سردر عالی قاپو

سردر عالی قاپو یکی از آثار تاریخی و گردشگری در شهر قزوین است که در ابتدای خیابان سپه قرار دارد. این بنا سردر یکی از هفت در ورودی به ارگ سلطنتی صفویان بوده و در اصلی جنوبی است که به خیابان و میدان شاه باز میشده و تنها در از این مجموعه است که اکنون به یادگار ماند. این بنا نخست در دوره شاه طهماسب ساخته شده و در زمان شاه عباس اول هم به صورت کنونی تغییر شکل یافته است. در دوران ناصر الدین شاه تعمیرات و اضافاتی صورت گرفت و در دوران پهلوی اول هم به علت اقامت پلیس در آنجا، ابتدا نام نظمیه و سپس شهربانی در ترنج بالای سردر به خط عبدالعلی پزشکیان، معلم خط قزوینی گچبری گردید.

قسمت اضافی بالای سردر را در زمان پهلوی دوم حذف نمودند. بر پیشانی این سردر رفیع که 17 متر ارتفاع دارد، کتیبه ای با کاشی معرق به خط ثلث از علیرضا عباسی، خوشنویس معروف عهد صفوی جلوه گر است. بر فراز این کتیبه هم پنجره مشبک بزرگی از کاشی قرار گرفت. این سردر ورودی اصلی به دولتخانه دوران صفویه بود. بنای سردر شامل ایوان رفیع ورودی با قوس تیزه دار و سه ریف طاق نما در طرفین آن است. گوشواره هایی با ستون نماهای آجری در دو طبقه نمای سردر را تکمیل می کنند.

هشتی متصل به ایوان ورودی به شکل هشت ضلعی است و در طرفین محور ورودی آن اتاق های نگهبانی قرار دارد. در این هشتی پلکان هایی دیده می شود که به طبقه بالا راه می یابند. کتیبه و شباک کاشی تنها تزئینات باقیمانده در ایوان ورودی است. در طرف شرقی این سردر که پیش از مشروطیت رختشویخانه بود هم مدرسه ای به نام امید در سال 1320 قمری احداث شد که از اولین مدارس نوین ایران هست.