روستای شامان

شامان نام روستایی در 15 کیلومتری جنوب دامغان بوده که از آن قلعه ای باقی مانده است.
به لحاظ واژه شناسی، شامان واژه ای با ریشه هندی، نامی دخترانه به معنای پیمانه و اندازه است. «شامانیزم» نیز پدیده ای جادویی مذهبی با ریشه ای بودایی است. «شامان» که «شمن» هم نامیده می شود، مقامی جادویی-مذهبی در بین مذاهب مختلف بودایی است. منوچهری دامغانی که این روستا و ساکنانش را به چشم دیده نیز از این واژه در اشعار خود استفاده نموده است.