موزه استاد حسین بهزاد

حسین بهزاد نقاش و نگارگر ایرانی هست. او سالها کارمند فنی اداره کل باستان شناسی و استاد نگارگری هنرستان هنرهای زیبای تهران بود. خانه اش در تهران هم با وصیت او به موزه هنرهای سنتی بدل گشت. سازمان میراث فرهنگی ایران در 1371 تصمیم گرفت موزه ای دائمی از آثار حسین بهزاد را بوجود آورد. به همین جهت، یکی از کاخ های واقع در مجموعه سعدآباد به نام کاخ کرباسی را به این امر اختصاص داد و سپس، طی قراردادی با پرویز بهزاد، پسر حسین بهزاد 289 عدد از آثار بهزاد را به این ساختمان منتقل کردند. ساختمان کاخ کرباسی مربوط به دوران قاجار بوده و در دوره رضا شاه محل کار و استراحت شاه و پس از او هم با عنوان کاخ ولیعهد اقامتگاه تابستانی رضا پهلوی بوده است.

این موزه در 1391 از سوی شورای بین المللی موزه ها (ایکوم) در بخش «تلاش برای بقا» موزه نمونه شناخته شد و مورد تقدیر قرار گرفت. موزه استاد حسین بهزاد دارای 5 سالن با آثار متنوعی از طراحی های مدادی و مرکبی، نگارگری های رنگی با مضامین مختلف از دوره های چند گانه کاری حسین بهزاد هست. این سالن ها عبارتند از:

• سالن 1 (آثار ترسیم شده در سبک مکاتب نگارگری ایرانی): این سالن به نمایش آن دسته از آثار بهزاد که در سبک مکاتب دوره صفویه و اواخر تیموری کار شده، اختصاص دارد. آثاری نظیر چوگان بازی، شیرین و فرهاد کوه کن، زن بیاض به دست، مجلس درس حکیم عمر خیام.
• سالن 2 (آثار ملهم از اشعار شاعران ایرانی): در این آثار بهزاد با الهام از ابیات شاعرانی چون خیام، حافظ و مولانا به خلق اثر پرداخته است.
• سالن 3 (آثار ترسیم شده از فرهنگ مردم عامه) شامل تابلوهایی همچون کرک بازان، رمال، عقدکنان، سقا، چوپان نی نواز و...
• سالن 4 (ترسیم چهره بزرگان در قالب نگارگری): تصاویری از چهره های حافظ، سعدی، خیام، مولانا، زکریای رازی و...
• سالن 5 (طراحی ها): در این قسمت طراحی هایی از چهره های مختلف با حالاتی گوناگون یا طراحی برخی از حیوانات به نمایش درآمده است.