ماجراهای ساعت نجومی پراگ + تصاویر

در گذشته که به اندازه امروز امکانات زندگی پیشرفت نکرده بود، شهرها ابزار اطلاع رسانی واحدی داشتند. هر شهر یک مسجد یا کلیسا برای تجمع داشت و یک ساعت یا ابزاری شبیه به آن برای اطلاع مردم از زمان. به همین خاطر در شهرهای قدیمی می شود ردپای ساعت های تاریخی و برج هایی که مختص اعلام زمان به مردم شهر بودند را دید. صدای آونگ این ساعت ها هر چند این روزها بین سرو صدای زندگی صنعتی گم می شود، اما مردمی که در نزدیکی این برج های تاریخی زندگی می کنند به صدای هر روزه آن ها عادت دارند و همین است که خاموشی این ساعت ها به بهانه تعمیر برای مردم شهر ناراحت کننده می شود. یکی از ساعت های منحصر به فرد جهان که علاوه بر نشان دادن زمان، موقعیت خورشید و ماه و تقویم و علامت های نجومی هر ماه را هم نشان می دهد در بافت تاریخی شهر پراگ قرار دارد. جاذبه ای که هر سال گردشگران بسیاری را به پای برج ساعت اورلوخ می کشاند تا هنگام زنگ زدن و حرکت مجسمه ها در اطراف صفحات ساعت از پیچیدگی و ظرافت هنر قرون وسطی شگفت زده شوند.

ساعت نجومی پراگ هم مثل بسیاری از جاذبه های گردشگری دیگر، قصه ها و روایت های بسیاری دارد که بعضی ریشه در خیال پردازی و بعضی هم نشانه هایی از واقعیت دارند. وقتی در پراگ سراغ ساعت نجومی معروف شهر را می گیرید، برایتان از سازنده ساعت می گویند، کسی هم هیچ اطمینانی از حقیقی بودن ماجرا ندارد اما هنوز این داستان که سازنده ساعت را بعد از ساخت آن کشته اند و یا کور کرده اند تا این ساعت در تمامی بلاد منحصر به فرد باقی بماند، سینه به سینه نقل می شود، اما آنچه اسناد تاریخی تاییدش می کنند، این است که ساعت نجومی پراگ را استاد مشهور ساعت سازی شهر هانوش در سال 1410 طراحی کرده و ساخته است.

ساعت نجومی پراگ هر بار که با ناقوسش صدای گذر زمان را یادآوری می کند یک پرفورمنس هم برای کسانی که کنار برج آن حضور دارند، اجرا می کند. همزمان با نواختن زنگ ساعت دو پنجره کوچک در بالای صفحه ساعت باز می شود و حواریون مسیح یکی پس از دیگری در آن نمایان می شوند با صلیبی در دست و کلاهی برسر و به میدان پایین برج نگاهی می اندازند و می گذرند. در همین حین چهار تندیس هم در دو سوی صفحه ساعت شروع به حرکت می کنند، تندیس هایی که هر کدام نماد یکی چیز هستند: غرور، خساست، مرگ و خوش گذرانی.