باغ موزه هنر ایرانی با متراژی کمتر از یک هکتار در منطقه الهیه واقع شده و بنای موزه متعلق به خانم توران مهاجر اسلامی (همسر سپهبد امیر ابراهیمی) در سال 1310 هجری شمسی ساخته شده است. این باغ مدتی در اختیار خانه سینما قرار داشت و در خرداد 1386 به باغ موزه هنر ایرانی تبدیل شد. در این باغ سعی شده با توجه به پیشینه تاریخی ایران از دوره باستان تاکنون آثار بجای مانده به عنوان نماد در فضایی سبز که یادآور ایرانی کوچک است، گردآوری شود. طرح اولیه باغ به جز درختهای کهنسال به صورت کنونی نبوده و تمامی حوضچه، دیوارها و نرده های اطراف باغ در سال 1385 مرمت شده است. در این باغ که از دوره قاجار به جا مانده، میتوان از درختهای سر به فلک کشیده کاج و چنار لذت فراوان برد.
این مکان به عنوان یک فضای سبز نیمه عمومی است و علاوه بر فضای سبز آن، وجود نمایشگاه های هنری و کافی شاپ مجموعه مناسبی را جهت گذران اوقات فراغت و استفاده از طبیعت و هوای مناسب شمیران فراهم نموده است. وجود ماکتها نیز برای مراجعان خصوصا مراجعانی که برای اولین بار از باغ دیدن می کنند، بسیار جذاب است و اشتیاق به گرفتن عکس یادگاری با ماکتها در آنها دیده می شود.
در دوران پهلوی دوم و به مناسبت جشن های 2500 ساله شاهنشاهی، دولت ایران ساخت ماکتهایی از آثار تاریخی ایران را به هنرمندان ایتالیا سفارش داد. سی و سه پل، چهل ستون، هشت بهشت اصفهان، شمس العماره تهران، قره کلیسای آذربایجان غربی، کاروان سرای مهیار، باغ فین کاشان، شوش دانیال، میل گنبد کاووس گرگان، نقش رستم مرودشت و برج آزادی ماکت هایی از آثار تاریخی ایران هستند که با این سفارش ساخته شدند. ماکتها از جنس بتون هستند و تزئینات پنجره های آن با رزین و پلی استر است.
نقاشی ماکت های هشت بهشت، چهل ستون و شمس العماره نیز با رنگ روغن است. این ماکتها هیچ گاه مورد استفاده قرار نگرفتند و سالها در انباری نگهداری می شدند و حتی کسی از وجود آنها اطلاعی نداشت. در سال 1386 و با آماده سازی باغ موزه هنر ایرانی، امکان بازدید این آثار برای شهروندان فراهم شده است.
با ما در مقاله برترین جاذبه های گردشگری شهر تهران همراه شده تا شما را با شماری از بهترین جاهای دیدنی شهر تهران آشنا نماییم.
نمایش بیشتر
مگه میشه سفرباز باشی و عشق سفربازی کردن داشته باشی و اینجا نری،. مطالبتون عالی بود ممممنون
خلیی خوب
کجاس
خلیی خوب
خلیی خوب
بسیار جای آرام و زیبایی هست بخصوص اگر بخواهید از قدم زدن و هم صحبتی با یک دوست در محیطی آرام لذت ببرید و یا برای تفکر و مطالعه به تنهایی هم خیلی مناسبه.دوست عزیزی که میگید برای عکس انداختن مناسب نیست میتونید برید کنار خود این سازه ها باهاشون عکس بگیرید
اگه اون اطراف باشی محل خوبی برای پیاده روی، تمدد اعصاب و لذت بردن از طبیعته... وگرنه از راه دور نمی صرفه که هزینه کنی (رفت و آمد+ورودی) و نیم ساعت تو یک پارک کوچیک که ممکنه بزرگترش رو تو محل خودتون هم داشته باشید قدم بزنی تنها چیز خاصش اون مینیاتور سازه هاست که چون نحوه چیدمانش در محوطه زیاد جالب نیست خیلی هم عکسهای خاصی نمیشه باهاشون گرفت. البته یکبار رو برید ببینید، بد نیست
خیلی زیباست
خوب بود
خیلی کوچیک بود