین ملی و بین المللی دریایی جلوگیری و مبارزه با آلودگی دریا، امداد و نجات دریایی، تامین ایمنی آبراه ها و اسکله ها و دسترسی به شناورها از دیگر امور موظفی این سازمان است که تلاش می کند تا پیش از آغاز تعطیلات عید، نتیجه بازرسی های آن ها مثبت باشد. پسنده حمل مسافر توسط لندینگ کرافت را یکی از مشکلات این سازمان برشمرد و افزود: حمل مسافران خودروها معمولا توسط لندینگ کرافت انجام می شود که سازمان بنادر تردد آن ها را به این شکل قبول ندارد و مورد تایید نیست؛ چرا که لدینگ کرافت اجازه حمل مسافر ندارد، اما برای کنترل چالش های اجتماعی پیرامون لندینگ کرافت ناچار شده ایم به آن ها اجازه تردد بدهیم. او محدودیت اجرای نظارت سازمان بنادر در حوزه port limit را از دیگر مشکلات این سازمان ذکر کرد و برای توضیح بیشتر گفت: سازمان بنادر به لحاظ قانونی برای تامین امنیت دریا و مسافر با محدودیت شدیدی مواجه است، ما اصرار داریم ساختار و شرح وظایفمان در این خصوص مشخص شود؛ چرا که گاردهای دریایی این سازمان اجازه قانونی ندارند قایقران ها و ایمنی قایق ها و مسافران را در آب ها کنترل کنند. در حقیقت سازمان بنادر، قوه قهریه و قدرت برخورد با عملیات های غیر ایمن در آب ها را ندارد. وی اضافه کرد: دریابانی بازوی اصلی برخورد با تخلفات و نظارت بر فعالیت قایق ها، جت اسکی ها، اسکله ها، مناطق مجاز و غیر مجاز گردشگری است که علاوه بر کنترل مرزها با تجهیزات محدود در نوروز هم فشار کنترل مسافربرها را متحمل می شود، در حالیکه دریابانی بضاعت چنین کاری را ندارد. در برخی سواحل دریابانی تنها یک قایق دارد که با آن به کنترل و حفاظت از مرزها می پردازد، چه بضاعتی دارد که ایمنی مسافران را هم تامین کند. مدیر کل امور دریایی سازمان بنادر و دریانوردی ادامه داد: طبق ماده 33 قانون راهنمایی و رانندگی مسئولیت صدور پروانه و نظارت بر اجرای مقررات مربوط به قایقرانی در آبراه ها و دریاچه های داخل شهری و سواحل به استثنای محدوده بنادر با شهرداری و در خارج از محدوده های شهری با فرمانداری است. با توجه به چنین قانونی این سوالی پیش می آید که مگر شهرداری و فرمانداری قوه قهریه دریایی دارد؟ چرا سازمان بنادر این اختیار قانونی ندارد تا با قایق های متخلف برخورد کند. وضعیت ما اینطور است که مثلا گارد ساحلی به قایقران غیر مجاز دستبند می زند، اما به محض این که به ساحل برسد به همان گارد ساحلی دستبند می زند که چرا اقدام غیرقانونی انجام داده و به قایقران دستبند زده است. وی با بیان اینکه وظایف وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در حوزه دریا نیز مشخص و واضح نیست، اظهار کرد: ما انتظار داریم وظایف این وزارتخانه مشخص تر شود اگر آن ها ساحل را کنترل کنند دریا پاک می ماند. ما برای مدیریت دریا و ساحل به کلوپ های گردشگری نیاز داریم تا اجازه ندهند هر قایقی از هر منطقه ای وارد دریا شود. از طرفی لازم است روی فروش و قیمت بلیت ها نظارت شود. او همچنین با نشان دادن تصاویری از اردوهای راهیان نور، امنیت این گشت های دریایی را به چالش کشید و گفت: اگر برای شناورهای راهیان نور اتفاقی افتد، چه کسی می تواند این همه آدم از زن و بچه گرفته تا پیرمرد را از سطح آب جمع کند؟ ما تنها کاری که در قبال اردوهای دریای راهیان نور توانستیم انجام دهیم، اهدای جلیقه های نجات بود. با این همه محدودیت قانونی چه کار دیگری می توانیم انجام دهیم؟ آیا راهیان نور را تعطیل کنیم؟ راه حل درستی نیست؛ چرا که راهیان نور گردشگر میلیونی است که باید ساماندهی شود. در این حوزه به شدت نقص داریم که باید کمک شود. پسنده این سوال را نیز مطرح کرد که مسئول کنترل و نظارت بر امنیت گردشگری دریایی چه کسی است، اظهار کرد: دریابانی که بضاعت برخورد با قایق های غیر مجاز را ندارد. ناجی دریا که نه قایق دارد نه قرارداد و نه حقوق اینطور که نمی شود دریا را پاک و ایمن را نگه داشت، باید وظایف هر دستگاه مشخص شود و طبق آن عمل کنیم.

منبع: ایسنا